FanFic.nl

Our own Humanoid world

42. Woensdag middag 26/03/2010

Bill’s point of view
Gustav, Georg, Tom en ik zitten nu achter een grote tafel met micro’s. Tegenover ons staan allemaal mensen met camera’s en dingetjes om ons gepraat op te nemen. David geeft ons een knik dat we mogen beginnen. Ik schraapte nog even mijn keel en begon te praten. “Goedemiddag en wat leuk dat jullie zijn gekomen,”� zei ik vriendelijk. Meteen werden er vele vragen naar ons hoofd gegooid, maar ik hief mijn hand op als teken dat iedereen even moest zwijgen. Verbaasd gefluister vulde de kamer. “Wij willen even bekendmaken dat ik een vriendin heb,”� zei ik. Meteen was het helemaal stil. “Tegenwoordig reizen er drie meisjes met ons mee: Makbule, Tosca en Jorinde. Die eerste uit dat rijtje is mijn vriendin. Tom had een relatie met Tosca, helaas is die al afgelopen. Het laatste meisje uit het rijtje, Jorinde, heeft een relatie met onze beste vriend, Andreas. We zijn allemaal heel gelukkig en we hopen dat onze fans ons begrijpen en niet meteen deze drie meisjes gaan haten want ze zijn echt prachtige dames met een geweldig karakter. Makbule is absoluut de liefde van mijn leven, ik hoop dat de fans dat begrijpen en aanvaarden.”� Tom keek strak voor zich uit. Was hij kwaad omdat ik zei dat het niets was geworden tussen hem en Tosca? Eigen schuld, en trouwens ik heb toch niet gezegd waarom dat ze uit elkaar zijn gegaan. Meteen werden er vele vragen gesteld, maar ik vroeg iedereen om te zwijgen. “We willen er niet meer over kwijt, maar we vragen wel als onze fans hen willen accepteren,”� zei Tom. Ik knikte. Daarna begonnen de vragen over de tour en wat weet ik nog allemaal.

Na het concert zaten we met z’n allen in de lounge room. “Wat doen we morgen, want dan hebben we vrij?”� vroeg ik. “Slapen,”� zeiden Georg en Tom in koor. Van hen had ook niets anders verwacht. “En dat kan jij misschien ook doen, dan is het hier eens heerlijk stil.”� Ik stak mijn tong uit naar Tom. “Jongens, begrijpen jullie dan niet dat Bill altijd actie nodig heeft?”� zei Makbule. “Ja ik heb actie…Besef je dat dat vies klonk?”� Makbule begon te lachen. “Niet dat soort actie liefje,”� zei ze. Ik gniffelde. “Wel als jullie dat soort actie willen hebben, je weet het hé Mak, ‘fun en sex met Bill en durex’!”� zei Jorinde met een grijns. Ik trok een wenkbrauw op en keek van Makbule en Jorinde. Zij begrepen de grap, maar ik dus niet. Ja fun en sex met… oh my gott! “Zeg,”� mompelde ik. “Hij heeft ‘em eindelijk door,”� grinnikte Tosca. “Is het dan ‘geen fun en en slechte sex met Bill en durex’?”� vroeg Jorinde met een grijns. Nu begon Tom te lachen. “Die is het ja,”� grijnsde hij. Ik stak mijn tong uit. “En trouwens, hoe kan jij weten als ik slecht ben in bed!”� zei ik. “Ja, Tom, hoe kan jij dat weten?”� vroeg Jorinde. Ze hing half op de tafel. “Je hebt toch niet met ‘jeweetwel’ gedaan met hem?!”� vroeg Makbule. Ze trok grote ogen. “Wel nee, man, doe normaal!”� Ik begon te lachen en viel bijna van de bank af. “Oh mijn gott hoe komen jullie bij zoiets?”� vroeg ik. “Sommige mensen lezen iets te veel,”� grinnikte Tosca. Ik keek van Jorinde naar Makbule naar Tosca. “Ieuw, lezen jullie twincest!”� zei ik met een gezicht. “Ja, soms, alleen maar over jullie hoor,”� grinnikte Makbule. Jorinde grijnsde. “Kalm hoor, het is meestal enkel maar gezoen hoor, soms gaat het ook verder hoor, maar ik heb er ook ooit eens een gelezen waar jij jezelf liet ombouwen tot vrouw en dan was Tom je vriendje, dat was niet leuk om voor te stellen hoor,”� zei ze kalm. Hoe kunnen ze nu zo kalm doen over zoiets?! “Komaan Bill, kijk niet zo, we proberen je alleen maar op stang te jagen,”� grinnikte Tosca. “Ieuw, ik met borsten,”� mompelde ik. Iedereen begon te lachen. “Ik zou me echt nooit laten ombouwen, hopelijk weten jullie dat!”� zei ik. “Ja hoor,”� grinnikte Makbule.

Jorinde’s point of view
Makbule,Tosca en ik zaten achter Bills laptop filmpjes op youtube te kijken. “kijk, dat is die gitaar die Tom vroeger altijd verkrachte!”� riep Makbule. “Inderdaad, waarom verkrachte hij eigenlijk die lieve gitaar?”� vroeg ik. “Hoe weet je nu als die gitaar lief is? Misschien is hij wel een ass?”� zei Tosca. “Is zijn gitaar een jongen!”� riep Makbule. “Tom is homo!”� riep ik al lachend. “Maar waarom verkracht hij nu die gitaar?”� Makbule fronste haar wenkbrauwen. “Laten we op onderzoek uitgaan!”� zei Tosca. “Lijkt me prima,”� grinnikte ik. Met z’n drieën slopen we naar Tom zijn slaapruimte. Die gibson was altijd al zijn favoriete geweest, dus sliep hij er ook mee. “Hangt er wit spul aan?”� vroeg ik. “Hmm, even mijn handschoenen aandoen,”� zei Makbule met een wenkbrauwwiebel. Ze toverde twee plastik handschoenen tevoorschijn en trok ze aan. Daarna deed ze weer een wenkbrauwwiebel en nam ze de gitaar vast. “Is ie een jongen?”� vroeg ik. “Hmm, eerder onzijdig denk ik,”� zei ze. “Weet je het zeker?”� vroeg Tosca. “Het heeft geen hol en geen piemel, dus ik denk dat ie onzijdig is. “Nu gaan we Tom confronteren!”� zei ik. “Lijkt me een goed idee,”� zei Tosca. Wij met z’n drieën naar Tom. Hij zat in de lounge room chips te eten en tv te kijken. Wij drie gingen aan de andere kant zitten. Makbule schoof haar bril wat hoger en schraapte even haar keel. Ik gaf haar mijn mobiel aan, de flits stond op. “Is het waar dat u een paar jaar geleden de onzijdige gibson meerdere malen hebt verkracht?”� vroeg Makbule. Ik deed veel moeite om mijn lach in te houden. Ik was blijkbaar niet de enige. “Wel, wat is u verklaring?”� ging Makbule verder. Tom zijn mond hing half open, de chipsrestjes waren duidelijk zichtbaar. Zijn ogen gingen van Tosca naar Makbule naar mij. “Wel meneer Kaulitz, u weet toch dat gibson gitaren ook gevoelens hebben?”� zei ik. “En nu bij Pain of love doet u niets, bent u bang om zijn gevoelens weer te kwetsen?”� vroeg Tosca. “Wel?”�

Reacties: