FanFic.nl

Need

12

http://turkishvankittens.net/wp-content/uploads/2009/08/turkishvan1.jpg

"Wil je een huisdier?" vroeg Harry plots. We liepen voorbij de dierenwinkel, en ik keek even naar de etalage.
"Nee, niet echt, ik..." Mijn blik viel op een prachtige, witte kat met een zwarte staart. Ik herkende de Turkse Angora en ik maakte een vertederd geluidje.
"Harry, kijk!" Ik zette mijn handen tegen de ruit en duwde mijn neus tot tegen het glas. De poes stond recht en keek me aandachtig aan. Ik liep de winkel binnen. De vrouw achter de toonbank had me zien kijken en glimlachte.
"Die witte met de zwarte staart?" vroeg ze lief. Ik knikte en liep achter haar aan toen ze het beest ging pakken.
"Ze is heel lief, maar af en toe een beetje koppig." Ze legde de poes in mijn handen en het dier begon meteen te spinnen en kopjes te geven. Zijn gele ogen keken me nieuwsgierig aan en de staart krulde zich om mijn arm.
"Ze mag je wel," lachte de vrouw. Ik knikte.
"Hoeveel kost ze?"
"15 galjoenen." Ik graaide in mijn zak en gaf de munten aan de vrouw. Ik wist niet of het veel geld was, ik moest nog wennen aan die galjoenen, sikkels en knoeten.
"Veel plezier. Ze heet Vita." Ik knikte gedag en liep met de kat in mijn armen aar buiten.
Ginny gilde blij toen ze haar zag.
"Wat ene schatje!" Vita spinde bij de aanrakingen en strelingen van Ginny en samen knuffelden we haar.
"Typisch meiden," gromde Ron.
"Niet op letten, hij houdt niet zo van katten." Vita blies naar Ron.
"Zij ook niet van hem," lachte ik.
"Kom op, we moeten naar Klieder&Vlek voor onze boeken," zei Fred. Ik volgde hem, maar ik keek niet uit waar ik liep omdat mijn blik op Vita was gericht. Ik voelde mijn schouder tegen iemand botsen en geschrokken keek ik op. Het was dezelfde jongen waar ik in het begin van de zomer ook al tegen was gelopen. Zijn vader was weer bij hem, en de jongen glimlachte.
"Jij weer?" Ik lachte verontschuldigend.
"Het spijt me vreselijk, ik moet beter uitkijken."
"Niet erg. Is dat jouw kat?" Vita keek nieuwsgierig naar de hand die haar kop streelde, alsof ze twijfelde of ze het wel moest toelaten.
"Ja."
"Mooi beest." Ik hoorde gekras en keek naar de kooi die hij vast had. Een grote Oehoe was net ontwaakt uit zijn dutje en keek met zijn grote oranje ogen rond.
"Wow, wat een beest!" zei ik zacht.
"Ik ben Draco. Draco Malfidus." Ik herinnerde me dat Harry had gezegd dat van hem weg moest blijven, maar hij was erg aardig tegen me.
"Zit jij op het eerste jaar?" Ik knikte.
"Ik hoop dat je in Zwadderich komt." Na die woorden zei hij gedag en liep verder. Hij was best aardig, niet?

Reacties:

Er zijn nog geen reacties op dit verhaal.