FanFic.nl

Morgenrood {afgelopen}

50.No idea what it brings

50

Een zacht windje ging over het hoge gras en liet mijn haar naar ook naar links waaien.
De krullen van het onbekende meisje waaiden ook op en neer nu. Ze keek ons nu recht aan liet heel even haar tanden zien. Jasper gromde automatisch en boog aanvallend naar voren. 'Jasper,' zei ik zacht en schudde mijn hoofd.
'Wat doen jullie hier?' zei het meisje zacht maar dringend.
'Wie ben jij?' vroeg Jasper verdedigend.
'Dat gaat jóu helemaal niks aan.' Het bleef heel even stil, heel even, een seconde maar en toen begon ze weer te praten. 'Neem me maar,' zei ze gekweld, terwijl ze op haar knieën ging. Het stoere meisje was helemaal weg. 'Neem me maar. Ik heb die twee onschuldige levens vermoord. Doe wat je wilt met me, maar alsjeblieft, ik smeek het jullie, niet naar de Volturi gaan. Alsjeblieft?' zei ze met een gekwelde stem. Ik had medelijden met haar. Je zag dat ze spijt had van haar moorden.
'Wie ben je?''herhaalde ik Jasper's vraag.
'Anica,' zei ze zachtjes met haar hoofd gebogen.
'En Anica, waar kom je vandaan?'
'Dat weet ik niet. Ik ben driehonderd jaar geleden veranderd in een vampier. Wie het heeft gedaan weet ik niet. Wel weet ik dat ik nooit uit mijn nieuwelingsfase ben gekomen.' Het bleef stil. Driehonderd jaar. Dat is lí¡ng geleden. Ik keek naar Jasper om zijn reactie te peilen. Hij keek Anica met grote ogen aan en keek toen weer naar mijn met een groot vraagteken op z'n voorhoofd.
'Wat?' vroeg ze.
'Je... bent nog niet... uit je..beginnersfase?' vroeg Jasper ongelofelijk.'
'Nee,' zei ze heel stil.
'Maar hoe kan dat? Drí­ehónderd jaar geleden..' Ik was al die tijd stil. Ik kon gewoon niiks uitbrengen. Driehonderd jaar herhaalde ik in m'n hoofd terwijl ik haar aanstaarde.
'Wil je me niet zo aanstraren?' vroeg ze stil zonder nog steeds op te kijken.
'Euh...ja, natuurlijk,' hakkelde ik terwijl ik weer in de realiteit probeerde te komen. Alleen her rare was dat dí­t de realiteit was.
'Alsjeblieft, geef me niet aan de Volturi.' Een golf van meelijden ging opnieuw door me heen. Ze had echt spijt.
'Natuurlijk niet. Wees maar niet bang.' Ze keek op met haar bloedrode ogen die nu twinkelden.
'Euh, hí¡llo, Alice..,' zei Jasper met terwijl hij een hand voor m'n gezicht liet zwaaien. Ik pakte z'n hand en trok hem mee naar achter. 'Kun je ons even excuseren?' vroeg ik. Ze knikte. Ik stopte uiteindelijk en liet z'n hand los. 'Alice, wat doe..'
'Ssst.' Ik legde m'n vinger op z'n lippen. 'Zie je dan niet dat ze spijt heeft?'
'Spijt? Ze heeft mensen vermoord.'
'Dat is het nou juist. Ze heeft spijt,' herhaalde ik.
'Ze wil gewoon niet dat we haar naar de Volturi brengen.'
'Gaan we ook niet doen,' zei ik vastbesloten.
'En wat wil je dan met d'r doen?' vroeg hij nu nieuwsgierig.
'We nemen haar mee op onze reisWe leren haar om dierenbloed te drinken in plaats van mensenbloed.'
'Dat lukt je nooit. Al driehonderd jaar drinkt ze mensenbloed. Drí­ehónderd.'
Ja, weet ik, maar ik voel gewoon dat ze er spijt van heeft. Laten we haar een kans geven... Doe het dan voor mij.. Alsjeblieft?' Ik keek hem smekend aan, alhoewel dat niet hoefde. Hij . 'Oké,' gaf hij zich over. Ik glimlachte en gaf hem een kusje op z'n mond. Ik pakte z'n hand weer en liepen terug. Anica keek op toen ze ons hoorde aankomen en keek ons afwachtend aan.
'We... hebben besloten dat je met ons mee mag.'
'Echt?' vroeg ze ongelofelijk, maar met nog steeds die twinkeling in haar ogen.
'Ja. Maar daar zitten naruurlijk wel wat voorwaarden aan,' zei Jasper. Haar gezicht betrok een beetje, maar klaarde weer op met het besef dat ze niet naar de Volturi wordt gebracht. 'Wat zijn die?'
Ik haalde diep adem. 'We gaan je leren om van dierenbloed te houden.'
'Dus mensenbloed is verboden,' zei Jasper er snel achteraan. Ze keek ons gekweld aan. 'Moet dat echt?'
'Als je wilt dat we je niet naar de Volturi brengen, ja,' zei Jasper. Ze zuchte. 'Ik ga hier vast spijt van krijgen, maar oké, ja, ik doe het.'
'Goed zo,' zei Jasper.
'Het is echt niet moeilijk, je wend eraan,' zei ik bemoedigend. Ze knikte. 'Moet ik nu meegaan?' vroeg ze niet goedwetend wat ze moet doen. 'Ja. We zitten in een hotel in Pí´rte Velho,' zei ik afwachtend naar haar reactie. Ze zuchte...alweer en haalde diep adem. 'Oké.'
We hadden geen idee wat dit zou brengen.



Voor Annemiek en wordslover, omdat ik het ze beloofd had

Reacties:

1 2

irish98 zei op 18 feb 2011 - 14:55:
Wooow goed personage erbij verzonnen

Bellaxxrose zei op 26 nov 2010 - 9:13:
Super HOOFDSTUK hawahaaaaaaa


Tom is hott

realMe zei op 13 nov 2010 - 12:53:
wow, mooi

ga snel verder jij

weet niets om te zeggen?

niet uit nieuwelingefase gekomen? ben er benieuwd naar

wordslover zei op 12 nov 2010 - 20:24:
jaaaaa!
ik vind het weer een super hooofdstuk! ,

echt heel goed geschreven weer, je verhaal boeit me al je hoofdstukken en blijft me boeien (:

ga alsjebliiieeeeeft weer snel verder

justAgirl zei op 12 nov 2010 - 16:25:
Yay
Ilove it sooo much <3<3
het is geweldig geschreven echt waar! ik vind dat je het personage goed hebt neergezet
heeel snel verder jij