FanFic.nl

Need

13

De trein was gigantisch. Niet normaal. Zwart met rood, helemaal omgeven door de witte stoomwolken.
"Wat mooi, hé, Vita," zei ik zacht. Ik tilde de kat wat beter op en duwde mijn karretje met één hand vooruit. Harry zou zo komen, samen met Ron. Ik liep samen met Ginny achter Fred en George aan en keek mijn ogen uit.
"Opgepast!" Ik remde, net op tijd, anders was ik weer tegen de blonde jongen gebotst. Hoe heette hij ook weer? Draco... Malfidus?
"Volgende keer vervloek ik je," zei hij grijnzend. Ik wist niet of ik dat serieus moest opnemen.
"Sorry. Alles is zo vreemd voor me."
"Dat kan ik me voorstellen. Als je je hele leven bij Dreuzels woont." Er zat een minachtende ondertoon in zijn stem, en dat vond ik eigenlijk niet echt leuk. Tenslotte waren mijn oom en tante altijd erg lief voor me geweest.
"Ik moet met hen mee," zei ik een beetje boos. Ik liep langs hem heen en sloot me terug bij de Wemels aan.
"Waar blijven Harry en Ron toch? Binnen twee minuten vertrekt de Zweinsteinexpress!" riep mevrouw Wemel.
"Ze komen wel, Molly," suste meneer Wemel. Ik keek achterom, net of het zou helpen. Ik zag Harry niet, wel Draco die me peinzend nakeek.
"Kom op, Mona, in de trein!" riep Fred.
"Maar Harry dan?"
"Die komt wel! Haast je nou!" Ik duwde mijn bagage op de trein, keek nog een laatste keer rond en stapte toen zelf ook in. Fred en George zaten in de eerste coupé, en ik twijfelde of ik wel bij hen mocht zitten. Er zaten nog andere mensen. Fred zag me staan en smeet de deur met een grijns open.
"Komt u binnen," zei hij beleefd. Ik glimlachte en liet Vita los zodra ik op de zetel zat.
"Wat een mooie kat," zei het meisje bij het raam.
"Dank je," zei ik zacht.
"Ik ben Angelique."
"Mona."
"Mona Potter? Harry heeft al veel over je vertelt."
"Kennen jullie Harry?"
"Hij zit in het zwerkbalteam, ik ook, trouwens." Ik lachte naar haar. Ik wist wat zwerkbal was, een soort voetbal, maar dan op bezems en drie doelen aan elke kant. Ik wist dus nauwelijks wat ik me erbij moest voorstellen.
Plots klonk een scherpe fluittoon, en ik zag door het raam dat de trein zich in beweging zette.
"Harry! Hij zit er nog niet op!" zei ik geschrokken. Fred suste me.
"Natuurlijk wel, hij zal in een andere coupé zitten," zei de donkere jongen.
"Leo Jordaan." Ik keek door de gang, of ik toevallig mijn broer niet ergens zag. Niets.
"Geen zorgen. Hij zal wel op Zweinstein belanden, daar ben ik zeker van."

Reacties:

Er zijn nog geen reacties op dit verhaal.