FanFic.nl

The Sister of Severus Snape

Hoofdstuk 1: De eerste dag op Zweinstein

Er liep een meisje over het grasveld van Zweinstein. Ze had een zware hutkoffer bij zich. Het was donker en het gras was vochtig. Ze zou vandaag voor het eerst naar Zweinstein gaan, maar ze was nu al te laat. Ze kende niemand op Zweinstein. Tenminste dat dacht ze. Het meisje met lang zwart haar liep door de poorten van Zweinstein. Ze keek haar ogen uit. Ze had niet gedacht dat het zo groot zou zijn. Hier zou ze vast wel een keer verdwalen, dacht ze. Toen het meisje met lang zwart haar naar de ingang liep zag ze een vrouw staan met een groen gewaad aan. “Hallo ik ben professor Anderling. kom maar gauw mee!”� zei Anderling en liep haastig naar binnen.

Ze liepen met z’n 2e naar een kamertje. Minerva zette haar hutkoffer naast de deur en ging naar binnen. Er stond een kruk met een ouwe tovenaarshoed op. “Ga maar even op de kruk zitten”� zei Anderling en ze pakte de hoed. Het meisje ging op de kruk zitten. Anderling zette de hoed op haar hoofd en de hoed begon te praten. “Aha een Sneepje. Mmmm je hebt veel Zwadderich eigenschappen, maar ook een paar Griffoendor eigenschappen. Zo te zien zijn die sterker. Lastig, lastig, lastig. GRIFFOENDOR!”� zei de hoed. Het meisje had niet echt een idee wat dat zou betekenen. Anderling pakte de hoed weer en liep naar een bureautje waar wat papieren lagen. Het meisje stond op en keek nog even naar de hoed die professor Anderling in haar handen had “Mag ik wat vragen?”� begon het meisje. “Ja natuurlijk!”� zei Anderling. “Wat betekend dat allemaal?”� vroeg het meisje. “Je hebt vier afdelingen hier op Zweinstein. Zwadderich, Griffoendor, Huffelpuf en Ravenklauw. Je afdeling is bijna net zoals je familie. Zo word het tenminste beschouwt. Als je nog meer weet weten moet je het maar zeggen”� zei Anderling. “Oké bedankt”� zei het meisje. “Wat was je naam ook al weer?”� vroeg Anderling. “Melian Sneep”� zei het meisje dat dus blijkbaar Melian heette. Anderling keek Melian een beetje raar aan, maar zei toen. “Als je me wilt volgen naar de grote zaal”�.

Melian volgde Anderling en ze werd aan de tafel van Griffoendor gezet. Anderling bleef nog even staan. “Je word in het 6e leerjaar geplaatst”� zei Anderling. “Oké bedankt”� zei Melian beleeft. Melian had niet in de gaten dat bijna iedereen van de Griffoendor tafel naar haar zat te kijken.

“Hoi, ik ben Nymphadora, Nymphadora Tops”� zei een meisje wat tegenover Melian zat. Ze had roze stijl haar wat een beetje in de war zat. “Hoi, ik ben Melian. Melian Sneep”� zei Melian aardig. Het meisje leek een beetje te schrikken. “Ben je familie van Sneep?”� zei Nymphadora een beetje te hard. “Weet ik niet. Ik heb m’n ouders nooit gekend, dus mijn familie ook niet”� zei Melian treurig. “O oké. Als ik jou was zou ik je achternaam maar niet te veel zeggen hier op Zweinstein”� gaf Nymphadora Melian als advies. “Waarom niet?”� vroeg Melian. “Zie je die man daar met dat zwarte haar?”� Melian knikte. “Dat is professor Sneep. Hij geeft Verweer tegen de Zwarte Kunsten.”� Ging Nymphadora veder. Melian keek naar professor Sneep. Hij had de zelfde haarkleur en steile haar als Melian. “Ik zit ook in het 6e jaar!”� zei Nymphadora enthousiast. “O en noem me maar Dora of Tops”� zei Nymphadora. “Oké”� zei Melian. “Zal ik je zo alles laten zien?”� vroeg Tops. “Ja dat zou fijn zijn.”� Zei Melian.

Melian had wat gegeten, maar ze was er misselijk van geworden. Ze wou weten of ze echt familie zou zijn van die professor. “Zullen we gaan?”� vroeg Tops. “Ja”� antwoordde Melian. De twee meisjes stonden op en verlieten de grote zaal. “Als je hier de trap opgaat kom je bij het trappenstelsel uit. Dat leid naar onze leerlingenkamer, maar pas op de trappen veranderen vaak. Onze leerlingenkamer is in de rechter toren. De lessen verschillen nog wel eens van verdieping, maar dat staat allemaal op ons rooster.”� Zei Tops. “Oké”� zei Melian en ze liepen de trap op naar het trappenstelsel. Melian keek haar ogen uit! Ze vond het geweldig! Ze hadden mazzel er was geen een trap verschoven toen ze aankwamen bij hun leerlingenkamer. “O ja en als je onze leerlingenkamer wilt betreden moet je een wachtwoord zeggen. Dat verandert vaak. Dus hou het in de gaten. Het wachtwoord is nu ‘Orthica’”� zei Tops. Melian knikte. Tops zei het wachtwoord nog een keer en ze liepen naar binnen. Melian keek haar ogen uit. Ze vond de leerlingenkamer geweldig! Net zoals heel Zweinstein. Ze voelde zich nu al thuis. Voordat Melian naar Zweinstein kwam zat ze in een weeshuis. Ze moest naar een stomme dreuzelschool. Er gebeurde altijd wel iets raars als ze boos was. Ze vond het vroeger ook al op magie lijken. En het was ook magie anders zat ze nu niet op Zweinstein.

“De meisjes slaapzaal is aan de rechterkant. Je spullen zijn er al als het goed is”� zei Tops. Melian liep de trap op naar de meisjes slaapzaal. Ze zag inderdaad haar spullen liggen. Ze opende haar hutkoffer en begon haar kleren in de dichtbij zijnde klerenkast op te hangen. Ze pakte een foto lijstje uit haar hutkoffer en keek er na. Het was een foto van een vrouw en een klein jongetje in een bos. De vrouw had het jongentje in haar arme. Ze hadden allebei de zelfde kleur haar als Melian. Melian drukte het fotolijstje tegen haar aan. Ze dacht dat het misschien haar moeder was. Met haar neefje of broertje. Melian zette het lijstje op haar nachtkasje naast haar bed. Ze bleef er nog even naar kijken. Ze wou super graag weten wie die twee mensen op de foto waren. De vrouw van het weeshuis wist het ook niet. Merlinda was door mensen van het St. Holisto naar het weeshuis gebracht met die foto.

Melian liep weer terug naar de plek waar haar hutkoffer lag en ging veder met opruimen. Perkament, veren, inkt en haar schoolboeken. Toen alles was opgeruimd liep ze weer naar de ‘woonkamer’. Het was er druk. Melian kon Tops niet zo gauw vinden dus ging ze maar in een hoekje zitten achter de bank. Alleen niemand had door dat Melian daar zat.

Behalve een meisje ze kwam op Melian aflopen. Ze had zwart haar. “Hoi”� zei het meisje. “Ben je nieuw op Zweinstein?”� vroeg het meisje. “Ja”� zei Melian een beetje verlegen. “Ik ben Christina Zwarts”� zei Christina. “Ik ben Melian”� zei Melian. “Uhh Melian Sneep”� fluisterde Melian. Ze dacht aan het advies van Tops. “Sneep?”� vroeg Christina verbaast. “Ja”� zei Melian met een glimlachje. “Ben jij familie van professor Sneep?”� vroeg Christina. “Weet ik niet. Ik heb mijn ouders niet gekend. Dus ook mijn familie niet.”� Zei Melian. Tops zag Melian en Christina zitten. Ze liep naar hun toe. “Het is best een aardige man. Iedereen doet altijd zo negatief over hem, maar je moet hem ook is van een andere kant zien”� zei Christina. “Ja we weten dat hij erg op je gesteld is, Christina”� zei Tops. Christina bloosde een beetje. “Christina is professor Sneep’ lievelingetje van Griffoendor. Dat is heel speciaal, want hij haat Griffoendors!”� zei Tops en ze keek naar Melian. “Helemaal niet!”� zei Christina. Nu begon ze nog meer te blozen. “Nou iedereen ziet het hoor!”� zei Tops weer. Melian zat te luistere naar het gekibbel van de twee meiden. Ze moest er wel om lachen. “Ik spreek je nog wel, Melian!”� zei Tops en ze vertrok weer.

“Het is echt een aardige man hoor”� zei Christina die nog steeds bloosde en samen met Melian in een hoekje zat achter de bank. “Zit je ook in het 6e jaar?”� vroeg Christina. Melian knikte. Ze vond Christina heel aardig en knap. “Je mag morgen met alle lessen wel naast mij komen zitten hoor!”� zei Christina en glimlachte naar Melian. “Ja graag! Dan zit ik tenminste naast iemand die ik aardig vind”� zei Melian. Christina en Melian moest lachen. Gelukkig ik heb al twee vriendinnen. Dacht Melian. “Zullen we maar naar bed gaan? Morgen hebben we een lange schooldag!”� zei Christina. “Ja is goed”� zei Melian en ze liepen samen naar boven.

De twee meiden kleedde zich om en gingen slapen. Christina’s bed was naast die van Melian en die van Tops was ook naast die van Melian. “Welterusten!”� zei Melian tegen Christina en Tops. Ze hoorde nog dat Tops iets terug mompelde en Christina nog even haar kussen opklopte en viel daarna als een blok in slaap.

Reacties: