FanFic.nl

Soul Mates

Chapter 1.

Char&Luth Sev&Chris

Charlie
Charlie lag op z'n bed en staarde naar het plafond van zijn met magie vergrootte tent. Hij was alweer ruim 5 maanden in Roemenië waar hij draken bestudeerde. Hij miste zijn familie wel, ondanks dat het echt super gezellig was met de rest hier en ook vreselijk intressant.
Hij miste zijn moeders kookkunsten, de gezellige sfeer bij hen thuis. Maar het meest van alles miste hij Luthien, het meisje waar hij al jaren op verliefd was. Luthien met haar leuke lieve lach...haar lieve mooie ogen. Charlie droomde helemaal weg, hij had haar nog niet verteld wat hij voor haar voelde uit angst dat Luthien hem zou afwijzen...maar zodra hij terug was en haar zag, zou hij alles aan haar vertellen.
Hij glimlachte vaag Luthien is de dochter van Severus en Christina Sneep. Severus is docent toverdranken op zweinstein en Christina een sucsesvolle zangeres. Luthien zal het niet makkelijk hebben met 2 ouders die bijna nooit thuis waren. Charlie zou vragen of hij na het weekend naar huis kon gaan voor een paar maanden, de gestolen momenten en tijd met Luthien en zijn familie inhalen.

Luthien
Luthien keek naar het optreden van haar moeder, ze stond Back-stage en had dus een mooi uitzich op alles. Ze bekeek wat mensen in het publiek en grijnsde bij het zien van een man die zo ongeveer kwijlend probeerde haar moeder aan te raken.
Luthien zuchte diep, ze was , ook al wilde ze het niet toegeven, toch wel ongelukkig, haar vader zat altijd op Zweinstein en haar moeder was enkel bezig met haar zang carriére. Luthiens gedachten dwaalde af naar de man die haar wel gelukkig maakte, Charlie Wemel...hij was zo knap, lief, gespierd en grappig. Luthien hield echt super veel van hem maar durfde het hem niet te vertellen, wat als hij nou niets voor haar voelde? dan zou ze ook ongelukkig zijn als hij in de buurt was.
Op de terugweg naar huis vertelde haar moeder hoe erg ze het naar haar zin had gehad en dat ze het leuk vond dat Luthien weer eens meegegaan was. Luthien volgde de helft niet van wat haar moeder allemaal zei. Ze zat nog steeds met haar gedachten bij Charlie ze miste hem echt super erg ..hij zat al 5 maanden in Roemenië.

Severus
Severus zat achter zijn bureau een brief te schrijven, het was een vrij lange brief en Severus begon een lamme arm te krijgen. Hij legde zijn ganzenveer neer en sloeg z'n handen even voor z'n gezicht en keek op de klok. T' was al half 2! Severus zuchte diep en keek naar de brief die nog maar half af was. Het was een brief naar de broer van Christina, zijn vrouw, van Christina moest Severus een brief sturen naar Sirius (christina der broer) om hem te vragen of hij ook op de verjaardag van Luthien kwam die bijna 19 werd. Severus dacht aan zijn vrouw en dochter, Christina was nu waarschijnlijk net klaar met haar optreden en Luthien was misschien wel meegegaan.
Hij miste hen, hij zat al drie weken op zweinstein en de enige manier om met zijn gezin te communiceren was door brieven te schrijven maar tot zijn grote spijt had hij daar niet altijd even veel tijd voor. Hij zuchte weer diep en begon verder te schrijven tot de brief af was. Hij zou hem morgenochtend wel versturen en dan zou hij aan Perkamentus vragen of hij naar huis mocht dit weekend. Hij kon geen dag meer zonder Christina en Luthien.
Severus stond langzaam op en ging richting zijn bed. Als perkamentus hem toestemming gaf zou hij morgen weer thuis zijn.

Christina
Christina zat op de bank een boek te lezen, toen ze thuis kwamen was Luthien direct naar bed gegaan. Het was ook al erg laat. Zijzelf was nog helemaal niet moe
Ze keek naar de zinnen maar geen enkel woord drong tot haar door, ze zat met haar gedachten bij haar geliefde man , Severus. Ze had hem al drie weken niet gezien en ze miste hem vreseljjk. Christina sloeg het boek met een klap dicht en sloot der ogen even. ze had de laatste paar dagen zo weinig tijd gehad voor haar dochter , vandaar dat Luthien zo chagrijnig was. Christina stond op en liep naar haar slaapkamer. Ze hoopte snel iets te horen van haar man , iets dat aangaf dat hij weer naar huis kwam. Christina had ravenzwart haar en donkere ogen. Ze was een knappe lange vrouw en Luthien leek echt heel veel op haar qua uiterlijk, haar karakter was meer dat van Severus en daar was Christina toch wel trots op. Ze keek naar de klok en zuchte diep, 2 uur.
Ze kleedde zich om en stapte haar bed in. Christina keek nog naar een paar foto's van haar severus en Luthien , ze leken daar zo gelukkig op die foto. Maar niets was minder waar, Christina was super blij met haar man en dochter maar gelukkig was ze niet, ze zag haar man te weinig en ze brachten veel te weinig tijd door met hun dochter. Daar moest verandering in komen .. en snel.
Met die gedachten viel Christina in slaap.[/i]

Charlie stond die volgende ochtend al vroeg op. Hij rekte zich uit en zuchte even diep, als hij vanavond nou al zijn werk af kon krijgen misschien mocht hij dan wat eerder weg, vanavond al!! Charlie liep zijn tent uit en liep naar een groep vrienden, hij vertelde hen dat hij vanavond misschien al weg zou gaan en ze vonden het jammer, ook al begrepen ze het wel, Charlie zat hier al langer dan de meeste andere en die zouden nu ook al wel graag naar huis willen. Charlie liep naar het bezemhok om zijn bezem te zoeken, normaal kon hij overal heen verschijnselen en verdwijnselen maar niet bij de draken, als je ineens tussen een grote groep draken staat dan zijn ze niet echt blij met je en Charlie sprak uit ervaring. Toen hij uiteindelijk zijn oude helleveeg 7 had gevonden liep hij naar buiten en wachte op Aaron een vriend van hem die mee zou gaan. Aaron kwam wat later dan afgesproken aan maar daar ging Charlie maar niet op in, hij had geen zin in ruzie op zijn laatste dag tussen de draken dus ging hij ook geen ruzie opzoeken.
Aaron en Charlie vlogen al hoog in de lucht toen Aaron het gesprek begon "ik heb gehoord dat je weg gaat" zei hij droog. Charlie knikte even als antwoord en keek Aaron aan "ja dat klopt" zei Charlie even later "ik zou ook wel graag naar huis willen weetje..." mompelde Aaron "naar mijn familie en vriendin...heb jij een vriendin?" vroeg Aaron aan Charlie, Die schudde zijn hoofd "nee, maar er is wel iemand waar ik helemaal gek op ben" antwoorde hij enigzins aarzelend. Aaron keek nieuwsgierig "oh vertel" Charlie grijnsde even "ze heet Luthien, ze is 18 jaar en ze is echt geweldig, ze heeft echt super mooie ogen en ze is lief , leuk, grappig, knap gewoon...geweldig." Charlie droomde weg, hij dacht aan Luthiens ravenzwarte haar en haar geweldig mooie ogen en toen aan haar lippen die hij al zo vaak had willen proeven...Charlie zuchte even diep en staarde glazig voor zich uit. Hij werd losgescheurd uit zijn dagdroom toen Aaron hem een klap op z'n schouders gaf "zo te zien ben je echt helemaal weg van haar is het niet?" Charlie grijnsde beschaamd.
Ze vlogen nu boven het Hongaarse kamp, de Hongaren waren niet echt de aardigste mensen die er bestonden maar hun manier van draken bestuderen en onderzoeken was zeer intressant. Ze vlogen nog een tijdje door tot ze bij het Drakenkamp aan waren gekomen. Ze stapte van hun bezems toen ze gelandt waren en luisterde even met gespitste oren "Ik hoor helemaal niets" zei Charlie fronsend. Een angstig gevoel bekroop hem, als je niets hoorde in de buurt van het drakenkamp was dat geen goed teken, normaal hoorde je ze ademen, zwaar ademen, of brullen of je hoorde ze hun vleugels uitslaan. Aaron trok z'n toverstok en niet veel later volgde Charlie zijn voorbeeld. Ze liepen de heuvel die hen van de draken scheidde op. Op de top aangekomen bleven ze beiden verstijfd van schrik en ontzet staan. De eens zo machtige en drukke draken..lagen en dood en doodstil bij.Charlie en Aaron rende naar beneden en gingen beiden naar een andere draak. Charlie onderzocht deze draak en liet z´n arm even slap langs z´n lichaam hangen "deze is dood Aar" zei Charlie somber. Aaron zuchte even "deze ook" mompelde hij. CHarlie ging naar de volgende draak en zuchte opgelucht "He! deze leeft nog!" riep hij naar Aaron die een stuk verder ook al bezig was met een andere Draak. Aaron schudde somber z'n hoofd "deze niet"
Ze gingen nog even door tot ze alle 12 draken gehad hadden. toen stonden ze naast elkaar en keken ze uit over het schouwspel "7 van de 12 draken dood" mompelde Aaron schor. Charlie knikte ze bleven zwijgend staan. Aaron stuurde een patronus naar hun kamp voor hulp en ze gingen zitten.
Maar het duurde niet lang of Charlie stond al snel met getrokken toverstok op. Hij luisterde ingespannen met gespitste oren en keek naar de heuvel die links van hen lag. Hij liep er heen en Aaron volgde hem al.
Ze liepen de heuvel op en bleven weer voor de 2e keer al verschrikt staan. "stropers" mompelde Aaron nijdig. De stropers hadden hen al gezien en trokken ook hun toverstokken.
Charlie vuurde een nonverbale spreuk af op de laatste man, gelukkig waren ze maar met z'n drieën dus zou het niet al te moeilijk worden. Hoopte ze...De andere twee waren boos omdat hun derde man nu knock-out op de grond lag.
Ze rende naar boven en begonnen in het wild met spreuken te schieten die Aaron en Charlie nog maar of net miste of die ze konden pareren.
Charlie nam een grote dikke man, met een walrussnor voor zijn rekening en Aaron had een klein ventje niet ouder dan Charlie.
Charlie en de man Duelleerde even heftig tot Charlie een scherpe pijn in z'n zij en gezicht voelde. Hij kneep zijn ogen even dicht van pijn. De man lachte even maar die lach verdween toen Charlie hem kon verlammen.
Toen het mannetje van Aaron doorhad dat 2 van zijn metgezelen knock-out waren nam hij het hazenpad en rende voor zijn eigen leven. Aaron liep snel naar Charlie toe die alles wazig begon te zien, alles draaide. "Char?" zei Aaron bezorgd toen charlie op de grond viel, hij hoorde niet eens meer dat de rest van zijn kampgenoten ook aan waren gekomen,
En toen werd alles zwart...

Reacties:

Er zijn nog geen reacties op dit verhaal.