FanFic.nl

Need

29

Oktober

Het was de eerste wedstrijd. Schaken. Nee, grapje, zwerkbal. Ik trommelde met mijn vingers op de steel van mijn bezem. Ginny zat naast me, ook doodzenuwachtig. We wierpen elkaar soms een blik toe, maar het hielp ons niet echt. Tenslotte waren we een team met twee onervaren jagers, de eerste wedstrijd tegen zwadderich.
"Luister, ik wil jullie niet onder druk zetten, maar de zwadderaars zijn te zelfzeker om te mogen winnen! We moeten zorgen dat we beter zijn, en dat zijn we ook. Maar het zal zwaar worden. Drijvers, verdedig onze kersverse aanwinsten, vooral die ene met dat zwarte haar."
"Niet over beschermend doen, anders laat ik me van mijn bezem vallen," knorde ik chagrijnig."
"Als je dat doet, vermoord ik je!" Ik haalde mijn schouders op.
"Denk je echt dat ik zoiets zou doen? Jezus, Harry..." Fred legde zijn hand op mijn mond.
"Niet protesteren als de aanvoerder wat zegt. Stop die agressie in je spel. En ik zorg er persoonlijk voor dat er geen beuker in je buurt komt."
"Als je mij maar niet vergeet!" grinnikt Angelique.
"Ik zal je wel beschermen," zei George sussend.
"En ik dan?" vroeg Ginny scherp.
"Als jij eraan gaat, kunnen we je kamer als lab gebruiken, en is er meer snoep voor ons. Ik zou niet weten waarom we dat zouden verhinderen." Ik sloeg Fred behoorlijk hard tegen zijn arm en keek hem strak aan.
"Bergtrol!" siste Ginny.
"Rustig, dat meent hij niet," suste Harry. George barstte in lachen uit.
"Dat meent 'ie zo hard wel!" De tweeling schaterde het uit, en Ginny's gezicht werd nog bleker dan het al was.
Ron daarentegen zag groen, en het was maar goed dat hij niet ontbeten had. Zijn gezicht zag eruit alsof hij het allemaal uitgespuugd zou hebben.
"Alles oké?" vroeg ik voorzichtig. Ik legde mijn hand op zijn arm, hij knikte houterig.
"Ja, hoor." Ik hoefde niet eens te doen alsof ik hem geloofde, hij had zelf ook door dat het alles behalve goed klonk.
"Nee, ik ga dood!" kermde hij. Ik glimlachte.
"Geen zorgen, ik ook, ik zal op je wachten, dan kunnen we samen naar de hemel." Een flauwe grijns verscheen op zijn lippen, en hij bokste tegen mijn schouder.
"Komt wel goed," zei ik, in de hoop dat ik met hem en Ginny, ook mezelf kon overtuigen.

Reacties:

Er zijn nog geen reacties op dit verhaal.