Hoofdcategorieën
Home » Harry Potter » Need » 30
Need
30
De wind gierde om mijn oren, de slurk in mijn handen woog wel driehonderd kilo, dacht ik. Naast me gingen Ginny en Algelique mee naar de doelpalen van Zwadderich, terwijl de drijvers in het groen me wanhopig probeerden te raken. Maar dat was buiten Fred en George gerekend. Ze waren fenomenaal, geen beuker kwam in mijn persoonlijke zone. Fred had me een knipoogje toegeworpen bij het begin van de wedstrijd en had bemoedigend in mijn hand geknepen. De tribune zat afgeladen vol, en dat had me samen met de gruwelijke blikken van de zwadderaars de stuipen op het lijf gejaagd.
Maar tot nu toe verliep alles probleemloos. Wij hadden zeven keer gescoord, Zwadderich vier. Ze werden steeds agressiever, en ik zag dat de wachter me zeker zou vervloeken als hij de kans had. Ik paste vliegensvlug naar Angelique, die hem met de staart van haar bezem door de rechtse ring sloeg. De griffoendors juichten, Zwadderich joelde en floot ons uit. Ik grijnsde en vloog terug naar het midden van het veld. Angelique stak haar duim op.
"Die had je er zelf ook in kunnen gooien, beetje meer vertrouwen hebben!" riep ze. Ik beet op mijn lip. Het was waar, ik had nog geen enkele keer gescoord. Ginny twee keer en Angelique de rest. Ik vond het prima zo.
"Agressiever spelen, Mona!" riep Harry naar me. Ik keek naar de slurk, die ondertussen in handen van onze tegenstanders was.
Ik vloog vliegensvlug met mijn vuurflits (cadeau van Harry) naar de juiste plek en viste de rode bal uit de lucht toen Zwadderich wilde passen. Ik keerde met een rotsnelheid en vloog naar de doelpalen, die helemaal vrij waren omdat iedereen rond onze palen cirkelde.
Ik kreeg tranen in mijn ogen van de loeiende wind, mijn handen vroren haast vast aan mijn bezem en de slurk. De wachter van Zwadderich keek wanhopig naar de anderen van zijn team, die duidelijk meters achter me waren.
Op zo'n twintig meter van het doel wierp ik de bal, recht tussen de gestrekte armen van de wachter door.
Ik hoorde Fred juichen toen het belletje ging om aan te geven dat ik gescoord had, en de adrenaline pompte door mijn aderen. Ik lachte luid en Ginny kwam aangevlogen om me een high five te geven.
"Zie je wel!" riep Angelique. Ik vloog verder, zag de drijvers van Zwadderich smoezen.
Reacties:
Er zijn nog geen reacties op dit verhaal.