FanFic.nl

The Sister of Severus Snape

Hoofdstuk 2: De eerste dag op Zweinstein

Melian werd wakker. Ze deed voorzichtig haar ogen open. De zon scheen de slaapzaal in. Melian zag Christina voor de spiegel staan. Ze neuriede een vrolijk liedje. Melian stond op. “Hoi Christina! Wat ben je vrolijk!”� zei Melian en liep naar de badkamer. “Ja. Ik heb gewoon zin in vandaag!”� zei Christina vrolijk. Melian draaide de waterkraan open en gooide een plens water in haar gezicht. Ze pakte een handdoek en droogde haar gezicht af. Daarna kamde ze haar lange zwarte haar, deed ze haar make-up op en verliet ze de badkamer weer.

Melian liep naar haar kledingkast. “Lekker geslapen?”� vroeg Christina die nog steeds voor de spiegel stond. “Ja. Heel lekker zelfs!”� antwoordde Melian. “Gelukkig maar!”� zei Christina. “Wat hebben we het 1e uur?”� vroeg Melian die een paar kleren uit de kast pakte en bekeek. “We hebben nu de 1e 2 uur toverdranken!”� zei Christina enthousiast. “Oké. Is dit leuk bij elkaar?”� vroeg Melian en keerde zich naar Christina. Melian had een rood shirt aan met een ronde lagen hals en een zwarte spijkerbroek. “Wauw! Dat staat je mooi bij je zwarten haar!”� zei Christina. “En dit?”� vroeg Christina die zelf een groen shirt aan had met ook een zwarte broek. “Staat je goed!”� zei Melian. “Dank je!”� zei Christina. “Kom we gaan ontbijten! Neem je tas met boeken alvast mee! Anders komen we misschien te laat bij Toverdranken!”� zei Christina die haar schouder tas om had gedaan. Christina zag er mooi uit vond Melian. Ze had mooie sieraden om en haar make-up zag ook heel mooi uit. “Je ziet er echt heel mooi uit, Chris!”� zei Melian en deed ook haar schoudertas om. “Dank je!”� zei Christina en ze liepen samen de leerlingenkamer uit.

In de grote zaal aangekomen kregen ze allebei geen hap door hun keel. “Ik heb echt geen honger”� zei Melian en gooide haar vork neer. “Ik ook niet”� zei Christina en zij gooide haar vork op haar bord. “Ik ben echt heel zenuwachtig! Straks gaan al die professors allemaal dingen aan me vragen die ik niet weet!”� zei Melian en keek naar haar volle bord. “Dat gebeurt vast niet! En anders fluister ik je wel snel het antwoord in als ik het weet!”� zei Christina rustellend. Na een half uur te hebben ontbeten en niks gegeten te hebben verlieten Melian en Christina de grote zaal. “Ik weet niet waar we heen moeten”� zei Melian. “Doe maar relaxt en volg mij”� zei Christina weer op een geruststellende toon. Melian volgde Christina. Christina liep de kerkers in. Bij de laatste trap moest Melian Christina even vastpakken anders was ze zeker gevallen. Het was heel erg donker.

Ze liepen het toverdrank lokaal binnen en ze gingen rond een tafel zitten dicht bij het bureau van professor Sneep. Ze zaten met z’n tweeën. Tops zat bij een ander groepje meisjes en de jongens zaten aan de tafel naast hun en achter hun. Een paar jongens keken uitgebreid naar Christina die haar boek pakte. Net toen Melian en Christina hun boek op tafel hadden kwam professor Sneep binnen. “Goed, we beginnen vandaag meteen met een moeilijk stukje 6e klassers toverdrank maken.”� Zei Severus. “Pak zo allemaal maar per tweetal een ketel en begin dan maar een wisseldrank te maken”� ging Severus veder. “Maar voordat jullie dat doen ga ik even de namen lijst af”� zei Severus. Severus liep de namenlijst af om te kijken of iedereen er was. Toen hij bij de naam van Melian was stopte hij even, en keek Melian recht aan. Nadat Severus de namenlijst had opgenoemd pakte iedereen een ketel. Christina zette de ketel tussen haar en Melian in. “Heb jij wel eens wisseldrank gemaakt?”� vroeg Christina. Melian knikte van nee. “Ik zoek de ingrediënten wel”� zei Melian en liep naar een kast waar de ingrediënten in stonden. Melian had alle ingrediënten verzameld en keek wat ze moesten doen. “Snij de slangenaders in kleine stukjes en gooi het dan in de ketel met heet water. Roer dan 21 minuten en gooi dan de mammoetslagtanden erbij. Zorg ervoor dat je het precies 14.54 minuten roert.”� Las Melian voor. Nadat ze de slangenaders erbij hadden gedaan en geroerd hadden moesten alleen nog de mammoetslagtanden erbij doen en roeren. “Zal ik roeren?”� vroeg Melian. “Ja is goed dan zal ik de tijd in de gaten houden.”� Zei Christina. Na een paar minuten zat Christina te staren naar professor Sneep en vergat ze op de tijd te letten.

Boem! Een enorm oorverdovende knal ging door het klaslokaal heen. Melian en Christina werden door de druk een paar meter naar achter geslingerd. Alle buisjes uit de kast waar Melian tegen aan was geknald braken en vielen op Melian. Christina vloog het hele lokaal uit en kwam met haar hoofd tegen de stenen muur aan. Severus maakte van de schrik een sprongentje en rende toen naar Christina toe. Melian die allemaal sneden in haar hand, rug en arme had probeerde overeind te komen maar dat mislukte. Dus bleef ze maar op de grond zitten tussen het glas. Severus droeg Christina het lokaal in. Christina leek bewusteloos. “Ik breng Christina naar de ziekenzaal en daarna kom ik terug voor jou, Melian. De les is afgelopen”� zei Severus en hij liep het lokaal uit met Christina. Opeens werd alles zwart voor Melian’s ogen.

Toen Melian wakker werd zag ze dat ze op de ziekenzaal lag. Haar ene hand zat in het verband. Melian zag Christina liggen die nog altijd bewusteloos leek. Severus Sneep zat naast haar bed. Madame Pleister kwam de ziekenzaal weer binnen. “Ah je bent weer wakker!”� zei ze. Severus stond op en liep naar haar bed toe. “Ik wil jullie graag spreken over wat er gebeurd is, maar aangezien Christina nog bewusteloos is gaat dat moeilijk. Als Christina nog vandaag wakker word wil ik jullie graag vanavond ik mijn kantoor zien”� zei Severus en hij verliet de ziekenzaal. Niet veel later werd Christina wakker. Gelukkig kon ze zich nog alles herinneren. “We moeten vanavond naar professor Sneep”� zei Melian. “Oké”� zei Christina. Madame Pleister kwam weer binnen. “Als jullie je goed voelen mogen jullie gaan”� zei ze. Melian en Christina stapte uit bed bedankte Madame Pleister nog even en verlieten de ziekenzaal. Melian en Christina kwamen aan bij de grote zaal. Het eten stond al op tafel en ze schoven snel aan. Ze hadden alle twee hele erge honger gekregen.

Toen ze klaar waren gingen de meiden naar de kerkers. Melian klopte op de deur. “Binnen”� hoorde ze een kille stem zeggen. Christina opende de deur en stapte naar binnen. Severus zat aan zijn bureau. “Goed. Fijn dat jullie niet meer ernstig gewond zijn. Jullie mogen even komen uitleggen wat er precies gebeurt is en strafwerk maken.”� Zei Severus emotieloos en kil. Melian en Christina zuchtte hoorbaar. Ze gingen aan twee tafeltjes dicht bij Severus’ bureau zitten. “Goed wie van jullie twee gaat mij vertellen wat er precies is gebeurd”� zei Severus. “Nou”� zeiden Melian en Christina tegelijk. “We waren de tijd vergeten. We hadden blijkbaar te lang geroerd. “ zei Melian en keek heel onschuldig. “Kunnen jullie geen klok kijken?”� vroeg Severus. Melian en Christina zeiden niks. “Hier hebben jullie een vel perkament, een veer en inkt. Ik wil dat jullie tweehonderd keer schrijven: Ik mag mijn toverdrankje niet laten ontploffen. Als jullie klaar zijn mogen jullie gaan”� zei Severus. Melian en Christina begonnen te schrijven.

Na twee uur was Melian klaar. Ze had heel snel en slordig geschreven. “Oké je mag gaan. Ik hoop dat je de volgende keer wél de tijd in de gaten houd.”� Zei Severus tegen Melian. Melian gaf de veer en het inkt terug en wou het lokaal uitlopen. “Wil je de deur even dicht doen?”� vroeg Severus. Melian knikte en deed de deur dicht. Ze liep de trappen weer op. Ze vond het maar een enge plek. Melian was moe. Ze ging naar haar slaapzaal. Ze had geen puf meer om te wachten op Christina. Melian lag ook nog maar net in haar bed en viel toen al in slaap.

Reacties:

Er zijn nog geen reacties op dit verhaal.