FanFic.nl

Bite me!

Twentyfifth One

"Ik wil hier weg, Jeff," fluister ik tegen de hoorn. Hij zucht, ik hoor dat hij zelf ook huilt.
"Ik weet het. Ik wil echt alles proberen om je daar weg te krijgen."
"Ik mis je, zo ontzettend."
"Ik jou ook. Ik hou van je. Het lijkt wel of de zon niet meer schijnt hier. Tiffany is ook al zo futloos, we hebben niet meer onder de brug gezeten. En Max is vorige week opgepakt. Ze hadden hem weer bij de spoorweg." Ik bijt op mijn lip. Alles gaat mis in mijn leven, en in dat van mijn vrienden. Ik hoor de voordeur open gaan.
"Knul, ben thuis!" roept Billy. Mijn hart hamert in mijn keel.
"Jeff, ik moet hangen, zo meteen wordt ik betrapt. En dan is er gene kans dat ik nog met je kan praten.
"Wat is het adres?" Ik begreep zijn bedoeling, fluisterde snel de gegevens door.
"Doei, ik hou van je," zei hij.
Mijn deur zwaait open, ik spring geschrokken achteruit.
"Geef." Ik kijk naar Jacob uitgestoken hand. Als hij hem wat meer optilt, kan hij me zo neerslaan.
"Waarom? Ik heb recht op privacy."
"Niet in ons dorp. Hier zal je doen wat wij je zeggen." Hij kijkt me donker aan.
"Ik ben geen verdomde hond!" sis ik. Maar ik geef hem toch de telefoon. Hij loopt de deur uit, ik blaf naar hem voor hij de deur dicht gooit. Ik blijf nog enkele seconden ontredderd staan. Mijn wangen worden opnieuw nat, ik kan ene paar snikken niet onderdrukken.
"Jeff, ik mis je zo," jank ik zacht. Ik plof neer, gewoon op de grond.
"Zo ontzettend..."

Reacties: