FanFic.nl

Schrijfwedstrijden

Get this party started

Jullie krijgen van mij allemaal een random onderwerp van die site, en daar gaan jullie maar even lekker jullie ding mee doen. Ik eis fanfic’ers in de hoofdrol. Zoals gewoonlijk, minstens 800 woorden, have fun!
Woorden: 1086 [word]
Extra: Sorry Tessa voor het kapstop ongeluk, maar ik moest het iemand laten doen :'3

“Dus je komt even langs? Gezellig. Ik probeer iedereen te regelen, maar niet iedereen kan. Zou misschien kunnen komen omdat ik nu pas aan het bellen. Oké tot vanavond!”�
Trots op mezelf leg ik de telefoon neer en kijk naar het lijstje wat ik heb gemaakt. Enkele namen heb ik doorgestreept, maar de meesten kunnen komen, tot nu toe. Nu alleen nog Kol en Tessa bellen en dan heb ik iedereen gehad. Kayley kon niet, maar ik zie haar zo wel voor de deur staan!

Nadat ik ook Kol en Tessa heb uitgenodigd om te komen, zet ik de telefoon terug in de houder en loop naar boven toe. Snel gris ik mijn mobiel van mijn bed en bel mijn ouders. Ik vraag ze of ik een vriendin mag uitnodigen voor een filmmarathon en ze stemmen in. Achja, wat ze niet weten, wat niet deert!
Bedenkend wat ik allemaal voor vanavond moet hebben, loop ik naar beneden en begin een lijstje samen te stellen. Het lijstje prop ik samen met mijn pinpas in mijn broekzak, evenals mijn mobiel. Ik trek mijn jas aan en de autosleutels en loop het huis uit. Als ik de auto start, zet ik de kachel aan en rijdt naar de dichtstbijzijnde supermarkt. Netjes parkeer ik de auto in een parkeervak en loop dan met een karretje de supermarkt binnen. Nauwkeurig loop ik mijn lijstje af en pak zelf meer dan ik nodig heb! Als ik bij de kassa sta, schrik ik hoeveel ik moet betalen, maar haal de pinpas door het automaatje en betaal de boodschappen. Met het volle winkelkarretje rij ik richting de auto en laad daar alle spullen in. Snel race ik het karretje terug, haal mijn muntje eruit en ren naar de auto om dan als ik erin zit, snel de verwarming aan te zetten.

Het is vijf uur ’s middags als mijn eerste genodigde een stap in de voortuin zet. Ongeduldig hoor ik haar op de bel drukken, wachtend tot ik eindelijk open doe. Sjokkend loop ik naar de voordeur en open deze traag. Te traag, volgens mijn gast, want deze duwt de deur open en spring mij vervolgens in mijn armen.
“HEEEEEEEEEE!!!”� schreeuwt ze en ziet dan dat haar mond zich naast mijn oor bevind.
“Sorry”�
“maakt niet uit. Ook hallo”� begroet ik Elise en kijk haar aan. Dit is de eerste keer na de meeting dat ik ze allemaal uitnodig maar het is het zeker waard!
“Wie komen er allemaal”�
“Euhm, Kol, Tessa, Yasmine en Bo. Kay zei dat ze niet kon komen, maar je zult zien dat zij vanavond gewoon hier staat!”�
Nog even knuffel ik haar en laat haar dan mijn huis zien. Ze kijkt bewonderend en ik hoor haar opgelucht adem halen als ze hoort dat ik nog bij mijn ouders woon. Samen lopen we de keuken in en pakken iets te eten en te drinken. Dan lopen we naar de woonkamer waar we gaan zitten en even bijkletsen over wat er zoal gebeurt is in ons leven. Af en toe hou ik mijn ogen op de klok, maar als ik de bel weer hoor klinken, zie ik dat het opeens zeven uur is en dat ik toch de klok even was vergeten. Als de bliksem ren ik naar de deur en open deze. Een vrolijke Tessa springt als eerste naar binnen en graait met haar handen, in de hoop mij een knuffel te geven. Jammer genoeg valt ze over de drempel en nemen haar handen de oude kapstok mee. Tessa ligt op de grond met een kapotte kapstok boven op haar. Snel trek ik haar omhoog en geef haar alsnog een knuffel.
“.. zit binnen, loop maar alvast door”�
Ze geeft me een waterig glimlachje en loopt dan door naar de woonkamer. Als ik iedereen heb gehad die bij de deur stond, concludeer ik dat er toch meer mensen zijn gekomen dan dat ik in eerste instantie had verwacht. Gelukkig is Yasmine zo slim geweest om iedereen iets mee te laten nemen -drank en eten - en kom ik er tot mijn gerust stelling op terug dat we gewoon genoeg hebben samen.

Als het elf uur is en we een halve film hebben gekeken verveel ik me. Samen met Elise loop ik naar buiten om even een luchtje te scheppen. Ergens klinkt muziek vandaan en als de buren hun deur eventjes open zetten, hoor ik dat de muziek daar vandaan komt. Even kijk ik Elise aan en zie dat zij ook glimlacht. Snel rennen we naar binnen, vertellen we iedereen dat we net muziek bij de buren hoorde en dat we gaan aanbellen om te vragen of we mee mogen feesten. Iedereen stemt in en pakt zijn jassen om vervolgens met z’n tienen bij de buren aan te bellen. Heel normaal openen zij de deur en wachten tot we wat zeggen. Yasmine is de eerste die iets zegt.
“Yoo”� schreeuwt ze en kijkt de buurvrouw aan. Met haar dreads is zij nou niet bepaald het type dat mijn buurvrouw graag ziet en kijkt haar door haar uitspraak nog verbaasder aan.
“Hallo mevrouw,”� zeg ik dan maar en pers me voor Yasmine, “we hoorde muziek bij u vandaan komen en waren benieuwd wat er aan de hand was.”�
Vorig jaar deden ze dat ook bij mij toen ik mijn examenfeestje had en hebben ze zelfs de politie gebeld, terwijl de muziek helemaal niet zo hard stond.
“We geven een feestje voor de golfclub,”� zegt de buurvrouw heel bekakt.
“Oh, gezellig!”� zegt Yasmine en wurmt zich naar binnen om daarna een startsein af te geven aan de andere mensen die er staan. Tessa moet natuurlijk eerst de buurvrouw nog een knuffel geven maar loopt daarna gewoon door naar de woonkamer. Verbaasd staat de buurvrouw bij de voordeur. Als zij merkt dat er niemand meer staat, slaat ze de deur dicht en houd haar hart vast bij wat er allemaal vanavond nog gaat komen.

Als we om één uur ‘s nachts worden weggestuurd, zijn we allemaal te dronken om op te staan. Hier en daar zie je daar nog resten van liggen. Tafels die stond, zijn om getrokken. Bakje met nootjes zijn kapot gevallen op de grond en de wijnfles die de buurvrouw altijd zo koesterde heeft een van de meisjes in één keer leeg gedronken. Woedend trekt de buurvrouw één voor één de meisjes weg, tot we met z’n alle buiten staan. We zijn allemaal nog dronken maar ondanks dat weet Yasmine nog vrolijk uit te brengen; “één voor alle en alle voor één!”�

Reacties:

Er zijn nog geen reacties op dit verhaal.