FanFic.nl

the sun is rising but it's still dark

hs 2

Mijn kamer was geweldig! Hij was groot met witte muren, heeft grote, brede ramen en een tweepersoons waterhemelbed! Man, dit was wel iets anders dan mijn oude kamertje en eenpersoons bedje! Ik liep naar het raam en deed het open. Frisse lucht kon deze kamer wel een beetje gebruiken, dacht ik zo. Ik ging op mijn bed zitten en keek rond. Het was nu nog zo slecht nog niet. We hadden alles. Ik miste alleen nog een paar vrienden. In mijn eentje wordt het op den duur wel een beetje saai. Ik verveelde me. Dat heb ik altijd. Ik doe 1 seconde niks en *poef!* ik verveel me! Ik liep naar het raam en keek naar buiten. Het was er erg stil op de wind, een schommel en de vogels na dan. ‘schat?’ hoorde ik mijn moeder naar mij roepen, ‘kom je even naar beneden? Er zijn een paar buren op bezoek!’ Ik liep naar beneden en daar stonden onze nieuwe buren. De man had lang wit haar, een stok en een vreemde mantel, de vrouw had blond haar met af en toe wat donkerdere plukken erdoorheen en hun zoon, ik schatte hem rond mijn leeftijd, had kort blond haar en een spits gezicht. Ik voelde iets nats op mijn been en keek verschrikt naar beneden; het waren 2 grote donkergrijze honden, vast van de buren. ‘Hoi,’ zei ik en ik stak mijn hand uit, ‘ik ben Susan, Susan Moon.’ De vrouw stelde zich voor als Narcissa, de man heette Lucius en de jongen stelde zich voor als Draco, Draco Malfidus. Hij zei het een beetje arrogant en dat mocht ik wel. Dat arrogante had hij vast van zijn vader want die was net zo. Zijn moeder was het... ummhh ja, hoe zeg je dat? Het aardigst? Nee, ummh... vriendelijkst? Nee, ook niet echt. Ik weet het, heel stom maar ik kon op dat moment die moeder, of Cissy zoals ze zich nu liet noemen door mijn moeder, niet goed omschrijven. 'Susan?’ hoorde ik mijn moeder mijn gedachten onderbreken. ‘Ja?’ vroeg ik. ‘Draco vroeg je wat.’ ‘Oké,’ zei ik. ‘En,’ fluisterde ze er achter aan, 'je was in jezelf aan het mompelen, was niet zo charmant.’ Ik voelde mijn wangen warm worden en probeerde het niet te laten merken. ‘Ja Draco, wat is er?’ Hij keek me een beetje vaag aan. ’Ummhh…’ begon hij een beetje onzeker, 'heb je zin om even mee naar buiten te gaan? De buurt te verkennen en leren kennen?’ ‘Ja, tuurlijk!’ zei ik iets te blij en dus liepen we naar buiten.

Reacties:

Er zijn nog geen reacties op dit verhaal.