Welkom op FanFic.nl

De Nederlandse website waar je fanfiction kunt lezen én schrijven.

Nu on-line: (0)

Home » Jonas Brothers » Vlinders » Hoofdstuk 1

Vlinders

21 nov 2010 - 15:47

1189

0

420



Hoofdstuk 1

Het leek mij wel eens leuk om het verhaal ook te vestigen op het jongere broertje van de JB'S dus....

Vlinder
Vlinder zuchtte opgelucht. Haar eerste schooldag had haar uitgeput. Blij plofte ze neer op de trap van de ingang. Ze graaide even in haar tas naar haar fietssleutels. Het was super ongebruikelijk om te fietsen in New York; maar ja- wat wou je dan als je Engels was? Vlinder was het zo gewend. Ze stond op en zocht haar fiets op- dat wasniet zo moeilijk want het was de enigste fiets in de hele straat. Ze stapte op en reed weg. Het was ongeveer een half uur fietsen naar haar huis. Ze woonde in het oude huis van haar oma, een stukje buiten Los Angeles. Ze was super blij met het huis; het koste haar namelijk geen cent omdat haar ouders het geërfd hadden. Hun wouden liever dat ze in het huis zou gaan wonen dan in een appartement in de stad. Vlinder haar ouders waren soms nogal bang voor het stadsleven; ze dachten dat op elke hoek van de straat een junkie stond die probeert wiet te verkopen. Dus ging Vlinder in het huis van haar Oma wonen. Vlinder woonde net een week in Los Angeles. Het was wel even wennen natuurlijk vergeleken met het rustige leventje op het platteland van Hertford. Engeland en Amerika verschilden ongewoonlijk veel. Vlinder vond het wel leuk en vernieuwend. Ze had net haar eerste lesdag achter de rug. Ze studeerde aan de Los Angeles School of Performing Arts in bewegende kunsten. Ze deed vooral veel ballet. Ze wou later echt geen ballerina worden of zo, maar ze kon niet kiezen dus besloot auditie te doen voor die opleiding; dan was ze tenminste bezig met iets wat ze leuk vond. Ze deed al aan ballet sinds haar vijfde. Vanaf haar geboorte af aan kon ze nooit stil staan en moest altijd bewegen. Ze was naar haar oma vernoemd in een aparte manier. Haar oma stond er altijd bekend om dat ze gek was op vlinders. Vlinder noemde haar altijd; Butterfly. En aangezien haar oma van oorsprong Nederlands was kreeg ze de naam Vlinder dat Nederlands was voor Butterfly. Vlinder was altijd wel trots op haar naam geweest; ook al klonk het heel erg raar; het maakte haar uniek. Vlinder reed het bos in. Ze had ontdekt dat er een kortere route naar de stad was dat dwars door het bos leidde. Vlinder wandelde namelijk vaak en kwam zo per ongeluk in LA uit. Ze versnelde. Ze kon niet wachten om thuis te zijn. Ze was druk bezig met verbouwen en verfen van het huis. Het was veel werk maar wel leuk om te doen. Het was helaas ook heel duur. Vlinder had nog geen bijbaantje; ze was ten slotte nog maar een week in Amerika. Ze reed de lange oprijlaan op die naar haar huis leidde. Het was een gigantisch groot huis; haar oma had in haar leven heel wat opgebouwd en had het allemaal aan Vlinder en haar ouders nagelaten. Het huis was eigenlijk veel te groot voor alleen Vlinder. Vlinder zette de fiets tegen de muur aan en ging naar binnen. Ze keek tevreden rond. Alle muren waren wit geverfd. Dat had haar vader haar ooit geleerd; altijd een basis aanleggen voor je iets groots gaat maken. Vlinder smeet haar jas op de kapstok en liep de woonkamer in. Ze drukte het koffieapparaat aan en plofte op de bank neer. Ze keek even om haar heen. Het huis was super mooi en groot. Trots keek Vlinder naar haar gloednieuwe piano. Van een deel van het geld dat ze van haar oma had gekregen had ze een piano gekocht. Die stond nu mooi te pronk in het midden van de woonkamer. Vlinder drukte haar laptop aan die naast haar lag op de bank. Ze stond op om haar koffie te pakken terwijl de laptop aan het opstarten was. Met de koffie in haar handen begon ze te zoeken op het internet. Ze kwam terecht op een banensite. Vlinder begon te zoeken. Er verscheen gelijk een opvallende advertentie. ‘’Betrouwbare oppasser gezocht!’’ Stond er. Nieuwsgierig opende Vlinder de website. Ze begon te lezen en stamelde zachtjes mee. ‘We zijn op zoek naar een betrouwbare oppas voor onze zoon Frank. Het liefste bij de oppas thuis omdat wij vaak op pad zijn.’ Murmelde Vlinder. Het leek haar wel wat; oppas aan huis zou wel makkelijk zijn. Het enigste wat ze hoefde te doen is zorgen dat het kind niet het hele huis afbreekt. Ze keek naar de tijd dat de advertentie erop was gezet. ‘Twee minuten geleden!’ Riep ze verbaasd. Snel greep ze naar haar telefoon en belde het nummer dat onder de advertentie stond. Ongeduldig wachtte ze af; als ze nou al eerste belde maakte ze ook meer kans. ‘Hallo met Denice!’ Zei een vrouwenstem enthousiast. ‘Hallo- met Vlinder. Ik wou graag reageren op uw advertentie.’ Zei Vlinder zo vriendelijk moeilijk. ‘Wat leuk! Oké. Uhrm- hou oud ben je?’ Vroeg de vrouw. ‘Bijna 18.’ Zei Vlinder trots. ‘Oké. Waar woon je?’ Vroeg de vrouw. ‘Net buiten Los Angeles.’ Mompelde Vlinder. ‘Buiten Los Angeles?! Maar dat is perfect.’ Zei de vrouw vrolijk. Vlinder glimlachte tevreden. ‘Kunnen wij misschien afspreken? Dan kunnen we jou eerst leren kennen voordat we iets gaan ondernemen.’ Zei de vrouw. ‘Ja dat is goed. Zal ik bij u langs komen?’ Vroeg Vlinder. ‘Ik dacht dat we beter bij jou langs kunnen komen- ik bedoel Frank- verblijft tenslotte bij jou.’ Zei de vrouw. ‘Dat is waar. Ik vind het goed.’ Zei Vlinder vrolijk. ‘Oké. Komt het jou morgen uit?’ Vroeg ze. ‘Ja hoor. Ik ben morgen de hele dag thuis.’ Zei Vlinder. Ze spraken een tijd af en Vlinder gaf haar adres door. ‘Oké. Tot morgen!’ Zei de vrouw vrolijk. ‘Tot morgen!’ Zei Vlinder enthousiast. Als dit ging lukken had ze gelijk al een gemakkelijk baantje gescoord. Vlinder drukte haar telefoon uit.


Denice
Denice hing enthousiast op. Vlinder klonk echt heel lief en betrouwbaar. Ze legde de telefoon op tafel. ‘Frankie we gaan morgen bij iemand langs die misschien jou nieuwe oppas wordt.’ Zei Denice. Frankie zat op de bank samen met zijn drie broers op de X box. ‘Vast weer zo’n oude krent!’ Riep Frankie. ‘Frankie! Hou het netjes!’ Mopperde Denice. ‘Nee mam echt- dat is altijd zo.’ Mompelde Kevin. ‘Ja- oppassers hebben altijd lelijk haar met uitgroei -’ Mompelde Joe lachend en aaide Frankie lachend over zijn bol. ‘Ja en met een dikke puist op haar gezicht!’ Lachte Nick. ‘En dan noem ik haar oppaszilla!’ Krijste Frankie. ‘Ik hoop maar dat ze goed op je past want anders gebeurt er dit-’ Mompelde Joe. ‘Gebeurt er wat?’ Vroeg Frankie verward. ‘Dit!’ Riep Joe lachend en wierp Frankie van de bank af. Joe ging bovenop Frankie liggen; Nick en Kevin gooiden zich ook op de stapel. Denice zuchtte even. Wat ging ze Vlinder aan doen. ‘Jongens! Rustig!’ Mopperde ze.

Vlinder
Vlinder ruimde haar laptop op en drukte de televisie uit. Ze keek op de klok; elf uur. Ze besloot maar op bed te gaan. Nadat ze alle lichten uit had gedaan plofte ze neer op bed. Moe viel ze in slaap. Ze had haar wekker vroeg gezet zodat ze vroeg en helder uit de veren kon.


Reacties:

Er zijn nog geen reacties op dit verhaal.