FanFic.nl

Vlinders

Hoofdstuk 3

Frankie
‘Toe nou mam! Straks komen we te laat!’ Zei Frankie ongeduldig. ‘Rustig maar. We zijn er al.’ Mompelde Denice. De voordeur ging open. Vlinder stond in de deuropening. Net als de vorige dag droeg ze een jurkje met gympies. Frankie stormde de auto uit. ‘Dag mam!’ Krijste Frankie en rende naar Vlinder toe. Denice zwaaide nog even en reed toen weg. Frankie keek verwachtingsvol naar Vlinder. Frankie besloot zijn jas uit te doen- ze gingen tenslotte naar binnen. ‘Laat maar aan.’ Zei Vlinder glimlachend. ‘Ik dacht- misschien kunnen we naar de bioscoop?’ Vroeg ze. ‘Ja!’ Riep Frankie gelijk en ritste zijn jas weer dicht. Vlinder wees naar de fiets. ‘Gaan we op de fiets?’ Lachte Frankie. Vlinder knikte lachend.

‘Zit je goed?’ Riep Vlinder lachend. Frankie knikte. Ze begonnen te fietsen. ‘Hey- dit is best leuk!’ Riep Frankie. ‘Weet je wat nog leuker is? Je moet alleen maar naar de lucht kijken- dan heb je het gevoel alsof je elk moment van de fiets afgeblazen kan worden.’ Lachte Vlinder. Frankie deed wat ze zei en begon te lachen; het voelde ontzettend grappig. Ze reden door het bos. ‘Is het niet moeilijk om zo ver te fietsen?’ Vroeg Frankie verbaasd terwijl Vlinder hard door fietste. ‘Nee- het valt wel mee. In Engeland fietste ik heel veel; dus ik ben eraan gewend.’ Legde Vlinder uit. ‘Mag ik iets vragen?’ Vroeg Frankie terwijl ze de stad inreden. ‘Tuurlijk.’ ‘Ik- wat betekend jou naam? Vlinder?’ Vroeg Frankie nieuwsgierig. ‘Vlinder betekend Butterfly. Mijn ouders hebben mij zo genoemd omdat mijn oma gek was op vlinders.’ Legde Vlinder uit. ‘Het klinkt heel raar.’ Lachte Frankie. ‘Ik weet het- het is Nederlands.’ Zei Vlinder terwijl ze de winkelstraat inreden. Ze werden nagekeken; je zag normaal niet zoveel fietsen in New York. ‘We zijn er!’ Zei Vlinder. Frankie sprong behendig van de fiets af. Vlinder zette de fiets op slot en liep samen met Frankie de bioscoop in. ‘Welke film?’ Vroeg Frankie. ‘Kies jij maar.’ Zei Vlinder. Frankie speurde alle posters af. ‘Die!’ Riep Frankie terwijl hij wees naar De Legende van Ga’hoole. Vlinder knikte en kocht twee kaartjes. Ze kregen 3D brillen toegereikt. ‘Zoet of zout?’ Vroeg Vlinder. ‘Zoet?’ Vroeg Frankie. Vlinder knikte. Ze liepen met popcorn de zaal in; hij was helemaal leeg op hun na. ‘Ik vind naar de bioscoop gaan altijd zo leuk. Het haalt je gedachten even weg bij dingen en je kunt ontspannen. Je inleven in de film, en het is altijd zo gezellig.’ Mompelde Vlinder. Frankie knikte maar snapte de helft niet van wat ze zei.

Vlinder
‘Whaha! Of wanneer die rare schildpad tegen die uil gaat zitten te voorspellen!’ Riep Frankie lachend. Vlinder begon te lachen. Ze reden door het bos naar huis. De film was super leuk geweest. Opeens hoorden ze een harde klap. De fiets kwam bijna tot stilstand. ‘Ohw nee! Een klapband.’ Mopperde Vlinder. ‘We zijn toch al halverwege.’ Mompelde ze. ‘Lopen?’ Zuchtte Frankie ongelovig. ‘Of je wilt hier blijven zitten?’ Vroeg Vlinder lachend. Frankie liep met haar mee. Het was nog maar tien minuten lopen. Na stevig door te lopen waren ze thuis. Ze hadden het allebei ijskoud. ‘Ik denk dat ik maar eens twee grote koppen warme chocolademelk ga maken.’ Lachte Vlinder terwijl ze het huis binnen liepen. Frankie lachte ongeduldig. Vlinder verdween in de keuken. ‘Ga je me nu leren piano te spelen?’ Riep Frankie. ‘Is goed! Ik kom eraan!’ Riep Vlinder. Toen ze terug kwam zat Frankie al braaf voor de piano. Lachend zette Vlinder de chocolademelk op het bijzettafeltje. ‘Oké. Welk liedje wil je leren?’ Vroeg Vlinder. ‘Allemaal!’ Riep Frankie gretig. ‘Kies er eentje.’ Lachte Vlinder. ‘Kan ik een liedje van mijn broers leren? Dan zijn ze straks helemaal verbaasd!’ Lachte Frankie. ‘Oké.’ Lachte Vlinder. ‘Black keys? Die is wel goed voor de piano toch?’ Vroeg Frankie onzeker. ‘Ja hoor.’ Zei Vlinder. Ze begonnen te spelen. Het verbaasde Vlinder hoe snel Frankie het kon. Hij had het blijkbaar ook in de vingers en in zijn bloed zitten. De deurbel ging. ‘Ik ga wel- oefen jij maar door.’ Glimlachte Vlinder terwijl ze snel haar laatste slok chocolademelk opdronk. Vlinder rende naar de deur. Denice stond voor de deur. ‘Hoe is het gegaan?’ Vroeg Denice. ‘Goed- ik leer hem nu piano spelen- kom maar.’ Fluisterde Vlinder. Denice volgde Vlinder lachend. Ze liepen de gang uit de woonkamer in. Frankie speelde het laatste stukje van het liedje. Vlinder en Denice begonnen te klappen. ‘Mam! Goed hè?’ Riep Frankie trots. ‘Ja inderdaad!’ Zei Denice lachend. ‘Hij leert snel.’ Zei Vlinder. ‘Ja dat snap ik wel ja. Frankie- ga je mee?’ Vroeg Denice. Frankie knikte met tegenzin. ‘Tot morgen!’ Riep hij naar Vlinder en omhelsde haar. ‘Tot morgen.’ Glimlachte Vlinder. ‘Zelfde tijd?’ Vroeg Denice. Vlinder knikte.

Nick
De voordeur klapte open en dicht. Frankie kwam luid vertellend binnen stormen. ‘Was het leuk?’ Vroeg Nick lachend. ‘Ja echt!’ Riep Frankie vrolijk. Nick lachte even. Soms snapte hij Frankie totaal niet. Wat was er nou leuk aan oppassen? ‘Wie staat hier nou weer zo te schreeuwen?’ Geeuwde Joe die de trap af kwam. ‘Ik! Het was echt super leuk! Jullie moeten Vlinder ook ontmoeten!’ Riep Frankie enthousiast. ‘Waarom moeten wij een of andere oude oppasoma ontmoeten?’ Gaapte Joe. ‘Toe!’ Vroeg Frankie. Joe bromde even. ‘Als ik je morgen breng hou je dan op?’ Vroeg Joe. Frankie knikte. ‘Mooi.’ Zuchtte Joe en liep de trap op.

Reacties:

Er zijn nog geen reacties op dit verhaal.