FanFic.nl

Vlinders

Hoofdstuk 5

Nick
‘Jongens wie wil Frankie even naar Vlinder brengen?’ Riep Denice de trap omhoog. Nick denderde gelijk de trap af. ‘Ik doe het wel!’ Riep hij haastig. Hij was net uit bed gesprongen drie minuten geleden. ‘Kom.’ Mompelde Nick en trok Frankie mee naar de auto. ‘Nick even wachten! Vraag je ook even of ze vanavond bij ons wil komen eten? Dat is wel gezellig denk ik.’ Mompelde Denice. Nick knikte. Frankie volgde Nick naar buiten.

‘Nick rij niet zo hard.’ Lachte Frankie. Nick negeerde hem. Hij keek even en de achteruitkijk spiegel of hij er fatsoenlijk uit zag. Hij zuchtte. Moest hij zich uitgerekend vandaag verslapen? Nick racete het terrein op en kwam met slippende banden tot stilstand; hij keek op zijn horloge en glimlachte. Twee minuten te vroeg. Toen ze aanbelden werd er niet opengedaan. ‘In de tuin!’ Riep iemand keihard. Nieuwsgierig liepen Nick en Frankie om het huis heen de tuin in. Er stond een gigantische boom. Vlinder was bezig er lichtjes in op te hangen. Ze kwam niet goed bij een tak en stond te springen. Nick glimlachte. Vlinder haar jurkje schudde stijlvol heen en weer. ‘Hulp nodig?’ Lachte Nick. Vlinder knikte lachend en ging door met springen. Nick liep naar haar toe; ging voor haar staan en sloot zijn armen om haar middel.

Vlinder
Nick legde zijn armen om Vlinder haar middel en tilde haar met gemak op. Vlinder hing lachend de sliert over de tak heen. Nick liet haar zakken en keek haar glimlachend aan. Vlinder kon niets anders doen dan glimlachen. Toen Nick merkte dat hij zijn armen nog steeds om haar middel had haalde hij ze snel weg en werd rood. Frankie begon zachtjes te lachen. ‘Uhrm- ja. Ik moet maar weer gaan denk ik.’ Mompelde Nick verward en werd nog roder dan hij al was. ‘Moet je niet nog iets vragen?’ Vroeg Frankie. Nick keek hem even onbegrijpend aan. Vlinder wachtte nieuwsgierig. ‘Ohw ja! Wil je vanavond bij ons komen eten- dat hoopt mijn moeder- en- ik natuurlijk ook en-’ Nick stotterde onhandig. ‘Ja leuk.’ Zei Vlinder glimlachend. ‘Maar- ik weet de weg naar jullie huis niet.’ Zei Vlinder. ‘Uhrm- ik moet Frankie ook ophalen dus dan kun je gewoon mee.’ Zei Nick. ‘Oké. Leuk!’ Zei Vlinder vrolijk. ‘Tot vanavond dan.’ Zei Nick. Vlinder knikte glimlachend. ‘En- bedankt voor het helpen met de lichtjes!’ Voegde ze er snel aan toe. Nick gunde haar een glimlach. Vlinder lachte tevreden. Nick verdween om de hoek van het huis. ‘Moet ik ook iets chique aan of zo?’ Vroeg Vlinder aan Frankie. ‘Nou- meestal als we bezoek krijgen gaan we allemaal netjes gekleed.’ Mompelde Frankie verveeld. Vlinder keek naar zijn rugzak. ‘Wat zit daar in?’ Vroeg ze nieuwsgierig. ‘Ik denk mijn kleren voor vanavond.’ Mompelde Frankie terwijl hij in de tas keek. Vlinder keek er ook in; ze zag een klein zwart vlinderdasje bovenop liggen; ze grinnikte even. ‘Hé! Het is niet grappig!’ Lachte Frankie. ‘Waarom hang je trouwens die lichtjes op?’ Vroeg Frankie. Vlinder haalde haar schouders op; ze had er gewoon zin in. ‘Vlinder- ik heb thuis bezig geweest om een nummer te schrijven- maar het lukt niet zo goed. Kun je me helpen?’ vroeg Frankie. Vlinder knikte en liep mee naar de piano. Frankie liet zijn bladmuziek zien. ‘Ik wil dat jij meeschrijft.’ Riep hij. Vlinder lachte even. ‘Maar ik kan helemaal niet schrijven!’ Riep ze verontwaardigd. ‘Alsjeblieft.’ Zei Frankie met puppyoogjes. ‘Oké dan.’ Zuchtte Vlinder. Ze begon te schrijven en te spelen; samen maakten ze een liedje;

Frankie
I open my eyes
But I can’t see what you see
I want to be just as Beautiful as you are
They all say I’m to Young to understand

Vlinder
Everything will be alright,
Just wait till time passes by
It’s to fast right now
Everything that’s big started small

Frankie
If I am patient
Everything will fall in it’s place
If I want to enjoy life
I must not go to fast

Samen
With you by my side
Everything will be alright,
Just wait till time passes by
It’s to fast right now
Everything that’s big started small


Frankie
‘Wauhw.’ Mompelde Vlinder die versteld stond van hun werk.. ‘Dat was zo gaaf.’ Zei Frankie en begon te lachen. De telefoon ging. Vlinder sprong op en liep naar de keuken. Frankie keek verveeld om zich heen. Zijn blik viel op Vlinder haar agenda. Hij bekeek haar week; en de volgende. Hij keek naar de vrijdag. Vlinder was dan jarig! Dat zou ze hem natuurlijk nooit vertellen. Grijnzend schreef Frankie het op zijn binnenarm. ‘Vlinder!’ Riep hij en stond op. Hij vond Vlinder in de keuken; ze hing net de telefoon op. ‘We moeten nog iets uitkiezen wat jij vanavond aan moet!’ Riep Frankie en trok haar mee de trap op. ‘Sinds wanneer zijn jongens geïnteresseerd in kleding?!’ Vroeg Vlinder lachend terwijl ze achter Frankie aanliep. Vlinder ging voorop en liep haar kamer in. Het was gigantisch. Frankie trok de eerste kast open die hij zag. Zijn mond viel open. Er hingen tig jurken in de kast. ‘Wohw.’ Bracht hij moeizaam uit. ‘Maakt het zoveel uit wat ik vanavond aan doe?’ Zuchtte Vlinder. Frankie keek haar serieus aan en haalde zijn tas tevoorschijn. Vlinder leek het te begrijpen. Frankie moest zelfs zijn pak aan. ‘Oké dan.’ Mopperde Vlinder. ‘Heb je geen blauw?’ Vroeg Frankie die in de kast keek. ‘Waarom blauw?’ Vroeg Vlinder terwijl ze wat blauwe jurken uit haar kast trok. ‘Duhuh. Omdat het Nick zijn favoriete kleur is? Hoe wil je anders indruk op hem maken.’ Zei Frankie alsof ze achterlijk was. Vlinder werd rood. ‘Jeetje- Pap had gelijk; vrouwen zijn niet te begrijpen.’ Zuchtte Frankie. Vlinder begon te lachen. Frankie wees een jurk aan. ‘Die.’ Commandeerde hij. ‘Oké.’ Lachte Vlinder. Ze moest de jurk eerst aan trekken van Frankie voordat ze goedgekeurd werd.

Joe
‘Ik wil niet!’ Protesteerde Joe. Denice dwong Joe zijn pak aan te trekken. Nick stond al startklaar in de woonkamer in zijn pak. Joe gromde nors en liep de trap op om zijn pak aan te trekken. Zijn moeder was al de hele middag bezig met het eten koken. Joe trok zijn pak aan en keek in de spiegel. Hij zuchtte even en liep de trap weer af. Nick zat nu op de bank televisie te kijken. Hij schudde zijn been zenuwachtig heen en weer en keek om de zoveel seconden op de klok. Het leek wel alsof hij zichzelf verplichte niet voor kwart voor zeven weg te gaan. Joe keek of hij gelijk had. Zodra de seconde wijzer op de twaalf stond en aangaf dat het kwart voor zeven was sprong Nick op en liep snel de woonkamer uit. Joe lachte even en ging naast zijn moeder staan. Hij pakte een stukje komkommer uit de salade en knabbelde erop. ‘Joe afblijven!’ Zei Denice streng. Joe plofte op de bank neer en keek naar de televisie.


Nick
Zenuwachtig drukte Nick op de deurbel. Hij vroeg zich af waarom hij eigenlijk zenuwachtig was. Hij haalde gewoon Frankie en Vlinder op om bij hun thuis te komen eten? Frankie deed de deur open. Hij stond in zijn pak. ‘Klaar om te gaan?’ Vroeg Nick aan Frankie terwijl hij de gang afspeurde naar Vlinder. ‘Ja- Vlinder!’ Riep Frankie. ‘Ik kom al!’ Riep Vlinder lachend. Nick hoorde voetstappen de trap afrennen. Vlinder verscheen. Ze droeg een witte jurk met een blauwe strik om haar middel. Ze had het haar los over haar schouders hangen. Ze kwam naast Frankie staan. ‘Je- je ziet er mooi uit.’ Stamelde Nick. Frankie grijnsde trots. ‘Dank je.’ Mompelde Vlinder zachtjes. ‘Zullen we maar gaan dan?’ Vroeg Frankie die naar de auto liep. Vlinder volgde Nick richting de deur. ‘Voorzichtig.’ Zei Nick bij het afstapje toen hij Vlinder even zag wankelen. Nick pakte haar hand vast om haar te ondersteunen. ‘Sorry. Normaal draag ik nooit hakken.’ Lachte ze. Nick grinnikte even en keek naar haar schoenen. ‘Dan doe je de volgende keer toch gewoon je gympies weer aan?’ Vroeg Nick. Vlinder begon te lachen. ‘Zal ik doen.’ Beloofde ze. Ze stapten in en reden weg.

Kevin
De deurbel ging. ‘Ik ga wel!’ Riep Kevin naar zijn moeder en trok de voordeur open. Frankie, Nick en Het meisje Vlinder kwamen binnen gelopen. ‘Jij bent vast vlinder?’ Vroeg Kevin toen hij even naar Frankie keek. Vlinder knikte en schudde Kevin zijn hand. Ze gingen allemaal aan de keukentafel zitten.
Kevin begon gelijk met opscheppen. ‘Vlinder spaghetti?’ Vroeg hij. Vlinder knikte vrolijk. ‘Dus- jij bent nou de oppas van Frankie- is hij een beetje braaf?’ Vroeg Kevin. Vlinder knikte overdreven. ‘Ja- ik snap nooit wat mensen altijd zo irritant vinden aan kinderen- ik kan perfect met ze opschieten.’ Zei Vlinder. ‘Ja! Ze heeft mij zelfs piano leren spelen!’ Riep Frankie. ‘Echt waar?’ Vroeg Joe verbaasd. Frankie knikte hevig. ‘We hebben vandaag samen een liedje geschreven!’ Riep hij gelijk. ‘En gaan jullie die ook ten gehore aan ons brengen?’ Vroeg Nick glimlachend. Frankie stond gelijk op. ‘Na het eten.’ Zei Paul streng. Frankie plofte weer neer op zijn stoel. ‘En je kwam uit Engeland?’ Vroeg Kevin. Vlinder knikte. ‘Ja al bijna mijn hele leven. Hoewel ik van oorsprong ook gedeeltelijk Nederlands ben.’ Legde ze uit. ‘Heb je daar dan ook gewoond?’ Vroeg Paul verward. Vlinder schudde haar hoofd. ‘Nee- ik ging er heel vaak heen op vakantie waardoor ik nu ook Nederlands spreek.’ Mompelde ze. ‘Echt? Spreek je Nederlands?!’ Vroeg Kevin verbaasd. Vlinder knikte.

Vlinder
Nick keek haar bewonderend aan; Vlinder zocht zijn blik. Ze kruiste zijn ogen en keek zenuwachtig weer weg; ze werd knalrood. ‘Mogen we nu ons nummer zingen?’ Vroeg Frankie die zijn bord nu al leeg had. Vlinder grinnikte even. ‘Snel dan- maar daarna komt het dessert nog wel! Ik heb niet voor niets vier uur in de keuken gestaan.’ Lachte Denice. Frankie sprong op en trok Vlinder van haar stoel. Lachend ging ze naast hem staan. Frankie ging zitten achter de piano die in hun woonkamer stond. De rest van de tafel volgde hun ook en stonden nu verwachtingsvol te kijken. Vlinder voelde haar voor het eerst zenuwachtig. Frankie begon te spelen.

Nick
Hij kon niet geloven hoe goed Frankie al kon spelen. Had hij dit allemaal van Vlinder geleerd? Frankie begon met zingen. Het zat hem echt in het bloed. Nick glimlachte. Nu begon Vlinder te zingen. Je kon horen dat ze geen professioneel zangeres was; maar ze kon wel zingen. Nick luisterde extra aandachtig naar haar Engelse accent; het klonk zo bijzonder. Nu zongen ze samen. Nick luisterde met zijn ogen dicht. Hij hoorde hoe de muziek stopte. Hij opende zijn ogen weer. Iedereen applaudisseerde. ‘Dat was echt goed broertje.’ Zei hij tegen Frankie en omhelsde hem. ‘Ja ja- complimenteer nu je vriendinnetje maar.’ Fluisterde hij lachend en wenkte naar Vlinder. Nick wou gaan protesteren maar slikte zijn woorden in toen Vlinder naar hun toe kwam gelopen. ‘Hey.’ Zei Vlinder. ‘Hey.’ Zei Nick. Hij fronste even met zijn wenkbrauwen; waar was hij nu weer mee bezig; hey? ‘Je- je was echt goed.’ Zei Nick. ‘Dank je.’ Zei Vlinder. Iedereen liep weer terug naar de tafel. We aten ons dessert. ‘Weet je waar ik zin in heb?’ Mompelde Joe. Iedereen keek hem nieuwsgierig aan. ‘Bowlen.’ Grijnsde hij. ‘Ja! Ik ook wel- nu je het zegt!’ Zei Kevin enthousiast. ‘Mam mag ik mee!’ Riep Frankie. ‘Nee- jij gaat zo op bed- en wij gaan ook niet mee.’ Zei Denice die naar Paul wenkte. ‘Ga jij wel mee Vlinder?’ Vroeg Kevin. ‘Uhrm- ja hoor!’ Zei Vlinder vrolijk. ‘Oké! Laten we gaan!’ Zei Joe en stond op. Nick en Kevin volgden zijn voorbeeld. ‘Bedankt voor het eten Denice- het was heerlijk.’ Zei Vlinder snel. Ze stapten allemaal de auto in. Nick ging op de achterbank naast Kevin zitten. Joe reed snel naar het centrum.

Vlinder
Ze stapten de bowlingbaan binnen. Vlinder keek om haar heen; hadden ze in Amerika geen bowlingschoen? Hier in ieder geval niet. Vlinder keek twijfelend naar de hakken die ze droeg. ‘Ik trek ze gewoon uit.’ Zei ze tegen haarzelf en trok haar schoenen uit. ‘Ga je op blote voeten?’ Vroeg Joe lachend. ‘Op die hakken kan ik echt niet lopen.’ Lachte Vlinder. ‘Wie mag eerst?’ Vroeg Kevin lachend terwijl hij naar Vlinder haar voeten keek. ‘Dames gaan voor.’ Zei Joe. Vlinder glimlachte even en pakte de knalgroene bal. Ze gooide de bal de baan op. In een keer alle kegels om! De jongens keken haar verbaasd aan. Vlinder zelf was ook stomverbaasd. Na haar was Joe; hij gooide alles in twee keer om. Toen kwam Kevin die al zijn beide ballen in de goot gooide. Vlinder grinnikte even. Nick was aan de beurt. Hij gooide in een keer alles om. Vlinder begon te lachen; waren ze in alles precies hetzelfde of zo? Vlinder wisselde even een blik uit met Nick terwijl ze elkaar voorbij liepen. Vlinders gooide verward de bal de baan op. Hij ging gelijk in de goot. De jongens begonnen te lachen. Ze pakte een nieuwe bal en keek nog even achterom. Nick zei glimlachend iets tegen Kevin. Vlinder concentreerde zich en smeet de bal de baan op. Alles om! Ze keken haar weer verbaasd aan. Vlinder ging glimlachend zitten.

Nick
Vlinder plofte naast Nick neer op de bank. Nick schoof langzaam en onbewust iets dichterbij. Hij leunde achterover en bestudeerde Vlinders haar. ‘Jij bent aan de beurt.’ Glimlachte Vlinder. Nick schrok wakker en stond snel op. ‘Iets te drinken?’ Vroeg een ober. Nick keek om. ‘Cola.’ Mompelde hij. ‘Voor mij ook.’ Zei Kevin. ‘En voor mij.’ Voegde Joe er weer aan toe. ‘En voor deze jonge dame?’ Zei de ober die met zijn ogen over het lichaam van Vlinder scrolde. Nick had het idee dat hij de bowlingbal ze hard vast greep dat hij elk moment uit elkaar kon barsten. ‘Cola.’ Zei Vlinder en glimlachte. ‘Komt eraan.’ Zei de ober en knipoogde. Nick smeet de bowlingbal keihard de baan op. Joe, Kevin en Vlinder schrokken van het harde geluid dat de bal maakte. Alles kegels vlogen in een keer om. Nick ging weer op de bank zitten. ‘Die ober keek jou wel heel raar aan.’ Mompelde Kevin die wantrouwend over Vlinder haar schouder keek. Nick was blij dat hij niet de enige was die het merkte. ‘Ik ben!’ Riep Vlinder en liep naar voren. Ze gooide de eerste bal in de goot. De tweede raakte ze één kegel aan de zijkant. De jongens begonnen te lachen. Vlinder ging lachend weer zitten. De ober stond aan de rand van de bar te wachten tot zijn drankjes klaar waren. Nick legde zo onopvallend zijn arm op de achterleuning van de bank waar Vlinder zat. Vlinder zakte onderuit en hing met haar hoofd tegen zijn schouder aan. ‘Ik vind die kerel eng.’ Fluisterde ze lachend. Nick grinnikte even. ‘Nick jou beurt.’ Zei Joe. Nick stond met tegenzin op. Hij gooide zijn eerste bal. ‘De drankjes.’ Zei de ober en zette een voor een de glazen neer. Nick smeet snel zijn laatste bal de baan op zonder richting en plofte naast Vlinder neer. De ober keek hem ongemakkelijk aan en verdween.

Vlinder
‘Ik ga even naar de wc.’ Mompelde Vlinder terwijl Nick net een bal de baan op gooide. Joe en Kevin knikten. Vlinder liep op haar blote voeten weg; op zoek naar de wc. Ze ging een lange gang in; en vervolgens naar het damestoilet. Toen Vlinder weer van het toilet verscheen stond de ober die hun net bediend had in de gang. Hij leek ongeveer twintig jaar oud. Hij keek naar haar benen. Vlinder liep ongemakkelijk door. Hij pakte haar arm vast. ‘Wacht. Je ziet er mooi uit. Misschien kunnen we samen iets leuks doen?’ Vroeg hij met speelse ogen. Hij kneep hard in haar arm.

Nick
‘Waar is Vlinder heen?’ Vroeg Nick. ‘Wc.’ Mompelden Joe en Kevin. Nick keek over zijn schouder. Dat duurde dan wel lang. ‘Waar is die ober? Ik wil nog een cola.’ Vroeg Joe. Nick keek om zich heen. Hij kreeg een akelig gevoel van binnen. Hij stond op en liep weg. Hij keek een lange gang in en zag daar Vlinder tegen de muur aan geduwd met de ober tegenover haar. ‘Vlinder!’ Riep Nick. Vlinder keek op. Nick rende naar hun toe. De ober had zijn hand stevig om haar pols geklemd. Hij haalde zijn andere hand uit Vlinders haar en keek Nick verbaasd aan. ‘Sorry. Mag ik even.’ Zei hij en keek weer naar Vlinder. ‘Blijf van haar af.’ Zei Nick kalm. Van binnen werd hij gek. De ober keek hem lachend aan. ‘Ga toch met een blokkendoos spelen- en laat de grote jongens even met rust.’ Lachte hij. Nick keek Vlinder aan. Vlinder keek hem doodsbang recht in zijn ogen. Nick voelde een stoot van woede door zijn lichaam pulseren en haalde zijn vuist uit. De ober kromp in elkaar. Nick had hem vol in zijn buik geraakt. ‘We gaan- kom.’ Zei Nick en pakte haar hand. Vlinder keek verward achterom. ‘Joe- Kevin- we gaan.’ Commandeerde Nick. Joe en Kevin zagen gelijk dat het mis was. Ze liepen achter Nick aan de bowlingbaan uit. Ze stapten in de auto. Nick ging bij Vlinder op de achterbank. Vlinder bestudeerde haar pols. Nick keek ook. Er stonden grote donker blauwe striemen op haar pols. Ze legden alles uit aan Joe en Kevin. ‘Wat een gore klootzak.’ Vloekte Joe zachtjes terwijl hij de afslag nam. ‘Het is al goed. Er is niets gebeurd.’ Zuchtte Vlinder. Nick voelde zich nog steeds woedend van binnen; hij kon die ober wel vermorzelen. ‘We zijn er.’ Mompelde Joe. ‘Zal ik je thuis brengen?’ Vroeg Nick. Vlinder knikte zachtjes. Joe en Kevin gingen hun huis binnen terwijl Nick achter het stuur ging zitten. Vlinder klom behendig tussen de stoelen door naar de voorzit. ‘Mijn schoenen liggen er nog.’ Zei Vlinder bedachtzaam. ‘Moeten we ze halen?’ Vroeg Nick. ‘Nee- ik draag toch nooit meer van mijn leven hakken.’ Glimlachte Vlinder. Nick begon te rijden. Vlinder staarde naar haar pols; het zag er niet bepaald charmant uit. Nick reed haar oprit op en stopte zo dicht mogelijk bij de deur. ‘Nu moet ik op de steentjes lopen!’ Lachte Vlinder. Nick stapte lachend uit en deed haar deur open. ‘Ik til je wel.’ Lachte hij. Hij tilde Vlinder op. Zijn ene arm ging onder haar knieën en zijn andere op haar rug. Vlinder begon te lachen. Nick droeg haar lachend naar het opstapje van de voordeur en zette haar weer neer. ‘Bedankt- voor alles.’ Zei Vlinder zachtjes. Nick knikte. ‘Je hoeft me niet te bedanken; die kerel verdiende het.’ Mopperde Nick. ‘Nick.’ Mompelde Vlinder. Nick viel stil en keek haar aan. ‘Bedankt.’ Zei ze nog een keer. Ze drukte zachtjes een kus op zijn wang. Er ontplofte een reusachtige bom van vlinders in Nick zijn buik. Hij keek Vlinder verwonderd aan. Ze glimlachte en verdween haar huis in. Met een grote glimlach stapte Nick de auto weer in. Hij zuchtte even. ‘Vlinder geeft me vlinders.’ Zei hij tegen zichzelf. Hij lachte even en startte de auto. Hij reed de nacht in op weg naar huis.

Reacties: