Welkom op FanFic.nl

De Nederlandse website waar je fanfiction kunt lezen én schrijven.

Nu on-line: (0)

Home » Jonas Brothers » Beautiful Nigtmare (compleet) » Hoofdstuk 25

Beautiful Nigtmare (compleet)

21 nov 2010 - 19:48

826

0

290



Hoofdstuk 25

Hee allemaal. De laaste delen van dit verhaal! het zijn er 12, dus veel leesplezier. xxxxx

‘’Wat is er?’’ vraag ik terwijl ik naar Danielle loop, ze zit op de bank en staart verveelt voor zich uit ‘’Ik verveel me, dus ik vroeg me af of je een film met me wil kijken?’’ ‘’Ja, Tuurlijk, ik haal er wel even één’’ zeg ik en loop naar het kamertje waar Danielle en ik slapen.
Ik gooi mijn tas overhoop en ga opzoek naar mijn dvd’s.
‘’Okay, welke wil je?’’ vraag ik en houd een stuk of vijf dvd’s omhoog ‘’Oh, the titanic! Die wil ik kijken’’ zegt ze enthousiast, ik vind die film ook echt geweldig! Altijd als ik ziek was dan ging in op bed liggen en dan keek ik die film soms wel twee keer per dag.
Ik stop de dvd in de dvd speler en zet hem aan.
“Wauw, ik hoop elke keer weer dat Jack het overleefd”¯ zeg ik aan het einde van de film, vlak nadat Jack dood is gegaan, het zieligste stuk van de film “Inderdaad, maar hij is weer dood”¯ zegt Danielle droog.
“Ik ga even naar huis bellen”¯ zeg ik na het eten en sta op, ik ga op zoek naar mijn telefoon en toets het nummer in.
Nadat ik een hele poos met mam heb gepraat verteld ze me hoe het met Sophie gaat, ik mis haar echt zo erg!
“Misschien kunnen we een keertje naar je toe komen, zodat je Sophie weer kan zien”¯ verteld mam “Ja, ik hoop het! Zou wel heel erg vet zijn”¯ antwoord ik.
Vooral nu het volgende week kerst is mis ik haar nog erger!
“Ik ga het proberen te regelen met Denise, okay?”¯ zegt mam “Okay, dankje!”¯
We praten nog wat, en daarna hang ik op.
Samen met Nick kijk ik nog wat tv en ga daarna slapen.

volgende avond:
“Vaness, ga je mee even door Parijs lopen?”¯ vraagt Nick die volgende middag.
We zijn net aangekomen bij het hotel in Parijs, en het is gaan sneeuwen!
Echt zo gaaf, ik heb altijd al een keer door Parijs willen lopen terwijl in aan het sneeuwen is.
“Ik kom, nog even mijn jas halen!”¯ roep ik terug, ik loop naar mijn bed waar mijn koffer op ligt met mijn lekker warme winterjas die pak ik en trek hem aan.
Vandaag ben ik precies een jaar samen met Nick, het is echt zo snel gegaan!
Nick pakt mijn hand vast en loopt met me door het hotel naar beneden.
Terwijl we door de straten van Parijs lopen, door de sneeuw praten we over het jaar dat we samen hebben gehad.
“Vaness, mis je Sophie erg?”¯ vraagt Nick even later, ik knik “Heel erg”¯ antwoord ik “Dacht ik al, je moeder belde vanmorgen omdat ze wou regelen dat Sophie een paar dagen bij ons kon blijven”¯ verteld hij, ik glimlach.
Mijn moeder meende het dus echt, dat ze dat voor me wou regelen.
Echt heel lief! Ik hoop dat het kan, want ik voel me best een slechte moeder omdat ik Sophie zo lang alleen laat.
We lopen verder door de straten tot we bij de Eiffeltoren uit komen “Kom, we gaan erop”¯ roep ik enthousiast en sleur Nick mee.
Na alle trappen komen we eindelijk boven aan, maar het is het allemaal waard, het uitzicht is echt prachtig!
“Wauw”¯ zeg ik zacht ik ga tegen het hek aan staan zodat ik het uitzicht nog beter kan bekijken, Nick gaat achter me staan en houdt me stevig vast.
“Vaness?”¯ vraagt Nick, ik draai me om zodat ik tegenover hem sta en kijk hem vragend aan “Ik houd van je, en wil oud met jou worden! Dat weet ik nu al helemaal zeker”¯ zegt hij, ik kijk hem glimlachend aan “Ik houd ook superveel van jou!”¯ antwoord ik en zoen hem.
“Ik meen het hoor, ik wil oud met jou worden”¯ zegt hij daarna “hoe weet je dat nou al zo zeker?”¯ vraag ik voorzichtig “Ik voel het gewoon, mijn leven is nu pas helemaal compleet met jou erbij. Heb jij dat niet?”¯ vraagt, nu hij het zo zegt realiseer ik me dat het zo is.
Ik voel me compleet met Nick erbij en ik wil de rest van mijn leven bij hem blijven “Ja! Ik wil ook met jou oud word!”¯ roep ik dan en geef Nick een knuffel.
“Wil je met me trouwen?”¯ fluistert hij in mijn oor, hij kijk op en zie dat hij het meent, even weet ik niet wat ik moet zeggen maar dan weet ik dat ik deze kans niet voorbij moet laten gaan.
Het is misschien wat snel, na een jaar samen zijn en we zijn nog heel jong “Ja!”¯ roep ik dan “Echt?”¯ vraagt Nick verbaasd, ik knik.
Hij kijkt me met een enorme grijns aan en zoent me, we blijven nog even naar het uitzicht kijken maar gaan dan naar beneden we lopen nog wat rond tot het schemerig begint te worden, dan lopen we terug naar het hotel.
Daar ga ik in bed liggen, en ik val bijna gelijk in slaap.
Het was zo’n leuke dag met Nick! Ik ben echt zo enorm verliefd op hem.
Zo verliefd ben ik nog nooit geweest..


Reacties:

Er zijn nog geen reacties op dit verhaal.