FanFic.nl

TH SA's

A night to forget - Tom

Je slanke lichaam. Je vrolijke gezicht. Je kledingstijl. Je opgemaakte ogen. De glinstering in je donker bruine irissen. Alles wat jij bent en wie jij bent, maakt me gek. Gek van verlangen.

Het is oud&nieuw, maar wij zijn niet thuis. Niet samen, dus. We zijn met de band samen.

Je hebt je netjes aangekleed voor jou doen. Je hanenkam heb je vandaag naar beneden laten hangen. Je ogen zijn dikker opgemaakt dan normaal, maar dat vind ik zo leuk aan jou. Je hebt een nette strakke jeans aan gedaan, waardoor je, je trots iets duidelijker laat zien waar die zit dan normaal. Je hebt een zwart bloesje aan met de bovenste knoopjes open, waardoor je, je hals open en bloot legt, maar niet helemaal. Je hebt een schitterende ketting om. Niet echt mijn stijl, door de doodskopjes en kruisjes die er aanhangen, maar het blijft grandioos, alleen maar omdat jij het draagt. Verscheidene zilveren ringen sieren jou vingers en je nagels zijn net zwarte glinsterende manteltjes om je vingertoppen te tooien. De polsbandjes om je polsen maken het plaatje helemaal af. Je geilt me gewoon volkomen op met je uiterlijk.
Je sierlijke bewegingen. Je heupen die mee dansen op de maat van de muziek. Je hebt het naar je zin. Ik zie het aan je gesloten donkere ogen en aan je grijns die je mond versiert.
Je opent je ogen en kijkt in het rond. Je mooie lach verdwijnt in serieus. Je zoekt iemand. Als jou ogen in de mijne haakt, krijg je een nog grote glimlach op je gezicht. Zelf glimlach ik ook terug. Je gaat weg van de dansvloer en loopt naar mij toe. Ik grijp naar mijn glas en zonder mijn ogen van jou af te halen, zet ik het glas aan mijn lippen en neem er een klein slokje van.
“Ja, je zou maar dorst krijgen van al dat gezit.”� Lacht je naar me. Je plof naast me neer op een stoel. Je bent uitgeput. Ik geef je mijn glas, maar dat weiger je. “Iets sterkers mag wel op een feestdag.”� Zeg je lachend. “Moet je ook?”� vraag je aan me als je een kersenlikeurtje besteld. Ik knik maar. Ik wil je niet zien treuren op deze avond. Op deze mooie avond. Je klokt het drankje in één teug naar binnen en ik doe het zelfde. Het brandt even in mijn keel en schud even mijn hoofd om de sterke van de drank weg te slaan.
“Ga je mee roken?”� Is het eerste wat ik aan je vraag deze avond. Je knikt en springt op van je stoel. Je pakt mijn pols vast, maar omdat je geen stevige grip meer heb, glijden je vingers naar die van mij toe. Ik pak je beter beet en zo lopen we hand in hand door de drukte van de Franse drukte van een café disco. Ik wou dat we dit voor altijd konden doen. Handen vast houden.
Je pakt geen jas, maar loopt regelrecht naar buiten. Het is koud. Je laat mijn hand los en je slaat gelijk je armen op je blote armen.
“Had beter toch een jas aan moeten trekken.”� Mompel je, terwijl ik twee sigaretten aansteek. Ik grijns even naar je kippenvel op je armen.
“Koud, broertje.”� Gein ik lachend.
“Shut it!”� grom je, terwijl je één van de sigaretten uit mijn handen pakt, waardoor jou vingers mijn huid aanraakt. Het is koud, maar dat plekje is verbrand door jouw kleine aanraking. Rustig neem je een trekje om even later de rook uit te blazen. Zo blijven we even staan, totdat onze sigaretten op zijn. We lopen weer terug naar binnen. “Ik ga nog even dansen. Ga je mee?”� vraag je aan mij. Ik knik maar. Zoals ik al zei; ‘Ik wil je op deze avond niet teleurstellen.’ Je pakt weer mijn pols beet en sleurt me mee de dansvloer op. Eenmaal op de dansvloer ga je weer helemaal te keer.
“Die heeft het vanavond echt naar zijn zin, hé”� word er in mijn oor geroepen, terwijl twee handen mijn middel beet nemen. Ik draai verschrikt om en zie Georg met glazige ogen van de drank me aan kijken en daarna naar mijn broertje. Ik knik. Hij is de enige die het van mij weet. Hij zag het aan me en hij beloofde me niets te zeggen. “Nog wat gebeurt?”� Vraagt hij. Ik schud mijn hoofd. Niets. Hij omhelst me stevig. “Komt wel goed.”� Verzekerd Georg mij, maar ergens heb ik een wee gevoel in mijn maag over dit alles. Georg was niet zomaar iemand. Hij was niet alleen de bassist van onze band, niet alleen één van mijn beste vrienden, maar hij is ook nog eens biseksueel. Hij weet waarover hij praat op het gebiedt van de verschillen tussen jongens en meisjes. En toch blijf ik een kut gevoel hebben.
De muziek wordt stil gezet en er wordt door de speakers omgeroepen dat we nog tien seconde verwijderd zijn van een nieuw en goed jaar. Ik zie Gustav zijn pas versnellen naar ons. Achter hem hobbelt een jongen achter hem aan. Waarschijnlijk Gustav’s nieuwe aanwinst. Hij grijnst naar ons als hij bij ons is. De jonge ziet er niet slecht uit, maar toch doet het me niets. Georg en ik grijnzen naar Gustav, die als een diva zijn nieuwe verrijking laat zien. We zijn nog vijf seconde verwijderd, maar jij bent er niet. Waar ben je? We zouden dit met elkaar doen, zoals gewoonlijk. Ik kijk rond me, terwijl de secondes worden afgeteld. Bij nul begint iedereen te juichen en elkaar gelukkig nieuw jaar zoenen. In een flits zie ik jou staan. Niet alleen. Je bent met iemand anders. Je zoent die persoon vol op zijn bek. Met open mond staar ik jou en je ‘aanwinst’ aan.

“Goed en gelukkig nieuw jaar, broertje”� fluister ik naar je toe, terwijl de tranen over mijn wangen biggelen.

Reacties:

Er zijn nog geen reacties op dit verhaal.