Hoofdcategorieėn
Home » A-Team » The A-Team It's in the air » It's in the air
The A-Team It's in the air
It's in the air
DAG 1
Piepende remmen. Hannibal vliegt bijna door de ruit, Murdock en Face botsen tegen de stoelen voor hen.
“B.A., wat doe je nu?”¯ vraagt Hannibal kalm.
“Zien jullie dat dan niet, sukkels? Er liggen hier overal mensen op straat!”¯
De rest van het A-team kijkt nu uit de ramen van de bus. Ze wisselen blikken van verstandhouding met elkaar en weten zonder het uit te spreken: O-ooh, de rust is weer voorbij…..
“Ze dragen hier zeker dezelfde shirts als ik!”¯ zegt Murdock.
Hij houdt zijn jack open zodat zijn shirt tevoorschijn komt: UPSIDEDOWN FROM YOU
B.A. kijkt met een boze blik achterom.“Houd je bek, gek!”¯
Hier en daar staan dorpsbewoners op en rekken hun ledematen uit. De vier mannen stappen uit de bus en lopen naar een man die net is opgestaan. Met één hand tegen zijn rug, met de andere houvast zoekend tegen een muur, kijkt hij verdwaasd om zich heen. Hannibal vraagt hoe het met hem gaat en wat er gebeurd is. De man stelt zich voor als Riff en zegt dat dit al vaker is gebeurd, maar nu voor het eerst vanaf de vorige avond. Dus mensen hebben in de koude nacht op straat gelegen. De man verontschuldigd zich met de woorden dat hij eerst op zoek gaat naar familieleden.
Het team loopt wat verder het dorp in, helpt bewoners bijkomen en opstaan en stapt het café in waar al meer mensen zijn binnengegaan. De sheriff van het dorp gaat de tafels langs en schrijft op wie er nog niet gevonden zijn. Als het team binnenkomt valt er een stilte, maar dan komt de sheriff naar hen toe. Hannibal stelt Murdock, Face, B.A. en zichzelf voor en neemt het woord. Hij vertelt dat hij en zijn vrienden hier langs reden, allemaal mensen zagen liggen en zijn uitgestapt om te helpen.
“Wat is er hier gebeurd?”¯
Als de sheriff begint te vertellen komen er steeds meer mensen om hem heen staan….
“Het begon vorig jaar, het was halverwege januari. Mensen raakten op onverwachte momenten bewusteloos, zowel in huis als buiten op straat. De eerste keer duurde het een uur of zo. Een half jaar later werd het langer en vaker, zo één keer in de drie maanden een paar uren. Dat werd een half jaar lang één keer per maand, toen drie maanden twee keer per maand in de middag, nu elke week een hele dag!”¯
Hannibal heeft ondertussen een sigaar opgestoken en luistert aandachtig met halfdicht geknepen ogen.
“Is er industrie in de buurt?”¯ vraagt hij.
“Net buiten het dorp ligt een verlaten industrieterrein waarop allerlei bedrijven hebben gestaan. Eén van de laatste gebouwen die nog overeind staan is de oude gasfabriek, maar die is ook leeg en verlaten,”¯ antwoordt de sheriff.
“Is er een vulkaan in de buurt?”¯
Er is bij niemand enige vulkanische activiteit bekend.
“Geisers dan?”¯
Ook zijn er geen warm water - of andere bronnen bekend. Murdock zegt dat hij ooit in de krant las over een oud en diep meer in Afrika met natuurlijke gistingsprocessen, waar stammen in de buurt ziek van werden.
“Er is in de wijde omgeving bijna geen water te vinden en al helemaal geen meer,”¯ zegt één van de omstanders.
B.A. mengt zich in het gesprek en vraagt of er slechte gasleidingen liggen. Een aantal mensen zegt in koor dat die twee jaar geleden allemaal zijn vernieuwd. Hannibal kijkt zijn team eens aan en zegt tegen de sheriff en omstanders dat zij hier zullen blijven om samen met hen op zoek te gaan naar de oorzaak van deze situatie. De cafébaas verontschuldigt zich dat hij geen hotelkamers heeft om hen aan te bieden.
“Wij hebben wel ruimte voor logés,”¯ zegt brandweercommandant Larry, “op de zolder van de kazerne.”¯
Hij nodigt hen uit om daar hun bivak op te slaan.
Als het team door het dorp loopt, in gezelschap van het halve brandweerkorps en een groep dorpsbewoners, loopt de burgemeester naar het raam om te kijken wat zij allemaal op straat hoort. Zouden er mensen zoek geraakt zijn vannacht? Midden in de groep ziet ze een zelfverzekerde man staan met zilvergrijs haar en een sigaar in de mond. Hij heeft een uitstraling waar ze naar moet blijven kijken. Wat een knappe man! Ze klopt haar kleding af, ze heeft zelf ook de hele tijd op de grond gelegen toen ze bewusteloos was, en ze snelt naar de brandweercommandant. Larry brengt in het kort verslag uit en stelt haar voor aan de vier vreemdelingen.
In de kazerne vraagt Hannibal of er gasmaskers zijn en hoeveel. Commandant Larry antwoordt dat er enkel voor het brandweerkorps genoeg zijn en stelt voor om er een flink aantal bij te bestellen, omdat het vermoeden rijst dat men met één of ander gas te maken heeft.
Als het team weer onder elkaar is wordt er een voorlopig plan gemaakt. Eerst wordt Amy opgebeld. Face doet verslag van wat ze vandaag hebben meegemaakt en legt haar uit waar ze nu zijn. Hijvraagt of ze kan nagaan of er één of meer van dergelijke situaties bekend zijn bij de krant.
Plotseling zegt Face dat hij een laborant kent die verbonden is aan een recherche-team en hij vertelt dat er zogenaamde “snuffelmachines”¯ bestaan.
Amy wordt nogmaals gebeld. Face vraagt of zij de bewuste laborant wil uitnodigen om het team en het dorp te helpen.
“Als hij ons wil komen helpen, dan mag je hem zelf hier naar toe brengen. Wie weet wat voor een mooi onderwerp het nog wordt voor je krant.”¯
Vervolgens bestelt Face een snuffelmachine bij de rampenbestrijding, op naam van het brandweerkorps.
Hannibal vindt dat er wacht gehouden moet worden en dat de lucht in en om het dorp gecontroleerd moet worden. Als er ergens damp of vreemde wolken worden waargenomen, kan er alarm geslagen worden door het luiden van de kerkklokken. Murdock wordt naar de kerktoren gestuurd voor de eerste wacht.
“Kom, Billy, jij hebt een goede neus. Jij helpt mee om te snuffelen.”¯
Maar Billy heeft hoogtevrees en durft niet in de toren te klimmen. Murdock legt zijn denkbeeldige hond om zijn nek en neemt hem zo mee naar boven. Daar geeft Murdock Billy ontspanningsoefeningen.
“Goed zo, jongen, adem in….adem uit….baasje is bij je….als je de trap niet meer af durft, kunnen we altijd nog naar beneden vliegen.”¯
DAG 2
Murdock komt ‘s morgens de kazerne uitgelopen met een T-shirt met de tekst: SEE NO EVIL, HEAR NO EVIL, SMELL NO EVIL. In het café krijgt het team een ontbijt aangeboden en overleggen ze waar ze zullen beginnen met zoeken. Dat mensen zelfs in hun huizen bewusteloos raken is op zijn minst vreemd te noemen.
Murdock en Hannibal gaan in de huizen en gebouwen van het dorp op zoek naar aanwijzingen. Face en B.A. zoeken op straat, rondom de huizen en gebouwen. Murdock en Hannibal ontdekken dat er naast de benodigde leidingen voor stroom en gas extra slangen in de huizen liggen, die geperforeerd zijn vanaf de plaats waar ze de huizen in gaan. Face en B.A. ontdekken dat er naar de lantaarnpalen ook extra leidingen lopen. De ladderwagen van de brandweer wordt erbij gehaald om naar de leidingen in de palen te kijken en ook daar komen ze geperforeerde leidingen tegen. Alle teamleden bekijken de leidingen en noteren van welke bedrijven ze zijn.
Halverwege de morgen komt de sheriff in zijn bureaulade een opsporingsbericht tegen dat daar al geruime tijd moet liggen, want het begint al te verkleuren.
“Nee, nu zul je het krijgen! Staat hier op klaarlichte dag het voltallige A-team voor mijn neus!”¯
O’Brien verlaat zijn kantoor en loopt quasi belangstellend naar de plek waar hij een paar teamleden ziet zoeken. In gedachte kijkt hij van B.A. naar de poster en weer terug. Hannibal en Murdock komen er aan lopen en zien wat de sheriff in zijn hand heeft.
“Daar staan we knap op, hè sheriff!”¯ zegt Hannibal met een grijns en een verse sigaar in zijn mond. “Wie ga je bellen? Decker of Lynch? Ik vind dat we wel wat voorsprong mogen krijgen, nu we jullie dorp willen helpen. Dat is niet meer dan fair.”¯
De sheriff voelt zich ongemakkelijk, wie heeft nu eigenlijk wie betrapt? Hij staat in tweestrijd: de Militaire Politie bellen of het team de gelegenheid geven om hun plannen uit te voeren om het dorp te helpen. Eigenlijk vindt hij het wel toffe gasten en hij kiest voor het dorp.
“Als jullie de dorpsbewoners oplichten of mij om de tuin leiden, bel ik ze allebei. Daarom wil ik van al jullie ideeën op de hoogte worden gehouden en bij al jullie plannen betrokken worden. En niet alleen ik, maar het hele dorp. Is dat duidelijk?”¯
Daarmee is wat hem betreft de kous af, maar hij gaat het eerst toch eens aan mevrouw de burgemeester vertellen. Zulke gasten krijgen ze hier niet elke dag over de vloer!
Hannibal belt Amy op en geeft haar de naam die ze op de leidingen, door heel het dorp, tegenkwamen: Gasfortune.
“Amy, heb je Keith al kunnen bereiken? Komen jullie maar zo snel mogelijk hier heen.”¯
Ze is blij om weer van het team te horen en wil nu zo snel mogelijk komen helpen.
“Keith is op weg naar hier. Ik heb nog een paar uren om naar informatie te zoeken.”¯
's Middags houdt het team in het café overleg met de bevolking om de bevindingen te bespreken. Hannibal neemt het woord.
“Het dorp wordt gedrogeerd d.m.v. één of ander geurloos gas, dat via de extra aangelegde leidingen van Gasfortune de huizen instroomt en via de lantaarnpalen in de straten wordt verspreid."
B.A. gaat verder.
“Het is teveel werk om alle extra leidingen weg te halen. We kunnen ze wel dichtplakken. Om zo veel mogelijk gas tegen te houden. Face gaat een grote voorraad plakband halen in de stad. Iedereen die bij de leidingen kan, moet ze afplakken. Het brandweerkorps en wij komen helpen, als mensen dat niet zelf kunnen.”¯
Aan het eind van de middag gaat iedereen aan de slag. De burgemeester komt ook hulp vragen en Hannibal gaat met haar mee. Ze kunnen het samen goed vinden en zij spreekt haar vertrouwen in het team uit.
“Heeft u op het gemeentehuis dan ook opsporingsberichten hangen?”¯ vraagt Hannibal verbaasd.
“Nee,”¯ zegt Tina, “O’Brien kwam vanmorgen langs met het nieuws dat we speciale gasten in ons midden hebben.”¯
Murdock zit na de avondmaaltijd op de rand van de veranda van het café. Hij ziet zand bewegen en gaat, nieuwsgierig geworden, dichterbij kijken. Op zijn buik tijgert hij er een poosje achteraan. Er komt een hagedis uit het zand tevoorschijn die vervolgens in de avondzon gaat zitten zonnebaden.
“Hallo, welkom in het avondzonnetje. Gedeelde zon is dubbel warm, zullen we maar zeggen.”¯
Murdock bekijkt het dier van alle kanten. Het heeft een zandkleurig vel dat er net zo brokkelig uitziet als echt zand. Als hij het wil oppakken, schudt de hagedis met zijn hele lijf en vliegt het zand als een stofwolk om hem heen. Murdock krijgt het in zijn ogen, deinst achteruit, maar moet wel lachen om deze verdedigingstactiek.
“Hé, jongen, dat was nog eens een mooie truc! Die moet ik onthouden!”¯
De hagedis kijkt even om als hij dat hoort en trippelt naar een verderop gelegen hoopje zand. Met rappe pootjes graaft hij zich in. Even ligt alles stil… maar dan begint het zand weer te bewegen en komt de hagedis opnieuw te voorschijn, bedekt met een vers laagje zand. Met uitgestrekte arm pakt Murdock het dier op.
“Nee, daar trap ik niet meer in, één keer Klaas Vaak spelen is genoeg.”¯
Als Murdock zich in de kazerne bij de rest van het team voegt, laat hij de hagedis zien.
“Wat heb je nu weer van straat opgeraapt, gek?”¯ vraagt B.A.
Onverstoorbaar houdt Murdock het dier voor ieders neus en zegt: “Vrienden, mag ik jullie voorstellen aan Desertdragon, voortaan aan te spreken met DD.”¯
DAG 3
In het café zitten de sheriff, de burgemeester en het team om de tafel. Er moet een tijdelijk onderkomen gezocht worden waar geen leidingen van Gasfortune liggen, waar geschuild kan worden tijdens gasaanvallen, voor zover mensen daar nog kunnen komen als er één begint. Tina weet dat er bij de boerderij in het dorp pasgeleden een nieuwe stal is gebouwd. Eén ding is zeker: Gasfortune is daar niet bij betrokken geweest. B.A. vindt dat de kinderen beschermd moeten worden en het dorp moeten verlaten tot het weer veilig voor ze is. Er worden plannen gemaakt voor een schoolreisje voor de dag waarop er een nieuwe gasaanval wordt verwacht. Hannibal, B.A. en Murdock gaan met de burgemeester naar de boerderij om met de eigenaars te praten over hun plan. Face is nu aan de beurt om de kerktoren te beklimmen.
Woody en Victoria zijn druk bezig met het verzorgen van de kippen en het rapen van de eieren als ze het gezelschap het erf op zien lopen. In eerste instantie schrikken ze. Ze zullen toch geen slecht nieuws krijgen? Met een joviaal gebaar en een grote glimlach loopt Tina naar de boer en boerin toe, ze ziet de zorg op hun gezicht.
“Goede morgen, Woody en Victoria. Niet schrikken, ik heb geen slecht nieuws, maar een belangrijke vraag aan jullie.”¯
Voor ze die echter stelt, stelt ze de mannen van het A-team aan hen voor. Murdock maakt van de gelegenheid gebruik om te vragen of hij de kippen mag bezoeken en loopt al kukelend en kakelend naar het stuk land waar de kippen overdag lopen. Hannibal kijkt hem glimlachend na en B.A. schudt zijn hoofd.
Tina vraagt of de boer en boerin even tijd hebben om te praten. Woody gaat hen voor naar binnen. Victoria voorziet iedereen van koffie en B.A. van melk.
“Woody, Victoria,”¯ steekt Tina van wal, “jullie hebben pasgeleden een nieuwe stal gezet. Hebben jullie die al in gebruik genomen?”¯
Victoria antwoordt dat ze wel bezig zijn om hem in te richten, maar dat er in de herfst pas kippen in zullen komen.
“Een nieuw ras,”¯ vult Woody enthousiast aan.
“Mooi,”¯ zegt Hannibal.
Tina legt uit welk plan er vanmorgen gesmeed is en vraagt of de boerenstal voorlopig als schuilplaats gebruikt mag worden. Daar hoeven Woody en Victoria niet lang over na te denken.
"Natuurlijk mag dat."
B.A. mengt zich nu ook in het gesprek.
“De stal moet goed geïsoleerd worden. Er komen gasmaskers te liggen.”¯
’s Middags zoekt het team met de brandweer naar de plek waar de kleine leidingen op een grote uitkomen. De sheriff heeft in de stad bij zijn collega een politiehond geleend die ze gebruiken om de leidingen te zoeken. De gas- en stroomleidingen sluiten aan op het gewone net, maar de slangen, waarvan de uiteinden zijn geperforeerd, lopen in de richting van het oude en verlaten industrieterrein. Net buiten het dorp duiken ze de diepte in en raakt de hond het spoor kwijt. Hij zet het echter wel op een blaffen als ze dichter bij de oude fabriek komen.
Terwijl het dorp in een bos gelegen is, is voor het industriegebied alles gekapt wat er ooit aan bomen stond. Nu het terrein verlaten is, ziet het er uit als een dode stad: kaal en deprimerend. Er is weinig beschutting om onopvallend de omgeving te verkennen. Willen ze de fabriek goed bekijken dan zijn sterke verrekijkers noodzakelijk. Op weg naar het café waar het dorp weer op de hoogte gebracht zal worden van de laatste ontwikkelingen, zetten de leden van het A-team alles op een rijtje.
Het café is zo goed als vol en de cafébaas moet even hard bellen alvorens Hannibal van wal kan steken.
“Beste mensen van Longroad, de geperforeerde slangen komen uit op buizen die naar het industrieterrein lijken te lopen. We vonden sporen die eigenlijk geen sporen zijn. Of nog beter gezegd: we vonden geen sporen, maar dat zijn ze waarschijnlijk juist wel. Jullie vonden soms gewonde dorpsbewoners langs de weg, maar er zijn geen bandensporen om te kunnen nagaan of ze zijn aangereden. Het lijkt erop dat er bandensporen worden gewist. Niet met vegers maar met blazers, omdat er steeds meer zand langs de weg ligt, zeggen diverse mensen die aan de weg wonen.”¯
Geroezemoes zwelt aan tot de gewoonlijke cafédecibellen. De cafébaas laat zijn koperen bel nog maar eens horen en het wordt weer stil. Men is toch wel nieuwsgierig wat er nog meer ontdekt is.
Hannibal gaat verder.
“Iedereen wil weten wat er in het dorp gebeurd als hij of zij bewusteloos is. Daarom gaan we camera’s zetten op diverse locaties. Wie woont er aan het einde van de hoofdstraat, in het noorden van het dorp, en is bereid om een camera in huis te laten plaatsen?”¯
Bewoners van huizen aan beide straatzijden steken hun hand op.
“Melden jullie je straks bij B.A.. Face is naar de stad om camera’s te regelen. Murdock en B.A. komen later vandaag de camera’s installeren.
Wie wonen er aan de zuidkant aan de rand van het dorp? Ook jullie melden je bij B.A. Father Norhtside, vindt u het goed als we er ook één op de kerktoren zetten? Om een idee te krijgen om hoeveel wagens en mensen het gaat en om in eventuele laadbakken te kunnen kijken?”¯
“De kerk is niet alleen om stil te zijn met je ogen dicht, soms moet je stil zijn met je ogen wijd open. Mijn zegen hebben jullie.”¯
Er klinkt applaus na zijn woorden.
“In winkels komen camera’s, omdat daar spullen verdwijnen,”¯ vervolgt Hannibal de plannen, “alsof er daar stiekem boodschappen worden gedaan.
Wie wil er in zijn of haar winkel een camera laten plaatsen? En tot slot komt er nog één voor het café, omdat er daar gewonden werden gevonden. Pete en Quinty, zien jullie dat zitten?”¯
De niet meer zo jonge man legt uit: “Wij hebben maar een klein huisje, meneer, daar past zo’n groot machien niet in. We zijn al op leeftijd, meneer, en niet meer zo goed ter been. Al die kabels in huis….. Nee, daar komt niks van in.”¯
Pete moppert nog even door. Hannibal hoopt dat Face snel terugkomt, dan kan hij Pete uitleggen dat camera's tegenwoordig maar kleine apparaten zijn en hem geruststellen in de hoop dat hij alsnog toestemming geeft, want hij woont wel op de beste locatie om de straat voor het café in de gaten te houden.
“B.A. gaat buiten het dorp staan met zijn bus zodra de camera’s zijn geplaatst. Hij kan daar naar de beelden van de camera’s kijken bij een volgende aanval. Zo kan hij zien of er met de afgeplakte slangen nog steeds mensen bewusteloos raken. En zo ja, waar de eerste en de laatste slachtoffers vallen en wat er in het dorp gebeurt als iedereen bewusteloos is. Op deze manier komen we er ook achter of er aan de andere kant buiten het dorp ook gas komt.”¯
Murdock komt aangelopen met DD, zijn Desertdragon.
“Jongens,”¯ begint hij, “gaan jullie eens even zitten. Ik wil jullie wat vertellen over DD.”¯
“Murdock, je gaat toch niet vragen of we een film gaan maken met DD in de hoofdrol? Daar heb ik die camera’s niet voor gehaald, hoor!”¯ reageert Face geïrriteerd.
“Ik ga niet naar een hoop onzin van jou zitten luisteren, gek!”¯ waarschuwt B.A.
“Hannibal?”¯
Murdock kijkt verwachtingsvol naar de kolonel in de hoop van hem bijval te krijgen.
“Kapitein, doe je verhaal.”¯
Murdock vertelt zijn vrienden wat hij DD gisteravond heeft zien doen.
“Als wij die fabriek ongezien willen naderen kunnen we hetzelfde doen als DD. Smeer jezelf in met lijm en rol door het zand.”¯
Face ziet dat natuurlijk niet zitten met zijn dure maatpakken. Hannibal knauwt een poosje stilletjes op zijn sigaar.
"Wat denk je, zijn dekens een goed alternatief voor kleding vol zand?”¯
Murdock kijkt blij verrast naar Hannibal, de anderen krijgen een triomfantelijke blik toegeworpen. Hij springt meteen op om de benodigde spullen te gaan verzamelen. Een paar uren later verven de mannen enkele dekens in zandkleur en plakken ze er het nodige echte zand op, met kijkgaten op strategische plaatsen, zodat de teamleden zich helemaal kunnen verschuilen onder de dekens.
Bij de eerste verkenning, ’s avonds, is er geen enkele beweging te zien, niet rond de fabriek, maar ook niet elders op het terrein. Het team besluit om vanaf nu voortdurend met twee man de wacht te houden, want ondanks de rust op het terrein groeit het vermoeden dat er ondergronds wel eens leven in de brouwerij kan zijn. De teamleden vormen koppels met vrijwilligers uit het dorp om de oude fabriek in de gaten te houden. Na zonsonder-gang worden nachtkijkers ingezet en weet het wachtteam helemaal rond de fabriek te lopen. Ze zien dat er verschillende loodsen op een rij staan. Ergens halverwege lijkt er één te zijn weggehaald, daar is de rij onderbroken…..
Reacties:
Je schrijft echt leuk, het leest lekker weg!
Ik ben benieuwd hoe dit afloopt