FanFic.nl

Ready, Set, (don't) Go!

Hoofdstuk 5

http://www.bmw.com/com/en/newvehicles/x5/x5/2006/allfacts/_shared/img/equipment_msport_package.jpg

Ik denk dat het echt dringend een beetje tijd wordt dat ik eens uitkijk naar een nieuwe wagen. Ik mag dan wel garagiste zijn, maar toveren kan ik jammer genoeg niet. Mijn kevertje is gewoon op, en hoezeer het me ook mag spijten, erg veel kan ik er niet aan doen. Hij trekt amper het ritje 'Van Dieter Naar Huis En Omgekeerd' nog amper.
Ik stap uit en geef een zacht klopje op de neus van mijn volkswagentje.
"Jij hebt je beste tijd gehad, lieve schat," mompel ik. Ik zwaai mijn tas over mijn schouder en loop over het grind naar de voordeur. Vandaag is het vrijdag, mijn wekelijkse vrije dag. Maar of ik er vandaag van zal kunnen genieten, dat valt nog af te wachten. Mijn vaders BMW staat namelijk voor de garage geparkeerd, en dat betekent dat we op hetzelfde moment in hetzelfde huis zullen zijn, terwijl ik gisteren zo verhit ben opgestapt. Bovendien heeft mijn vader een hekel aan het feit dat ik bij Dieter ga slapen als het me tegen steekt. Hij kan niet echt vatten dat hij niet mijn vriendje is en ik toch bij hem ga slapen. Bovendien is het feit dat Dieter 8 jaar ouder is dan ik ook niet echt een steun. Ik heb al vaker van papa gehoor dat die jongen me 'gebruikt', en dat terwijl we niet eens seks hebben samen. Maar ja, probeer dat je vader maar eens wijs te maken!
Stiekem voel ik aan de motorkap van de grote, zwarte jeep. Warm. Hij is er nog niet lang. Op kousenvoetjes sluip ik naar binnen langs de voordeur, hopend dat hij me niet zal opmerken. Beetje dom van mezelf, aangezien hij weet dat ik elke vrijdagmiddag mijn spullen voor het weekend kom pakken. En los gezien van dat feit, kan hij ook onmogelijk het gedonder van mijn rijdende museum gemist hebben. En ik heb dus gelijk als ik zeg dat hij me zeker zal roepen.
"Ella?" Ik zucht diep, loop met hangende schouders de woonkamer in, barst bijna meteen uit als een vulkaan wanneer ik zie dat voltallig Tokio Hotel in ONZE sofa zit, in ONS huis, ze MIJN Red Bull opdrinken en doen alsof ZIJ hier horen!
"Wonen zij hier of zo?" vraag ik met een minachtend hoofdknik in de richting van de -in mijn ogen- indringers.
"Nee, maar jij wel. Waar was je vannacht?" Ik rol met mijn ogen om mijn vaders strenge blik te ontwijken.
"Ik heb je gezegd dat ik bij Dieter bleef. Ik ben negentien, dat is in mijn ogen oud genoeg om te kiezen bij wie ik wil zijn."
"Ik wil niet dat je daar nog gaat slapen!" De stemverheffing van mijn vader intimideert me niet het minste en ik lach schamper.
"Dan moet je misschien eens zorgen dat ik me hier welkom begin te voelen!" Ik draai me om en stamp woeden de kamer uit, de trap op.
"ELLA!" Ik gooi de deur met ene klap in het slot en draai ruw de sleutel om. Niet dat papa ineens achter me aan zou komen, maar het is een reflex. Vroeger deed hij dat namelijk wel.
Zuchtend smijt ik mijn tas op het bed en sleur een enorme sportzak onder de kast vandaan. Oké, ik heb nodig: mijn overall, een jeans, een paar topjes en bloesjes, mijn vest, gsm, geld, identiteitskaart, rijbewijs, medische fiche, verzekeringscertificaat; water, koeken, cola, sinaasappels, druivensuiker... Nog iets? Oh ja, schoenen, mijn enkellaarsjes en ene reserve stel. Misschien ook rubberen knielaarzen. Nee, niet nodig, het heeft niet echt geregend deze week.
Ik knal ene cd van Simple Plan in de speler en neurie zachtjes mee terwijl ik alles in pak. Perfect doet me altijd aan mezelf denken. Aan papa, en aan de manier waarop we met elkaar omgaan. Na een paar minuten is het nummer tot mijn grote spijt gedaan. Ik draai me om en zet hem op repeat. Daarna ga ik verder, en als ik het grootste deel heb, rits ik de tas netjes dicht. Alleen eten moet ik nog hebben.
En dat moet ik beneden gaan halen. Shit.

Reacties: