FanFic.nl

Können wir das machen?*TC*

Können wir das machen?~1~

“Scheiße, Bill, stop!Waarom doe je altijd zo…zoals nu?”� “Hoe doe ik dan?Je weet zelf niet wat je bedoelt!”� “Dat weet ik wel!Ik weet alleen niet hoe ik het moet verwoorden!”� “Och gast!Houd je stomme kop!”�



Nu maakt hij mij echt kwaad.Altijd zijn hooghartig gedoe.Niet altijd misschien maar hij kan zo uit de hoogte doen.En vandaag was weer een van die dagen.Hij is te ver gegaan.Kwaad loop ik naar mijn kleine‘kamertje’.Als ik Bill voorbijloop stamp ik hem zo hard dat hij zich met moeite kan rechthouden.Ik voel me schuldig, omdat ik zo ben uitgevlogen tegen mijn tweeling.Maar hij verdiende het wel.Als ik ben uitgekleed tot op mijn boxer, ga ik in bed liggen.Vrijwel direct val ik in een onrustige slaap.



“AAAAAH!”�Helemaal onder het zweet word ik wakker. “Het was maar een droom Tom”� Spreek ik mezelf in.Een droom over Bill die vermoord wordt?Is het dan geen nachtmerrie?Ik en Bill hebben deze tour al zoveel ruzie gemaakt.Veel meer dan normaal.

“Aaah!”�Voor de tweede keer deze dag schrik ik. “Bill kan het iets rustiger met de deur?”�Bill is de kamer ingestormd. “Sorry, maar ik dacht dat er iets was?Ik hoorde je gillen.”�“Ja, nachtmerrie”� Zeg ik nogal kortaf. “Ah, ok, euhm,Tom? “ja?”�“Euhm, nja, sorry voor vanavond.Misschien heb ik me net iets té gedragen?”�“Het is al goed.”�Ik kan echt niet lang kwaad blijven op mijn broertje.“Maar vind je ook niet dat we echt veel ruzie maken?”� “Ja misschien moeten we eens met ons tweetjes ertussenuit?”�





Natuurlijk dat ik daar zelf niet opgekomen ben.“Ja super idee.Wanneer is de tour gedaan?”�“Wauw, voor jou kan het ook niet snel genoeg gaan.”�Zie hem daar nu schattig staan lachen.Wowow, Tom, hoe denk je nu weer?Schattig staan lachen?Wat is er mis met me?“Over een week hebben we zes weken vrij.”� Verbreekt Bill mijn gedachten. “En hoelang wil meneertje ertussenuit?Toch géén zes weken mag ik hopen?”�“Nee nee, ik dacht eerder aan 3 í¡ 4 weken?Als dat goed is voor jou?”� Met een afwachtende blik in zijn bruine kijkers staart hij mij schattig aan.Nee, zei ik echt schattig?Ik ben echt dringend toe aan vakantie. “Vier weken is goed voor mij”�“Naar waar had jij in gedachten?”�

“Wat vind je van…Hmm…Hawaï!”� “Ok, is goed.”� Natuurlijk is het goed.í�k heb het bedacht.Ik, dé Tom Kaulitz.Ja mijn ego is redelijk groot.Wat dan nog?



“Vertrekken we de eerste week?”� Zo verbreekt Bill mijn gedachten voor de tweede keer deze nacht. “Ik denk dat mam het maar niets vind als we niet eerst bij har langskomen.We zijn al niet veel thuis nu we alleen wonen.Dus eerst een weekje in Loitsche doorbrengen?Dan kunnen we alles rustig voorbereiden.”�Stel ik voor. “Dat is goed voor mij.Maar Tom ik ga slapen.”�



Raar maar waar, ik ben teleurgesteld dat Bill doorgaat.Dus verhelp ik dat ook door te zeggen:

“Wil je vannacht bij mij blijven?”�Geschrokken slaag ik mijn bijde handen voor mijn mond.Heb ik dat echt luidop gezegt?Blijkbaar wel, want Bill staat mij raar aan te staren. Scheiße , dat was niet de bedoeling.



Bill pov

Zei hij dat nu echt?Hij wil dat ik bij hem blijf?Komt dat niet op hetzelfde neer als’Wil je bij mij slapen’?We hebben dat vroeger nogal gedaan.Maar dat was net iets anders.“Ja, best, waarom?”�stotter ik.Je achttienjarige broer vraagt niet elke dag of je bij hem wil slapen. “Euhm…nja…Euhm...gewoon…die droom…Zit nog in mijn geheugen?dat is geen antwoord maar een vraag.Maar goed, ik moet bij mijn broer slapen.De jongen waar ik al zes jaar een zwak voor heb.Dit kan fout aflopen!Maar, lief als ik ben, ik ga toch bij hem liggen.





Het is best krap ik zo’n bed.We liggen heel dicht bij elkaar.Uit veiligheid om niet uit bed te vallen, sla ik mijn arm om Tom’s middel.Ik voel Tom schrikken omdat mijn arm op hem ligt. “Anders val ik uit bed.”�Stel ik hem gerust.Al blijft hij nogal krampachtig liggen.Misschien moet ik toch maar in mijn eigen bed gaan liggen?Maar dan is Tom bang.Dat kan ik niet maken.Het wordt dus de nacht doorbrengen bij mijn broer.

De arm die om Tom zijn middel ligt gaat rustig op en neer.Een teken dat hij al slaapt.Het horen van zijn regelmatige zuchten is heel rustgevend en zorgt ervoor dat mijn oogleden steeds verder dichtvallen, tot ook ik lig te slapen.

Reacties:

Er zijn nog geen reacties op dit verhaal.