FanFic.nl

Running Away

8.

Reza PoV

‘Waar the fack praat jij over man? Wil je de Jungs gaan stelen? Seriously chick!’
‘Deze chick weet precies waar ze het over heeft.’
‘Ja maar deze niet!’
Nena schiet met haar stem de lucht in, en trekt daarmee enkele toeschouwers aan.
‘Chillax,’ grinnik ik ‘Ik vertel het je zo, met de anderen erbij.’
‘Beter wel,’ gromt Nena terug, en ik begin alleen maar meer te lachen. Onze toeschouwers lopen weer verder als ze niks interessants meer horen. ‘Kom op, laten we de anderen halen.’
Nena haakt meteen haar arm in de mijne bij die woorden en roept Whisky er ook bij. ‘En de pet!’ roep ik, en draai me om. Nena en ik zitten nog steeds met de armen gehaakt waardoor zij ook omdraait en een tweede botsing met Whisky veroorzaakt. Ik grinnik om haar herhaaldelijke gejank, pak de pet van de grond en zet hem met een vlugge beweging op mijn hoofd. Nena draait hem een klein beetje naar haar toe en ik tuit even mijn lippen alsof ik voor een foto poseer. Petten staan niet geweldig bij mij, en deze is ook nog eens knalgroen. Waarom we in godsnaam zo’n pet kopen is een goede vraag, en heeft ook een bijzonder goed en simpel antwoord; hij was de goedkoopste.
Ik en Nena schieten in de lach en ik verplaats de pet van mijn hoofd naar die van Whisky. Die blaft en schudt protesterend haar hoofd. ‘Nee, Whisky! Onze mooie pet!’ gilt Nena lachend. ‘Stout hoor!’ roep ik haar ook nog toe, en pak de pet weer op. Hoe goedkoop en lelijk hij ook is, ik ga geen geld weggooien in deze tijden!

‘Ah dude--‘
‘Chick.’
Nena werpt me een vermoeiende blik toe. Ik grijns slechts schijnheilig ‘Je kan niet om de waarheid heen draaien.’ Ze zucht weer, maar gaat dan maar verder met haar verhaal.
‘Ah Chick, hoe gaan we ze hier ooit vinden dan?’
Ik grijns tevreden, en kijk dan bedenkelijk. ‘Da’s een goeie.’ ‘Ja,’ antwoordt Nena droog en is het mijn beurt om haar vermoeiend aan te kijken. We beginnen Jess’ en Nora’s naam om beurten te roepen. Het lijkt niet te werken tot ik opeens een gewicht op mijn rug voel en er handen voor mijn ogen verschijnen. Nena lijkt ook getroffen afgeleid van haar gegil. ‘Oh nee toch, zouden we ontvoerd worden? Ik zie niks meer,’ zeg ik op de droogste manier die er bestaat. Jess - ik neem tenminste aan dat Jess op mij is geklommen en Nora op Nena - geeft me een stomp met haar elleboog als ze van me af is geklommen. ‘Dat zou best kunnen hoor,’ staat Nora Jess bij. ‘Tuurlijk meid,’ grinnikt Nena. ‘Maar goed, waarom kappen we de eerste dag af?’ vraagt Jess weer serieus. Het is bijna eng hoe snel zij kan switchen. Van melig naar serieus, van agressief naar vrolijk enzovoorts. De vraag is of ze dan ook echt geswitcht is, of dat ze maar doet alsof. Ik ga voor het laatste. ‘Omdat Miss Einstein een plan heeft,’ antwoordt Nena op een nogal bitchy manier. Ik weet dat ze maar een grapje maakt, anders..
Ik breng mijn grijns weer terug, gewoon omdat dat er bij mij natuurlijk uitziet. Jess wordt serieus bezorgd wanneer ik niet grijns. ‘Ja, dus gaan we naar huis en dan horen jullie mijn plan, die ietwat waardiger is dan dit. No Offense hun’.’
Nora en Jess knikken. ‘Goed, waarheen?’ mompelt Nora gedesoriënteerd. ‘Deze kant,’ grinnikt Nena. Ze pakt Nora’s hand vast en trekt haar richting het pand. Nora wandelt vlak achter Nena aan en is niet van plan haar los te laten tot ze er zijn. En misschien dan nog niet. Om het plaatje af te maken grijp ik Jess’ hand vast en trek haar dicht naast me. ‘Dit wordt nog wat,’ mompelt ze grinnikend.

‘En we zijn er!’ roep ik wanneer de deur open is gemaakt. Niemand reageert, maar strompelt recht naar de zogenaamde “woonkamer”� en ploft op de matrassen. ‘Ja, diss me maar,’ mompel ik, terwijl ik de deur weer sluit. Ik kom er ook bij zitten en bekijk elk van hun gezichten. Even voel ik me ontzettend dom dat ik deze mensen - nou ja, Nena en Nora - zo snel in vertrouwen heb genomen; voor het zelfde geld steken ze me neer of zo. Maar dat gevoel ebt alweer weg wanneer ik Nora’s onschuldige ogen en Nena’s vrolijke ogen - maar toch ook onschuldige ogen zie. ‘Dus, het plan, ja, dat willen jullie wel weten hè,’ grijns ik breed. ‘En jij gaat het vertellen ook!’ gromt Nena weer, vervolgd door een grinnik. ‘Ja, oké. Nena, poster,’ mompel ik gefocust. Ze haalt een verfrommeld papiertje uit haar zak die ik uit elkaar vouw tot de oorspronkelijke grootte. ‘Nora, Jess, heeft één van jullie een kaart van Amerika?’ ga ik verder. Nora springt meteen op naar haar tas en begint hem door te spitten. Ze komt weer terug met een kaart en geeft die aan mij. ‘Oké Leute, ik weet het niet van Nora, maar Jess is wel fan van Tokio Hotel, toch?’
Jess knikt grijnzend, en Nora ook - alleen niet grijnzend, maar wel glimlachend. ‘Nou, perfect. Het is nu.. 22 augustus, correct me if I’m wrong,’ ik kijk hen één voor één aan. ‘Correct dus. Nou kijk eens hier,’ ik wijs op de eerste data ‘23 Augsutus, New York. Wij zijn in New York. Ik denk dat ik ons daar naar binnen kan krijgen. Zulke concerthallen hebben vaak een geheime uitgang waar belabberde beveiliging is, ik denk dat die wel te vinden is.’
Ze staren me alle drie aan, met een verschillende uitdrukking. Nora kijkt angstig, maar toch ook alsof ze er zin in heeft. Nena alsof ze nog steeds niet helemaal door heeft wat we gaan doen, Jess kijkt uiteraard bezorgd en Whisky zit vrolijk achter haar staart aan te rennen. Maar die is volgens mij altijd vrolijk.

Reacties: