FanFic.nl

Gemekker in de dubbeldekker

Gemekker in de dubbeldekker 7

Hoofdstuk 7

In de ochtenduren wil Nelly de stofzuiger aanzetten als ze haar collega hoort roepen. Ze kijkt om de deur van de woonkamer de gang in om te zien wat er aan de hand is.
“Weet jij waarom het kantoor op slot zit? Heb jij een sleutel? Ik wil daar gaan stoffen!”� vraagt Lizzy.
“Wat zeg je? Het kantoor dicht? Nou, dan ga je toch iets anders doen!”�
Ze zet de stofzuiger alsnog aan en mompelt met een grimas op haar gezicht: “Hè, hè, Joe is eindelijk verstandig geworden.”�
De kokkin, die haar regelmatig helpt door ook wat huishoudelijk werk te doen, steekt haar tong uit als Nelly weer in de woonkamer verdwijnt. Ze voelt nog eens aan de deur, maar hij is en blijft dicht. Daar baalt ze van als een stekker. Mopperend trekt ze zich terug in haar domein: de keuken. Met een smak gooit ze de deur achter zich dicht. Briesend, maar fluisterzacht om zichzelf niet te verraden, en met gebalde vuisten gooit ze haar frustratie eruit.
“Nu kan ik verdorie de lijst van de nieuwe week niet lezen! Hoe kan ik dan verder met m’n plan?! Ik zal die griet en die geiten van haar vinden, koste wat het kost! Al moet ik er een vrije dag voor opnemen om ze te gaan zoeken.”�
Lizzy loopt naar een kast om pannen te pakken. Ze moet voor de middagmaaltijd groenten bereiden, maar voor die op hoge temperatuur zijn kookt het nog altijd bij haar van binnen. Voor de open kast spuugt ze haar laatste gal met een krachtig gebaar van haar vuisten.
“Zonde om zoveel tijd te verliezen! Oeh!!!”�
De rest van de dag loopt ze rond met een gezicht als een oorwurm. Ze gaat dan ook maar vroeg naar huis. Met Joe kon ze vanmorgen ook al niets bereiken, want die moest zo nodig naar Katje toe. Zo noemt ze haar collega sinds de macaroniaffaire. Wat was ze geschrokken toen Catalina die dag hondsberoerd doch levend weer voor haar neus stond. De woordenwisseling op de veranda was snel vergeten, maar die ogen van haar! Alsof ze dwars door haar heen keek! Lizzy voelt een rilling langs haar rug glijden als ze daaraan terugdenkt.

Om haar teleurstelling te vergeten stapt Lizzy ’s avonds de plaatselijke kroeg The Saloon binnen. Alleen de naam van het café doet aan vroeger denken, de inrichting is modern en niet echt gezellig, maar ze tappen er goed bier en dat is het enige dat telt vanavond. Ze gaat aan de bar zitten en bestelt haar eerste pilsje bij de kastelein met wie ze wat babbelt tot het wat drukker wordt en hij zich ook met andere klanten moet bezighouden.
“Hé, Lizzy, ben jij niet verdwaald?”�
Nick, een fabrieksarbeider uit het dorp, klimt een half uur later op de barkruk naast haar en bestelt twee biertjes.
“Jij zit met Zachery toch meestal bij The Queen? Of is het soms uit tussen jullie? Je kijkt zo chagrijnig.”�
Als ze hem aankijkt en antwoordt dat Zachery, haar verloofde, weer eens een weekend geen tijd voor haar heeft, weet Nick meteen dat dit niet haar eerste drankje is.
“O, dus jij zit hier een beetje liefdesverdriet weg te drinken?”� concludeert hij een beetje spottend.
“Neeee, ik moet iets…nieuws bedenken,”� zegt ze op geheimzinnige toon terwijl ze naar hem toe buigt.
Nick heeft wel zin in wat vermaak en neemt een houding aan waarmee hij haar het gevoel geeft nieuwsgierig te zijn naar haar “geheim”�. Met zijn ene arm schermt hij bij wijze van spreken hun plekje aan de bar af van de kastelein, z’n andere arm strekt hij uit om Lizzy uit te nodigen dichterbij te komen zodat ze meer privacy heeft om haar verhaal te doen.. Het werkt. Ze gaat er eens goed voor zitten en begint te vertellen.
“Weet je, Nick…Zachery had de farm…waar Joe Westwind nu zit… willen hebben…Hij wilde er…. hik… een stieren…fokkerij willen starten… maar… hij was net te laat.”�
Ze knikt heftig en zet er grote ogen bij op.
“Dan zouden we…gaan trouwen…en samen het bedrijf…”� Ze zoekt naar het goede woord en vervolgt met dikke tong: “bestieren.”�
Ze grinnikt om haar woordspeling.
“Nu werkt hij nog sssteeds… als voorman bij die grote melkvee..be…houderij… maar hij is hé-le-maal niet gelukkig!”� Half huilend gaat ze verder: “En ik zie hem steeds minder… omdat hij … ’s wee… in de weekends… op zoek gaat naar… farms die te koop staan.”�
“Dat is niet zo netjes van hem, zeg, om jou zo alleen te laten,”� zegt Nick quasi meelevend.
“Precies!”�
Ze bestelt met een verontwaardigd gezicht twee nieuwe pilsjes.
“Jij begrijpt me ten minste!”�
Ze knikt een paar keer, drinkt haar nieuwe glas half leeg en zwijgt een poosje. Dan draait ze zich half om en kijkt met scheve ogen naar de kastelein en een paar klanten. Als ze denkt dat er niemand meeluistert gaat ze verder.
“Maar…ik ga zorgen…dat Zachery weer… gelukkig wordt!”� fluistert ze met samengeknepen ogen.
Nick knikt bewonderend en vraagt op dezelfde samenzweerderige toon: “Hoe ga je dat doen dan?”�
De aangeschoten vrouw buigt zich naar zijn oor. “Ik ga Joe… van zijn farm afjagen!”�
Ze slaat haar hand voor haar mond en kijkt snel om zich heen, want niemand mag haar geheimpje weten.
“Ja zeg! En hoe ga je dat dan doen?”�
Nick trekt een gezicht vol ongeloof, hij wil wel eens weten waar die meid toe in staat is. Hij verwacht een hoop romantische onzin te gaan horen. Lizzy, die ervan overtuigd is dat ze Zachery voor zich zal terugwinnen als ze hem Joe’s farm kan bezorgen, weet Nick echter te verbazen als ze uit de doeken doet wat ze de afgelopen weken allemaal al heeft uitgespookt.
“Ik hou helemí¡í¡l niet van…geiten. ‘t Zijn on…Amerikaanse beesten. Maar… ik heb er de laatste tijd… wel zoveel over geleerd…hik… dat ik weet…hoe je ze kan laten…”� Ze maakt een bekend gebaar langs haar keel. ”�verdwijnen. Daarom ben ik… bij Joe gaan… sol…solsi…eh… sol-li-ci-teren.”�
Lizzy maakt haar glas leeg, seint de barman dat hij het moet vullen en wendt zich weer tot Nick die rustig de rest van haar biecht afwacht. Hij loopt enkele pilsjes achter om vooral niets te missen van de smeuïge details.
“Toen ik kokkie werd… bij die geitenboer…”� Bij die laatste woorden trekt ze een misprijzende grimas.
“… ben ik meteen… poeslief gaan doen. Vooral tegen die oude...hik…bruine boon Nelly. Dat leverde me snel…en veel… goodwill op… Wist je dat?! Binnen de kortste keren…hik… mocht ik… overal… in huis komen.”�
Na een paar grote slokken bier gaat ze verder. Het kost haar steeds meer moeite om verstaanbaar te praten.
“Iederrrreen verrrrtrouwt liefe Lissy. Overalll mag ik…hik…komen en dat… kwam heeeeeeel goed…hik… van passs. Sjoalsjeweet…kom ik self fan een fffarm…hik…Een echte, hè!”�
Ze steekt haar wijsvinger op om haar statement kracht bij te zetten. Nick moet zich concentreren om haar verhaal nog te kunnen volgen. Zowel de dikke tong van de inmiddels dronken vrouw als de luider wordende muziek maken dat namelijk niet gemakkelijk. Zijn hoofdknikjes zijn nu niet meer bedoeld om haar te behagen, maar om te bevestigen dat hij een hele zin heeft begrepen.
Omdat ze zelf op een farm is opgegroeid, zag de kokkin binnen de kortste keren wat de zwakke plekken van Joe’s bedrijf zijn. Ze wilde echter onopvallend en met kleine stapjes aan haar grote karwei beginnen. De technische mankementen die haar waren opgevallen wilde ze gebruiken voor de finishing touch: het grote vuurwerk aan het einde. Op één klein dingetje na. Ze had het niet kunnen laten om in het gereedschapshok een elektriciteitsdraadje los te trekken.
Ze besloot dat ze niet met het eten zou gaan knoeien. Als kokkin zou ze meteen verdachte zijn. Ook daar had ze één keer een uitzondering op gemaakt. Ze had Catalina macaroni meegegeven met gif erin. Ze had net zolang gezocht tot ze iets had gevonden dat smaakloos was, maar bijzonder effectief. Tenminste, dat had ze ergens gelezen. Ze kwam er later pas achter dat ze enkele voetnoten over het hoofd had gezien, waardoor haar plan mislukt was. Het middel werkt het beste bij oude en verzwakte mensen. Catalina en haar hond behoren echter niet tot die categorie.
Maar ze kan Joe een ongeluk laten krijgen. Ze kan de knechten verdacht maken door dingen te laten verdwijnen. En het allerbelangrijkste: ze kan de veestapel uitroeien.
Lizzy geniet van het verbaasde gezicht van Nick. Ze neemt een flinke slok van haar bier en vervolgt haar bekentenissen. Op een dag mocht ze het kantoor stoffen. Stiekem snuffelde ze in de post en papieren van boer Westwind. Ze kwam een lijst tegen met adressen van klanten die de kudde Landgeiten van Joe gingen inhuren om parken en reservaten te begrazen. Ze schreef de lijst over. Eerst wist ze nog niet wat ze ermee zou doen, maar inmiddels heeft hij al nut gehad en heeft ze al een aantal geiten weten uit te schakelen.
“Maar ffffanmorgen…hik… ssssat het kattoor... op sssslot! Kon ik… geen nieuwe … hik…adresssssen oversssschrijven!”� zegt ze met grote ogen van verontwaardiging.
In een mum van tijd verandert ze in een sip kind met pruillip.
“Nou… kan ik nnniet fffedder mmmet…”�
Het volgende moment kijkt ze schuw om zich heen, daarbij met haar hand een snijdend gebaar makend langs haar keel. Er zit een stomdronken vrouw tegenover hem, maar Nick realiseert zich dat ze dit niet allemaal uit haar duim zuigt.
“Weet je verloofde hiervan?”� vraagt hij terwijl hij naar een vol glas bier reikt.
Hij kan zich niet voorstellen dat een man als Zachery achter haar plannen zal staan. Lizzy schudt heftig haar hoofd.
“Nee joh!…hik… Tis is een ferrrrassing foor ‘m,”� gaat ze samenzweerderig en zachter van toon verder.
Nick draait zich naar de bar en laat het verhaal even bezinken. Hij kent Joe van The Goathill alleen van gezicht, want hij is geen klant van veevoederfabriek Quant waar hij werkt.
“Nick…”� Lizzy legt plotseling haar hand op zijn arm. “Jij kan mmmij… hellepe!”�
“Ik? Waarom zou ik jou helpen? Ik heb niets tegen die Joe. Op het feit na dan dat ie geen voer bij ons koopt.”�
“Sindsss wannneer…hik… ben jij soon heilige boon?”� schampert Lizzy. “Alsjijmehellept…worden Zachry… ennik straks… een hille goeie klllant… van Quant.”� Ze fronst haar voorhoofd alsof ze de echo van haar laatste zin in haar hoofd hoort en lacht om haar eigen rijmpje. “Want Zachy en ik…gggaan ssstjieren fffokken, Nick.”�
“Wat wil je dat ik voor je doe?”�
“Daar ga ik…nu!...ofer nadenken, want ik ga…nu!... naar huis.”�
Nick kijkt haar hoofdschuddend na als ze naar de deur waggelt en buiten onhandig in een taxi stapt.

Reacties: