FanFic.nl

A life of a Death Eater - (TIJDELIJK) GESTOPT

Hoofdstuk 3

We gingen de hoek om, en we kwamen ze tegen. Sneep en ik trokken tegelijk onze toverstokken en vuurde spreuken af op de spinnen. ‘Crucio!’ schreeuwde ik ‘Crucio!’ De spinnen werden gemarteld, en ze vluchtte weg.
‘Waar vinden we die Aragog?’ vroeg Sneep. Ik hief mijn schouders op als teken dat ik het niet wist.
Opeens kwamen de leraren de hoek om rennen. ‘Sneep en Dolochov, want doen jullie hier?!’ zei professor Wafelaar op een strenge toon. ‘Jullie moesten naar jullie leerlingenkamer!’
Sneep en ik wisten niet wat we moesten zeggen, en dat zagen de leraren. ‘Nou, wat deden jullie net in de gangen?’ ging professor Wafelaar verder. ‘Vertel nu.’
We bleven zwijgen. We konden niks zeggen in het openbaar. Professor DeNigars voegde zich ook in het gesprek: ‘Professor Wafelaar, ik neem deze twee jongens wel mee, aangezien ik hun afdelingshoofd ben.’ Wafelaar keek DeNigars aan, knikte. Professor DeNigars pakte Sneep en mij bij onze gewaden, en nam ons mee naar zijn kantoortje.
Toen we binnen waren, zwaaide hij met zijn toverstok, zegelde de deur en liet twee stoelen tevoorschijn toveren.
‘Zitten,’ zei hij bruusk. We gingen zitten, en DeNigars begon te praten.
‘Professor Wafelaar zei dat iedereen naar zijn of haar leerlingenkamers moesten. Iedereen, dus jullie ook Sneep en Dolochov.’ We knikten, maar zeiden niks. ‘Waarom.. Waarom zijn jullie niet naar jullie leerlingenkamer gegaan..?’
Sneep deed zijn mond open, en direct dicht.
‘Wat was de reden jongens..? Is er iets wat jullie me willen vertellen?’ vroeg DeNigars . ‘Uhh.. Professor.. We zijn -‘ Opeens hield ik op met praten. Sneep tikte me onopmerkelijk aan.
Na een tijdje met DeNigars gepraat te hebben, mochten we weg. ‘En nu gaan jullie wel direct naar jullie kamers toe, begrepen jongens?’ zei hij tegen ons.
We gingen op weg naar onze kamers.

Een paar dagen later ging ik met Sneep, Schoorvoet en Ravenwoud buiten lopen. Je zag overal van die modderbloedjes of bloedverraders. Daar had ik toch zo’n hekel aan..
We liepen langs het meer en toen zagen we James Potter en Sirius Zwarts met die Pippeling en Lupos.
We zagen ze allemaal zitten, en we zagen Sneep naar Poter kijken. We wisten allemaal dat ze elkaar haatten. Potter stond op, gevolgd door Zwarts. Lupos zat, zoals gewoonlijk in de boeken, en we pakten onze toverstok, aangezien we zagen dat James en Sirius ze ook hadden gepakt.
Naast me hoorde ik Sneep zacht zeggen: ‘Potter..’
Ravenwoud zwaaide met z’n toverstok richting Lupos, en we zagen dat het boek wat hij las, hem opeens aanviel.
Achter me hoorde ik Schoorvoet lachen. Potter en Zwarts reageerden hierop door vervloekingen naar ons toe. Ik duwde Schoorvoet net op tijd weg. Ik zag Sneep vervloekingen naar Potter toe vuren. Hij miste net. Waar de vloek terecht kwam, schoot aarde helemaal los, en spatte het omhoog.
Ravenwoud vuurde nog wat vervloekingen op Pippeling, en we zagen zijn hele hoofd misvormen.
Sneep en ik vuurde behendig spreuken af op Zwarts en Potter, maar zagen niet dat Lupos ook z’n toverstok pakte en Ravenwoud verlamde.
We vuurden nog wat spreuken af, en hadden dus niet door dat Purcer, de conciërge toekeek.
'Stoppen, nu!' klonk erop eens vanuit de gangen. We keken allemaal en zagen een aantal leraren het grasveld op. Ik zwaaide met m'n toverstok, en ik was gecamoufleerd, en de leraren zagen het niet.
'Potter, Zwarts, Ravenwoud, Pippeling, jullie gaan met professor Perkamentus mee. Schoorvoet, Sneep en Ravenwoud, jullie met DeNigars,' zei professor Wafelaar streng. Perkamentus en DeNigars stonden al klaar, en wachtte ze op. Ik bleef stil zitten, en zag dat Perkamentus naar mijn richting keek. Hij bleef ernaar staren, alsof hij wist dat ik daar was. Toen hij na een tijdje zich omdraaide, en de gang uitliep, hief ik de spreuk op. Ik weet dat ze mij gingen verraden. Niet dat het mij wat uitmaakt..
Ik liep terug naar de leerlingenkamer. Onderweg kwam ik Purcer weer tegen. Hij keek mij raar aan, en mompelde wat in zichzelf, wat ik niet kon verstaan.

Een paar dagen later, toen ik met Sneep, Ravenwoud en Lucius in de gang liep, hoorde ik mijn naam. 'Antonin Dolochov, blijf staan!' riep iemand. Ik keen achterom en zag James Potter met Zwarts staan. Ik had mijn toverstok al gereed, maar er waren te veel mensen. Opeens zag ik een lichtflits voorbij vliegen, en zag dat Potter helemaal opzwol. Ravenwoud had weer vervloekingen bestudeerd.
Toen we hoorden dat Purcer er weer aankwam, renden we weg. Ik zag Potter nog na zweven, en zwarts hem beneden probeerde te houden.
Vanuit een raam zagen we dat Purcer Potter beneden probeerde te halen, en dat Zwarts hysterisch tegen hem deed.
We gingen lachend verder. We moesten naar Spreuken & Bezweringen.
Eenmaal aangekomen was professor Incalus weer boos op ons. 'Waarom zijn jullie nu weer zo laat jongens?!' vroeg hij chagrijnig. We zeiden niks en gingen zitten op onze plaatsen.
'Zoals ik net al vertelde, maar onderbroken werd door die jongens,' zei Incalus, 'gaan we bezig met de Anti-Zwaartekrachtspreuk'.

Aan het einde van de les, gingen we terug naar de kamers. Purcer, de conciërge kwamen we nog tegen. Hij keek mij aan, en liep weer weg.
Ondertussen was er een groepje gekomen, volgelingen van iemand. Ik had er wel wat over gehoord.
Eenmaal in de leerlingenkamer begon Lucius er over. Schoorvoet, Ravenwoud, van Detta's en Totelear zaten met Lucius erover te praten. Ik ging erbij zitten, en hoorde hun plannen. Heer Voldemort.. Het zei me niks.

Reacties:

Er zijn nog geen reacties op dit verhaal.