Welkom op FanFic.nl

De Nederlandse website waar je fanfiction kunt lezen én schrijven.

Nu on-line: (0)

Home » Harry Potter » Need » 37

Need

11 dec 2010 - 13:22

371

0

200



37

"Nou, bedankt," zei ik toen ik het laatste woord dat hij dicteerde had opgeschreven.
"Graag gedaan. Ik heb die lijdensweg zelf moeten ondergaan vorig jaar, en dat wens ik zelfs een Potter niet toe. Nou, ja, tenminste niet aan jou." Ik grinnikte, ook al was dat een indirecte belediging aan Harry's adres.
"Nou, dan zie ik je nog wel." Hij stond recht, ik raapte alles bij elkaar. Toen ik weer opkeek en gedag wilde zeggen, was hij verdwenen. Vreemd, zo plots?
"Hoi!" Hermelien kwam vrolijk om de hoek gelopen. Ah, dat zal de reden wel geweest zijn, hij had haar vast horen aankomen, en het was nogal duidelijk dat Malfidus niet met Hermelien kon opschieten. Of omgekeerd.
"Kom op, laat eens ziet wat je al hebt."
"Ik heb al alles. Stond in dit boek." Ze keek me verbaasd aan. Daarna glimlachte ze.
"Zie je wel dat de bibliotheek je altijd kan helpen? Je hebt mij toch helemaal niet nodig." Ja, de bib kon me helpen, maar niet op de manier die zij in gedachten had, denk ik. Ze stak haar hand uit, ik nam dankbaar het gebaar aan en liet me recht trekken.
"Dan kan je maar beter naar de leerlingenkamer. Ik denk dat Fred je heeft gemist." Ik lachte, ze keek me aan met twinkelende ogen.
"Weet je, ook al is het zo'n kinderachtige idioot, ik vind dat jullie geweldig bij elkaar passen," zei ze. Ik grinnikte.
"Kijk, dat vind ik nu ook."
"En het heeft best lang geduurd voor jullie doorhadden dat jullie elkaar leuk vonden."
"Jij ook al?" flapte ik eruit. Ik had niemand verteld over de wandeling die ik met Draco Malfidus had gemaakt na mijn eerste wedstrijd.
"Hoezo, wie dan nog?" Ik wendde mijn blik af, door te doen alsof ik de deurklink zocht.
"Oh, een paar mensen, George, Leo, en nog wat anderen," mompelde ik zacht.
"Nou, dan zal het wel waar zijn, zeker?" Ik lachte toen ze met open ogen in mijn smoes trapte.
"Tja, waarschijnlijk wel," grinnikte ik.
We moesten een kleine omweg nemen, omdat de trap opeens besloot om van richting én verdieping te veranderen. Kwamen wij dus op precies dezelfde verdieping uit als waar we vandaan kwamen...

Ik klom door het portretgat en liet mijn ogen door de kamer dwalen. Fred zat bij het haardvuur. Met Angelique.


Reacties:

Er zijn nog geen reacties op dit verhaal.