Hoofdcategorieėn
Home » 30 Seconds to mars » True love, and no love. » 0.1
True love, and no love.
Geschreven door:
Onderdeel van:
Laatst bijgewerkt:
4 dec 2010 - 20:12
Aantal woorden:
291
Aantal reacties:
0
Aantal keer gelezen:
312
0.1
Ik post maar 1 deeltje per dag
Verveeld staar ik naar de tv, het is echt z’n saaie Zondag. Kim die komt vrolijk binnen gehuppeld en knuffelt me. “Ik ben zo verliefd.”¯ Zingt ze bijna uit. Ik kijk haar lachend aan. “Hoe heet ie?”¯ Ze kijkt me mysterieus aan.. “Dat wil je wel weten he, schat?”¯ Ik knik heel lief. “Zijn naam is Jackson.”¯ Ik knik. “Waar heb je hem ontmoet?”¯ Ze gaat naast me zitten. “Nou eh in een cafe gisteren.”¯ Ik knik. Ik was gisteren dan niet meegegaan, omdat ik me niet zo lekker voelde. “Film kijken?”¯ Ik haal mijn schouders op. “Goed.”¯ Ze glimlacht en zet een film op. Hurt! Ik zie haar telkens zuchten als ze hem zit. “Wie is hij?”¯ Kim kijkt me aan. “Dat is nou, Jackson.”¯ Ik knik grinnikend. Als de film afgelopen is, kijk ik Kim aan. “Het is jou beurt om te koken.”¯ Ze kijkt me moeilijk aan. “Eh, ik heb straks een date.”¯ Ik frons. “Oh, nou ja dan bestel ik voor mezelf wel een pizza.”¯ Ze glimlacht. “Ik ga me omkleden.”¯ Ze springt op en rent naar haar kamer. Waarom heeft zei nou wel altijd geluk? Een jongen vind ik heel erg leuk, zijn naam is Ramon en speelt in een band. Telkens negeert hij me en kijkt me ook nooit aan. Maar toch hou ik vol..
Ik pak mijn telefoon en bel. “Nou lieverd, ik ben vanavond denk laat thuis dus je hoeft niet op te blijven.”¯ Ik knik. “Veel plezier.”¯ Ze knuffelt me en gaat weg. Even later komt de pizzabezorger. Ik betaal hem netjes en pak het aan. Ik ga op de bank zitten, en eet mijn pizza op, nou ja niet helemaal. Ik gooi de doos weg, en pak wat te drinken. .
Reacties:
Er zijn nog geen reacties op dit verhaal.