FanFic.nl

Lost in Stereo ~All Time Low [afgelopen]

Chapter One

Ik loop stampvoetend van frustratie de trap op. ‘Melody! Doe eens rustig!’ Schreeuwt Marinde vanuit haar slaapkamer. ‘Nee!’ Gil ik en ik smijt de deur van mijn kamer dicht. Ik grijp de enigste gitaar, plug hem in een versterker en zet die op z’n hardst. Natuurlijk staan er wel meer gitaren in de kamer, maar dat zijn basgitaren. Ik begin gewoon wat te spelen. De deur gaat open en Joyce komt binnen. ‘Melody, dit heeft geen nut!’ Gilt ze. ‘Als jij zo doorgaat, ben ik het zat, dan stop ik met de Black Tigers!’ Ik leg verbaasd mijn gitaar, die de naam Andy draagt, tot zwijgen. ‘Waarom?’ Is mijn antwoord. ‘Omdat ik gek word van jou!’ Zegt ze. Ik zak neer op mijn bed. ‘Sorry, het is allemaal zo’n gestress, overmorgen gaan we op tour met een andere band, en we weten nog helemaal niet wie die band is!’ Zeg ik. Joyce knikt en gaat naast me zitten. Ze legt een arm om me heen en knikt. ‘Ik snap je, ik word er ook gillend gek van! Figuurlijk dan, hè? Jij letterlijk volgens mij…’ Ik knik beschaamd. ‘Ja, zeg dat wel ja!’ Mijn mobiel gaat. ‘Met Melody!’ Zeg ik, terwijl ik vrolijk probeer te klinken. ‘Met Dan!’ Zegt onze manager. ‘Ah, Dan! Leuk dat je belt!’ ‘Zeg, kijk jij wel eens wie er belt?’ ‘Nee, moet dat?’ Zeg ik brutaal. ‘Dat is misschien wel handig… Maar ik heb vanavond in ‘The Bow’ afgesproken met de band die met jullie meegaat op tour. Zie ik jullie daar rond zeven uur?’ ‘Ja, is goed, we zullen er zijn!’ Zeg ik, ineens een stuk vrolijker. Ik hang op. ‘Vanavond, om zeven uur in ‘The Bow’, dan komt de andere band ook. Ik hoop dat het de Black Veil Brides zijn, en niet Tokio Hotel of All Time Low, die zijn zo arrogant!’ Joyce knikt. ‘Ja, zeker. Ik zag eens een keer een interview met All Time Low. ‘Onze tourbus is veel groter, maar dat is omdat we diva’s zijn.’ Kom op zeg, ze zijn jongens!’ Citeert ze. Ik grinnik.

Die avond springen we snel in mijn auto en we rijden naar het restaurant toe. Als we uitstappen zien we gelijk dat Dan er nog niet is. We lopen alvast naar binnen en gaan zitten op de plek die voor ons is gereserveerd. Dan komt binnen gelopen en hij geeft ons een knuffel. ‘Hé, hoi, fijn dat jullie er al zijn!’ Al snel komt er nog een man binnen gelopen. ‘Ah, Keith! Fijn dat je er bent!’ Zegt Dan. Ik neem het initiatief en ik sta op om hem een hand te geven. ‘Melody, basgitaar.’ Stel ik mezelf voor. Keith knikt. ‘Marinde, gitaar.’ Zegt Marinde en ze gaat weer zitten. ‘Joyce, leadzang.’ ‘Stella, drums.’ Zegt Stella als laatste en ze gaat ook weer zitten. ‘Ah, daar zijn mijn jongens!’ Er komen vier jongens binnen gelopen. Ik kijk Dan met grote ogen aan. ‘Meen je niet!’ Zeg ik.

Reacties: