FanFic.nl

When the world turned upside down {~afgewerkt~}

4. Saviour or new friend.

‘Wat doe je hier?’ vraag ik zacht, mijn stem doordrenkt met tranen.
‘Je bent een bijzonder meisje Noa,’ de zachte en melodieuze stem van Emmett Cullen doet me een klein beetje kalmeren.
‘Als je hier alleen bent om me te vertellen dat ik niet spoor kan je beter weer gaan,’ het bitchy effect dat ik mijn stem had willen geven, komt niet erg goed uit de verf, en het klinkt niet al te overtuigend. ‘
Ik ben hier niet om je te vertellen dat je niet spoort Noa.’
Zijn woorden verrassen me en ik til mijn hoofd op.
‘Waarom ben je hier dan?’ Met betraande ogen kijk ik hem aan.
‘We weten allebei dat wat je net tegen Jasper schreeuwde niet alleen om het muziekoptreden ging en ik wil je helpen,’ begint Emmett.
Ik schud verward en twijfelend mijn hoofd, haal mijn benen van de bank en bekijk over mijn schouder hoe hij langzaam de trap van de tribune betreedt. ‘Je kan me niet helpen.’
Emmett zegt niks, maar komt naast me zitten. ‘Niemand kan me helpen,’ zeg ik en kijk hem schuin aan.
‘Maar ik kan een goede poging doen toch?’ vraagt hij met een glimlachje. Ik schud mijn hoofd aarzelend. ‘Je snapt het niet… Als jij me helpt dan… Wat als mijn vader naar de gevangenis moet?’ vraag ik dan. Emmett’s ogen worden even groot. ‘Je maakt je zorgen dat je vader naar de gevangenis moet, na alles wat hij je aangedaan heeft?’ vraagt hij ongelovig. Ik knik. ‘Hij is alles wat ik nog heb, en ik wil hem niet net als mijn moeder verliezen. Niet om deze stomme reden, dan draag ik liever de pijn,’ zeg ik zacht.
Emmett zegt niks en ik vertel verder: ‘Mijn vader was altijd al zo, maar hij reageerde het niet af op mij, dat deed hij op mijn moeder. Dat ging dag in dag uit zo, tot ze er een paar jaar geleden niet meer tegen kon. Toen heeft ze zelfmoord gepleegd… Niet wetend dat ze mij hiermee op zou zadelen… Was er toen maar iemand geweest die zijn hulp aan haar zou hebben geboden,’ mijn laatste woorden spreek ik uit met een glimlachje. Emmett zegt niks. ‘Maar dat interesseert je natuurlijk niet, en eigenlijk slaat het nergens op dat ik je dit vertel,’ zeg ik snel en sta op.
‘Je kan het niet allemaal in je eentje doen… Ik heb teveel gezien, teveel van de échte Noa gezien om te doen alsof je altijd zo’n hard, bitchy en tegelijk sexy meisje bent,’ glimlacht Emmett. Ik draai me langzaam naar hem om. ‘Misschien… Maar niemand zou je geloven als je het zou vertellen aan iemand,’ zeg ik zacht en loop langzaam de trap af.
Na een paar treden sta ik stil, en draai me om. ‘En trouwens, gewoon even ter informatie: Ik heb een vriendje en ik denk niet dat hij hier bepaald blij mee is.’
Ik hoor Emmett grinniken, en zie zijn bui overgaan in een lachstuip. Ik sla een beetje gepikeerd mijn armen over elkaar.
‘En wat is hier dan precies zo grappig?’ wil ik weten.
‘Sorry Noa, maar jij weet net zo goed als ik dat het je ‘vriendje’ niks uitmaakt wat je doet.’
Ik wend mijn hoofd af. Hij heeft gelijk, dat kan ik niet ontkennen. Maar zijn woorden komen desondanks hard aan. ‘Dank je, je helpt fantastisch,’ mompel ik uiteindelijk en loop een paar treden naar beneden.
Helaas wil het ongelukkige lot dat mijn voeten weer in de knoop raken, en ik zie de traptrede in rap tempo dichter bij mijn gezicht komen. Maar voor ik kan vallen, voel ik plotseling twee steenharde en ijskoude armen om me heen. Ik verstijf even als reactie op mijn val, maar kijk op en het valt me op hoe dichtbij mijn hoofd bij dat van Emmett is.
‘Dank je,’ fluister ik en ik ben hem echt dankbaar. Zijn goudkleurige ogen staan warm. Plotseling realiseer ik me een heleboel dingen tegelijk. ‘Heb je lenzen?’ vraag ik aan Emmett. Hij laat me langzaam los. ‘Graag gedaan,’ grijnst hij. ‘En nee, ik heb geen contactlenzen. Hoezo?’
‘De vorige keer dat ik je zag… Waren je ogen donker… En je hebt het volgens mij verschrikkelijk koud… Wat overigens niet gek is als je ziet dat je alleen een shirt aanhebt.’
Emmett grinnikt. ‘Ik heb het niet zo snel koud, en dat met mijn ogen zal wel aan het licht gelegen hebben.’ Ik knik, nog niet helemaal overtuigd. Ik ga op een bankje zitten. ‘Maar goed dat je hier was om me nu al te redden,’ lach ik zacht. Emmett grinnikt weer. ‘Je verongelukt al bijna voor je de trap af bent.’ Ik geef hem een plagerige duw, en weer valt het me op hoe hard en koud hij is. Heel even schrik ik, maar ik schud mijn hoofd.
‘Hoe kwam je trouwens zo snel bij me? Je zat een paar rijen hoger.’
Emmett grijnst. ‘Ik was al vlakbij je, maar dat heb je waarschijnlijk niet gemerkt.’
Ik knik, maar ook dit keer, geloof ik er weinig van.

Reacties:

1 2

Bellaxxrose zei op 9 dec 2010 - 15:42:
hoe GE-WEL-DIG is dit wel maar ja ik ga snel verder
<333

Hermelien zei op 8 dec 2010 - 13:45:
echt prachtig geschreven !
Ik vind Emmet zooo cute !
Dat laatste herkende ik als Edward en Bella van die vraagjes,
i love edward maar emmet is ook wel echt super
Snel verder jij !

Reactiongirl zei op 6 dec 2010 - 20:09:
Aaaw!! Emmett is hier zo cute
En natuurlijk si het nog steeds geweldig! Hoe vaak moet ik je nog vertellen dat je GEWELDIG schrijft
Ga je snel verder??
xxxx

xxStarKidxx zei op 6 dec 2010 - 20:05:
Weet je, mensen met een verslaving opzadelen is illegaal, en als je niet gauw verdergaat, klaag ik je aan, en pas maar op, want mijn zus studeert voor advocaat! (niet dat ze er veel van bakt, ik lul haar nog steeds onder tafel, maar dat even terzijde.)
echt, snel verder ^^
Emmett is echt ene stuk, ik zou expres van een trap vallen als ik wist dat hij me zou redden
xx

realMe zei op 6 dec 2010 - 19:41:
Wow....
Emmet is cute.....
maar net als JustAgirl zegt, hij heeft niets met Rosalie?? Of wel...
Want dan krijg je daar ook nog een gevecht mee en dat ga ik heel zielig vinden voor Noa, Rosalie kennende....

snel verder jij