FanFic.nl

Life as it happens, love as it appears

Chapter Four - Never doubt a first impression

Flashback
Wauw. Nooit gedacht dat dit zou gebeuren. Snel ging ik me omkleden, zei gedag tegen mijn moeder en sprong 25 minuten later op de fiets, op weg naar -hopelijk- de avond van mijn leven !
Back to reality
Dus daar zit ik nu. Op school. Natuurlijk een kwartier te vroeg. Tsjaa, stel dat Tom te vroeg kwam. Oh help ! Daar komen ze al aan. Oh god, wat moet ik zeggen ?

Kom op, Kayla ! Work it girl. Niet zo twijfelen aan jezelf. Je kan het!

Tom stapt de auto uit en loopt naar me toe. ‘Hi, little miss blue eyes. Zin om meete gaan ?’ ‘Kaulitz. Natuurlijk, wauw. Ik kan echt niet geloven dat je me meevraagt. Je kent me hoogstens een paar uur !’ ‘Ach, zo zie je maar hoe snel iemand speciaal voor iemand kan zijn.’ Hij geeft me nog een vette knipoog voor we de auto instappen. Ik voel het bloed weer langzaam naar mijn hoofd stijgen.

Wauw. Ze is echt heel mooi. Ze heeft hele grote blauwe ogen, waar je helemaal in kan verdrinken. Als ze je aankijkt, lijkt het net of er tienduizend kleine sterretjes in haar ogen zitten. Ze is het eerste meisje waardoor ik Samantha compleet vergeet. Ook al is dat maar een paar uur geleden.

Tom, ze kent nog niemand.

‘Oh ja ! Kayla, dit is Bill, mijn tweelingbroer en de zanger van de band. Dit is Georg, de basgitarist van Tokio Hotel en last but not least: Gustav, onze drummer.’ ‘Hi guys, leuk om jullie te ontmoeten. Echt supertof dat ik meemag.’

Alles voor jou, blue eyes. Du weißt es nur noch nicht.

Dat lijken mij nou eens aardige gozers. Beetje vreemd, maar wel lekker, zoals de Rivella-reclame ooit zei. Ik moet van zenuwachtigheid zachtjes grinniken. Als ik merk dat iedereen me aanstaart, kijk ik gauw uit het raam. Na een tijdje merk ik dat Tom zijn arm om me heen heeft geslagen, wat overigens een heel fijn gevoel is. Hij is heel sterk, en omdat hij zoveel groter is dan ik, voel ik me, op een rare manier, ook heel erg veilig bij hem.

Je kent hem nog geen dag, Kayla. Hij is beroemd. Hij playt je.

Hmm, foute gedachte. Maar het is wel waar. Ik sla zijn arm zachtjes weg. Het is heel lief dat ze me gevraagd hebben om mee te gaan naar Ahoy, maar waarschijnlijk ziet Tom in mij alleen maar een manier om vanavond weer eens flink te bangen. Nou niet met mij, ik ga me op zijn zachts gezegd heel gemeen gedragen, als ie me dan nog wil, dan wordt het echt.

Succes ermee, Kayla. Dat zit niet in je !

We zijn inmiddels aangekomen bij Ahoy en Bill zegt ons dat we eruit moeten stappen. Gustav zat voorin, stapt sneller uit dan ik en doet als een echte gentleman de deur voor mij open houden. Ik bedank hem zachtjes en loop achter de jongens aan de artiesteningang in. Ahoy is helemaal versierd met Tokio Hotel posters en bovenin de winkels is overal hun nieuwste ‘best of-‘album te koop. Tom geeft me een kneepje in mijn zij, als hij merkt dat ik met open mond naar de grote ruimte sta te kijken. Ik geef een gil en iedereen kijkt me aan.

Ik was het niet, écht niet. Kijk niet naar mij !

Bill moet lachen en zegt iets in het Duits tegen Tom. Wat Bill niet weet, is dat ik al Duits spreek sinds ik zes was en dus prima versta wat hij zegt. Hij zegt iets dat lijkt op: ‘Haha, je moet je nieuwe vriendin niet zo aan het schrikken maken, hoor. Dat zijn geen goede indrukken.’ Waarop alle jongens moeten lachen en Tom beteuterd naar zijn schoenen kijkt. Hopende een goede indruk achter te laten, zeg ik maar :’Er ist nicht meiner Freund, wenn du dass meinst.’ Geschrokken kijken ze allemaal achterom en zien daar mij staan, met mijn handen in mijn zij, kijkend wat ze dí¡í¡rop te zeggen hebben. Bill doet zijn mond open om wat te zeggen en dan komt er een man aan, waardoor iedereen spontaan stilvalt.

Reacties: