FanFic.nl

Unreal

Part Two

Toen ik zei dat ik af en toe verdwijn in mijn fantasy-land, bedoelde ik zeker niet dat het altijd positief is. In tegendeel. De wereld neemt me soms helemaal over en dan raak ik er zo diep in verstrikt dat mijn eigen gedachten niet meer sterk genoeg zijn om er te overheersen. Er gebeuren ook slechte dingen, waar ik geen controle over heb. En dat gebeurde nu. Terwijl ik onder de douche zat. De harde straal water kletterde half naast me en half op mijn hoofd, terwijl ik glazig voor me uit keek. In mijn hoofd vormden zich beelden.
Een oud stadje, uit de middeleeuwen misschien, donker. Niet omdat het nacht was, maar omdat het zwaar bewolkt was en er nergens licht brandde. Ik hoorde voetstappen achter me, begon sneller te lopen. Diep van binnen wist ik dat ik niet meer kon ontsnappen. Ik wist wat er achter me aan zat, en het enige waardoor ik slechts in een klein voordeel was, was dat ik wist wat me te wachten stond. Ik wist wat er ging gebeuren, wat hij zou doen, hoe ik zou reageren. Ik kon alleen maar hopen dat hij dat niet wist.
Ik schudde mijn hoofd. Ik moest weg uit die wereld. Na zo'n lange dag als dit kon ik het me niet veroorloven mezelf uit te putten door achterna gezeten te worden door een vampier in een wereld die alleen maar in mijn hoofd bestond.
Ik begon te rennen. Mijn blote voeten stampten door de vele plassen water op straat en de druppels vlogen alle kanten op. Ik weigerde om te kijken, wetend wat ik zou zien als ik het wel deed. Een paar onweerstaanbare ogen, een schoonheid die bijna nooit door de mensheid word aanschouwd. Zodra ik omkeek, zou ik verloren zijn. Nu kon ik nog vasthouden aan mijn hoop. Nu wilde ik nog mens zijn. Er was slechts een blik nodig om mij op andere gedachten te brengen, en ik was niet van plan het hem cadeau te geven.
Opnieuw trok ik mezelf uit mijn fantasie. Soms, als ik moe was, was het ontzettend moeilijk om die wereld te weerstaan. Ik werd er als vanzelf ingezogen en kon niks anders doen dan het gewoon te beleven, en wachten tot het avontuur voorbij was om de volgende keer een nieuw avontuur te beleven. Ik besloot de kraan dicht te draaien en me af te drogen, waarna ik in bed zou gaan liggen om heerlijk in slaap te vallen. Nog voordat ik was opgestaan om mijn handen naar de kraan te brengen, verliet ik voor de derde keer deze korte avond de realiteit.

Reacties: