FanFic.nl

Unbreakable [Jasper Whitlock]

24th

The greatest thing you will ever learn,
is just to love.
- and be loved in return.

"Bedankt, Jasper," fluisterde ze toen ik haar naar de deur van de privévertrekken bracht. De officieren hielden ons in de gaten. Vooral haar vader had elke beweging die we maakten gezien.
"Graag gedaan, Miss. Rust u maar goed uit." Ze grinnikte om de beleefde aanspreking.
"Noem me alsjeblieft Alexandra," smeekte ze lachend. Ik zag de blik van haar vader in mijn ooghoeken verstrakken.
"Ik denk niet dat dat een goed idee is, Miss Lee." Ik keek gauw even naar de kolonel, en ze knikte.
"Nee, natuurlijk niet. Dom van me," mompelde ze zacht. Plots stak ze haar hand uit naar mijn schouder en streelde me even.
"Er zat een stofje," zei ze zacht.
"Dank u, Miss." Ze draaide zich om, ik zag hoe ze zich -net als ik- moest bedwingen om me geen zoen te geven. Ik hoopte dat haar vader het niet had gezien. De deur ging dicht, maar het duurde enkele seconden voor ik me omdraaide om terug aan het werk te gaan.
"Whitlock." Ik keek geschrokken naar de kolonel, hij wenkte me. Zenuwachtig liep ik naar hem toe, maar hield toch mijn schouders recht.
"Ja, Sir?" Hij dacht even na over zijn woorden.
"Ze lijkt nogal op je gesteld te zijn."
"Ik zou het niet weten, meneer," zei ik monotoon. Het was een leugen, ik wist dat ze net zo veel van mij hield als ik van haar.
"Geef haar nog wat rijlessen. Maar zorg er alsjeblieft voor dat ze haar rok niet meer zomaar optilt." Ik keek hem beduusd aan.
"Is er wat, Whitlock?" Ik schudde snel mijn hoofd.
"N-nee, meneer." Hij knikt tevreden.
"Mooi zo. Laat haar nog een paar dagen rusten. Daarna mag ze weer paardrijden. Ik wil wel eens zien hoe je hen aanpakt." Ik begreep dat het hem volledig ontging hoe ik zowel zijn dochter als Hail onder de duim had gekregen.
"Natuurlijk, Sir." Ik salueerde toen hij gebaarde dat ik mocht gaan. Ik draaide me om en liep naar de stallen.
Ik was me bewust van de starende blikken van de mannen.
"Whitlock," zei er één. Ik keek hem aan.
"Hebben jullie echt alleen maar paardgereden?" Ik besefte dat het voor ons eigen belang was dat ik moest bevestigen.
"Natuurlijk. Ik heb een goede opvoeding gehad. Mijn moeder zou het nooit goedkeuren als ik Miss Lee haar fatsoen ontnam." Met die woorden beende ik verder naar mijn tent.

Reacties:

Er zijn nog geen reacties op dit verhaal.