FanFic.nl

Need

38

Ze zat naar hem toe geleund, liet haar ogen geen moment van zijn gezicht afdwalen. Fred leek het niet te beseffen en praatte rustig verder. Even verderop zag ik Ginny zitten. Ze gluurde naar haar grote broer en wenkte me.
"Zo zitten ze al de hele ochtend. Ze kan hem niet met rust laten," fluistert ze als ik naast haar zit.
"En hij?" vroeg ik bedeesd. Ze glimlachte.
"Maak je geen zorgen, hij heeft het niet eens door." Mooi zo. Ik stond terug recht en liep naar hem toe. Toen hij me zag zweeg hij abrupt en grijnsde.
"Dag, lieverd," zei hij, zijn gesprek met Angelique helemaal vergeten. Ze keek een beetje teleurgesteld, maar zei toch hallo.
"Hoi," zei ik zachtjes terug. Ik liet me naast Fred op een stoel vallen en trok mijn benen op.
"Is je werkstuk af?"
"Ja, helemaal. Dus ik heb de hele dag nog tijd voor jou." Hij grinnikte en drukte zijn lippen op de mijne. Vanuit mijn ooghoeken zag ik Angelique weg gaan. Het kon me niet veel schelen, vooral niet omdat ze nog steeds op mijn vriendje aasde. Ginny keek ook tevreden toen ze ons zag zitten en liep met een gerust hart naar haar slaapzaal.
"Waarom zit je op die stoel?" vroeg Fred plots, "Je kan toch beter bij me komen zitten." Ik keek hem ondeugend aan.
"En wie zegt dat ik dat wil?" Hij beet even op zijn lip en grijnsde.
"Ik," zei hij toen zelfzeker.
"En als jij het zegt, zal het wel zo zijn." Ik stond recht en ging op zijn schoot zitten. Hij legde zijn armen rond mijn middel en zoende me in mijn nek. Ik sloot genietend mijn ogen en liet mijn hoofd op zijn schouder vallen.

"Joehoe! Ga je straks mee naar Zweinsveld?" Ik opende suf mijn ogen en keek naar George die aan mijn mouw aan het trekken was.
"Idioot! Ik zei toch laat haar slapen!" murmelde Fred. Ik glimlachte en rekte me uit. Freds arm lag nog steeds op mijn heup, en hij kietelde me even in mijn zij. Ik duwde hem weg, tenminste, dat probeerde ik toch. Het lukte niet, en hij klemde me stevig tegen zich aan om daarna zijn lippen op mijn wang te drukken.

Reacties: