FanFic.nl

Let's Go Straight!

Chapter 1: The New House.

Het landschap, dat de hele tijd voor mijn ogen langs was gegleden, stond plotseling stil. Ik bleef echter door het glas staren. Hier waren we dan. Het nieuwe huis. Ik voelde totaal niet de behoefte om de auto uit te stappen en mijn nieuwe omgeving te onderzoeken. Of toch wel..?
Ik schudde zachtjes mijn kop. Natuurlijk niet! Ik wilde terug, terug naar mijn vertrouwde huis en terug naar Chica. Twee handen sloegen zich om mij heen en tilden me van de achterbank af. Ik liet het allemaal maar gebeuren, wetend dat er geen weg terug was. Hoe graag ik het ook wilde. Mijn plan legde ik weg, diep in gedachten.
Het was het niet waard.
Demy hoefde maar een paar stappen te zetten voor ze al bij de deur was. Ze drukte hem met gemak open, waardoor een halletje tevoorschijn kwam. Het rook er raar; naar andere mensen. En naar kat.
Door mijn grootte zagen katten mij vaak aan voor een andere kat, tot ze dichterbij kwamen en me ook konden ruiken. Stomme katten. Meestal renden ze weg als ze er achter waren dat ik niet een van hen was.
Mijn pootjes raakten zacht de vloer en de handen van Demy verdwenen. Ze had me mee genomen naar een andere kamer. Er lag al een kussen op de grond, in de hoek. Mí­jn kussen. In dit vreemde huis. Ik vroeg me al af waar hij gebleven was. Ik stapte er naar toe terwijl Demy weg liep. Ze sloot de deur achter zich, zodat ik alleen achter bleef. Ik nam niet de moeite om te blaffen. Eerst moest mijn kussen mijn geur weer krijgen. Hij stonk helemaal naar dit huis en die katten die hier geleefd hadden. Ik zette mijn poten er op en voelde toen iets raars. Het voelde niet zoals mijn kussen voelde. Een lichte paniekaanval trok door mij heen. Was dit niet mijn kussen?
Ik zette mijn nagels in het ding en begon er hevig aan te trekken. Het voelde niet vertrouwt. Bovendien rook hij niet alleen naar kat, maar ook naar iets anders. Iets héél zoets. Ik herinnerde me dat ik die geur in de badkamer wel eens geroken had. Maar zo hoorde mijn kussen niet te ruiken!
Nadat ik mijn klauwen er op los had gelaten stak ik ook mijn tanden in het kussen. Ik begon er hevig aan te trekken en wreef ondertussen mijn lichaam er over heen. Zo zou hij weer naar mij gaan ruiken. Een scheurend geluid liet mij schrikken en liet me van mijn kussen af springen. Een stukje kussen bleef aan mijn tand haken en voor ik het wist was het niet meer mijn kussen te noemen. Het was een lap stof en losse vulling.
Ik had gedacht dat ik me het vreselijkste had gevoeld toen ik Chica niet meer zag. Helaas was niets minder waar.
Een nog vreselijker gevoel trok door mij heen. Nu was ik Chica kwijt, en ook nog mijn mooie rode kussen! Net op dat moment ging de deur open en zag Demy wat er met het kussen gebeurd was. Ze staarde me even aan, zette toen de doos neer die ze in haar handen had gehad en liep weer weg. Ze vergat de deur achter zich dicht te doen, dus besloot ik de rest van het huis te gaan onderzoeken. Vlug trippelde ik de deur door, om een andere op te zoeken en daar naar binnen te stappen.

Alles was zo anders. Nu stond ik in een kamer met een bed. Een hele saaie kamer. De muren waren leeg, het bed was totaal kleurloos, aan de andere kant van het raam stonden alleen wat bomen en een struik en het tapijt was te lelijk om naar te kijken. Het enige goede aan deze kamer was dat het bed net opgemaakt leek te zijn. En ik had wel zin om een dutje te doen.
Ik trippelde er naar toe en zette mij af. Mijn voorpoten raakten als eerste het heerlijke zachte laken. Ik trok mezelf met gemak omhoog. Eindelijk had ik een goed plekje gevonden in dit huis.. Ik draaide een paar rondjes en legde toen mijn lichaam neer, met mijn kop op mijn voorpoten. Nog even bleef ik voor me uit staren voor ik mijn ogen sloot. Dit was niet mijn thuis, dus mocht ik doen wat ik wilde. Demy hield van mij en dat wist ik. Zou ze boos worden als ze mij zag liggen slapen op dit lekkere zachte bed? Ik wilde dit bed hebben, maar dan wel in een andere kamer. Eentje met uitzicht op een bloemenveld. En een deur waardoor ik makkelijk naar dat veld toe kon! En op de muren moesten dingen hangen, en ik moest een mooi tapijt hebben.. Ik dommelde langzaam weg, met mijn gedachten nog bij het prachtige bloemenveld, waar ik samen met Chica doorheen rende. Gelukkiger dan ooit.

Reacties:

Er zijn nog geen reacties op dit verhaal.