FanFic.nl

Alpha

Cinco

Ik zakte neer op de bosgrond. Waarom deed ik nog moeite? Waarom zouden we niet gewoon weer net zo plots vertrekken als we gekomen waren? Waarom-
Ach, ik wist het wel. Omdat we geen andere plek hadden dan deze. Hier kregen we een huis, hadden we ruimte om te rennen zonder het risico gezien te worden. En toch was ik alles behalve gelukkig.
Ik likte over mijn zij, probeerde de zoute smaak te negeren en legde mij snuit weer in de sneeuw. Wat vonden die parasieten er eigenlijk aan? Er was niets lekkers aan bloed...
Zachte poten schuifelden over de krakende sneeuw, noch van mijn roedel of die van Sam. Ik was te ver, ik was niet meer in het reservaat. Waren er nog van onze soort? Ik deed de moeite niet om recht te springen en mezelf te verdedigen. Een vijand zou zijn komst niet zo duidelijk aankondigen. Hij of zij kwam van achter me, bleef enkele seconden afwachtend staan.
Jij ziet er lekker uit.
Een hij. Mijn kop schoot omhoog, ik voelde mijn huid trekken op de plek waar mijn flank was opengereten.
Ben jij ook een Alfa?
Hij grinnikte.
Ja, ik hoorde je vloeken tot aan de rivier. Jacob
Ik legde mijn kin terug op de koude bodem, de natte sneeuw negerend.
Ja, nou en? Frustratie moet je niet opkroppen. Ik ben Calista.
Hij liep wat verder naar voor tot we goed in elkaars gezichtsveld zaten en ging zitten.
Om even je vraag te beantwoorden, ja, er zijn er nog. Wij zijn met vijf. We hoorden eerst bij Sam.
Mijn nekharen gingen overeind staan, een grom rolde door mijn opeen geklemde kaken.
Zo, dus je kent hem?
Tegen wil en dank. Ik ben hem veel verschuldigd. Hij biedt mij en mijn roedel onderdak an ruimte. Een 'thuis' als je het zo kan noemen.
Oh, leg eens uit?
Ook al zat hij nog steeds hoger dan ik, ik had totaal niet het gevoel dat hij op me neerkeek. Heel anders dan bij Sam.
Lang en Ingewikkeld verhaal.
Ik ben een jongen met hersens en veel tijd. Dus zeg op.
Ik vertelde hem het hele verhaal, hij gaf me een veilig gevoel. Bovendien was hij de eerste alfa die ik ontmoette die niet meteen zijn tanden in mijn lijf wilde zetten.
Mexico, wauw, goed weer. En mooie dames.
Hij keek me grinnikend aan, ik lachte stilletjes met hem mee.
Tja, toch kunnen we niet terug. En Sam tolereert ons in zijn gebied. Helaas wel onder zijn eigen voorwaarden.
En dat zint jou niet echt als ik het zo bekijk.
Hij vernedert me! En als ik het dan grondig beu wordt en hem eens op zijn plek wil zetten, komt die stomme roedel van hem tussen!
Ik speelde het korte, heftige gevecht weer af in mijn hoofd om het hem te tonen. Jacob fronste.
Ze zijn een hechte roedel. En Sam is tenslotte de alfa.
Waarom ben jij eigenlijk weg gegaan?
Hij wilde een vrienden van me doden. Maar ze was helemaal geen gevaar, ook al vond Sam van wel.
Kan je zomaar weg van je pack als je dat wil?
Ik wel, ik heb Alfabloed.
De trots in zijn stem liet me even lachen.
En de anderen zijn je dan gevolgd?
Ja, drie goede vrienden en een zus van één van hen.
Een meisje?
Ik zette mezelf recht tot ik op mijn achterpoten zat en keek hem hoopvol aan.
Ja, zij is ook de enige. Ze zal blij zijn met een lotgenoot.
Ik ook.

Reacties:

Er zijn nog geen reacties op dit verhaal.