FanFic.nl

Skyline

Vier

http://www.rowfers.co.uk/mm5/graphics/00000001/PINKLEOPARDSKINNYSMALL.jpg
http://www.csneaker.com/wp-content/uploads/2010/07/14/Ash-Spot-Shoe-in-Black.jpg
http://www.polyvore.com/cgi/img-thing?.out=jpg&size=l&tid=9941211
http://cdn3.iofferphoto.com/img/item/143/616/845/C5Fj.jpg
http://dogs-central.com/dog-breeds/images/doberman-pinscher/doberman-pinscher_image1.jpg

Het waaide zachtjes, ik vervloekte mijn bruine haar dat alle kanten opstond. Ik slaagde er altijd in om een geweldige eerste indruk te maken, mede dankzij dat wilde kapsel van mij. Ik trok mijn jas recht en rekte me nog een keertje uit. Vloog ik naar mijn tante in New York, bleef ik de hele vlucht van acht uren klaarwakker, maar als ik een vluchtje van twee uur naar Berlijn moest doen, viel ik in slaap. Typisch voor mij.
Mijn hakken tikten op de betonnen vloer toen ik naar de lopende band liep om mijn bagage op te halen. Mijn moeder vond deze hoge sneakers vreselijk, maar ik hield er teveel van om naar haar te luisteren. En ze had ook een hekel aan mij streepjesbroek. En aan mijn extravagante stijl. Maar dat kwam doordat ze mijn moeder was, ze hoorde niet goed te keuren wat ik cool vond. Anders had ik het toch nooit vol gehouden.
Ik keek over de transportband, zag mijn koffer al van ver liggen. Niet moeilijk. Ik tilde hem van de band, knikte een bedankje tegen de man naast me die me hielp. Om de een of andere manier kreeg ik altijd hulp van mensen.
Ik opende mijn portemonnee en nam het formulier eruit. Ik moest naar de balie, om Dash op te halen. Hij was te groot om mee op het vliegtuig te mogen nemen, en volgens de mensen van de luchthaven ook te gevaarlijk. Wat nou, gevaarlijk, hij ging al rennen voor een vlindertje...
Maar toch had ik braaf geluisterd en hem in een bench in een aparte ruimte laten vervoeren. Balie, balie, waar kon ik de balie vinden...
Oh, misschien onder dat bord waar in koeien van letters 'BALIE' opstond. Ja, wat waren we wakker, Nina! Zuchtend liep ik door, de vrouw achter de desk keek me glimlachend aan.
"Goedemiddag, waar kan ik u mee helpen?"
"Ik kom mijn hond ophalen, hij zat op vlucht 203 Londen-Berlijn. Een dobermann pincher reu van drie jaar oud." De dame tikte wat in op haar computer en glimlachte.
"Goed, komt u maar even mee." Ik liep netjes achter haar aan, en toen ik de kamer inliep, begon Dash opgewonden te blaffen en rond te draaien.
"Dash, koest!" zei ik streng. Hij hield zijn bek, en ging trillend zitten. Hij verloor me geen moment uit het oog terwijl ik de papieren tekende en zijn spullen meenam. Ik deed het deurtje open, hij verroerde nog steeds geen vin.
"Hij is goed afgericht, zeg," zei de stewart die op de dieren paste.
"Een grote hond moet discipline hebben. Anders zijn ze levensgevaarlijk. Kom, Dash." Enthousiast sprong Dash uit zijn kooi en kroop bijna naar me toe, zo blij was hij me te zien.
"Kom knul, ze wachten op ons."

Reacties:

Er zijn nog geen reacties op dit verhaal.