FanFic.nl

Our own Humanoid world

47. 26 Juni 2010

Jorinde her point of view
Zenuwachtig zat ik te wachten op mijn diploma-uitreiking. Sandro zat even zenuwachtig langs mij. Hij had morgen zijn diploma-uitreiking, we zaten dan ook niet op dezelfde school. Mijn ouders en mijn broers zaten ook langs mij. Makbule hing aan de lijn van mijn gsm. Ze had me opgebeld zodat ze kon meeluisteren. Tosca was bij haar, dus kon zij ook meeluisteren. De vrouw zei nu dat mijn klas aan de beurt was. Ik ging op het puntje van mijn stoel zitten. Ze noemde allemaal namen en toen kwam mijn naam. Ik sprong recht en ging naar voren mijn rapport en dergelijke halen. Ik kreeg een felicitatie en mijn rapport. Daarna was er nog een receptie en ik ging in de gang zitten met Sandro om verder te bellen met Makbule en Tosca.
“Ja ik ben geslaagd,”� glimlachte ik.
“Proficiat!”� riepen de twee in koor. Sandro grinnikte.
“Dankjewel,”� glimlachte ik blij. Sandro stootte me aan.
“De verloren eend is terecht,”� zuchtte ik. Sandro lachte om mijn gezicht.
“Moet hangen meiden, Andreas is eindelijk aangekomen,”� grinnikte ik.
“Bubaai, tot snel Joor!”� zei Makbule. Die hing nu ook op.
“Proficat schatje,”� glimlachte Andreas die me bij mijn heupen pakte en tegen zich aantrok. “Dankje lieverd,”� glimlachte ik terwijl ik op mijn tenen ging staan om hem een zoen te kunnen geven.
“Ik ben overbodig,”� grinnikte Sandro die zijn eigen vriendinnetje ging zoeken. Die had hij ondertussen ook. Andreas haalde een verdwaalde haarlok uit mijn gezicht.
“Ik heb je gemist,”� zei hij verlegen. Ik grinnikte.
“Wat lief,”� Ik drukte me helemaal tegen hem aan.
“Kom, ze zullen me vast missen, en eigenlijk moet je mijn ouders nog ontmoeten,”� grinnikte ik terwijl ik hem meesleurde in de overbevolkte zaal.

Bill his piont of view
Ik schrok op van een sms. Ik glimlachte toen ik de naam zag. Makbule stond er in grote letters. Wat had ik haar al lang niet meer gezien zeg. Ik zuchtte en opende het bericht.
‘Joor is geslaaaaaaaaaaaaaaaaaaaaaaaaaaaaaaaaaaaaagd! Hiep hiep hoera! Groetjes jou Makje en Tosca<3’ Ik grinnikte en begon een antwoord terug te typen. Tom kwam langs me zitten. “Naar wie stuur je?”� vroeg hij.
“Naar mijn meisje,”� glimlachte ik. Tom grijnsde.
“Wat zei ze dit keer weer?”� vroeg hij. Ik grinnikte om zijn gezicht.
“Ze zei dat Jorinde geslaagd was,”� zei ik.
“ahzo, wat leuk,”� zuchtte Tom. “Jij krijgt weer alle sms’jes over alles en ik krijg er nooit.”� Ik lachte en gaf hem een por.
“Dat komt omdat ik de beste ben,”� grinnikte ik. “En omdat Makbule mijn meisje is.”�
Tom zuchtte en gaf me een mep op mijn achterhoofd.
“Dat ego van jou en dan zeg je iets over mij.”� Ik grinnikte.
“En hoe is het nu tussen jou en Tosca?”� vroeg ik.
“Wel, we hebben nog eens afgesproken en we doen het kalm aan,”� zei Tom nog voor hij opstond en naar de keuken liep. Ik glimlachte en zette de tv aan. Een van onze honden sprong nu op de zetel waar net nog Tom zat en kwam met zijn kop op mijn schoot liggen. Wat mis ik Makbule. Ik hoop dat ze deze zomervakantie toch wel echt afkomt want ik hou het niet lang meer uit.

Jorinde her point of view
“Mam, Pap, dit is Andreas,”� zei ik terwijl ik naar Andreas wees. Hij glimlachte lief en schudde de handen van mijn ouders.
“Andreas, dit zijn dus mijn ouders,”� grinnikte ik.
“Je bent te laat,”� zei mijn vader al lachend. Andreas keek me met vragende ogen aan.
“Papa, Andreas is Duits,”� grinnikte ik. Mijn vader maakte een oh geluidje en lachte en begon vloeiend Duits te praten. Dat kon mijn vader altijd al, Duits praten. Hij wilde het me nooit leren.
“Hij mag toch blijven slapen hé?”� vroeg ik lief. Mijn ouders keken elkaar meteen geschokt aan. Ik zuchtte.
“Ik ben 19 remember?”� grinnikte ik.
“Oké, oké, vooruit!”� zuchtte mijn vader. Ik omhelsde Andreas blij.
“Wij gaan even naar buiten,”� zei ik nog terwijl ik mijn vingers in die van Andreas liet verstrengelen en hem mee naar buiten sleurde.
Op de gang kwamen we Sandro en zijn meisje tegen, Malin, zo heette ze. Ik wist altijd al dat ze op elkaar verliefd waren, maar Sandro wilde het gewoon niet toegeven.
“Wat zei je allemaal tegen je ouders?”� vroeg Andreas die zijn arm rond mijn middel legde.
“Als je mocht blijven slapen,”� zei ik terwijl ik Andreas een zoen gaf.
“En?”� vroeg hij. Ik keek hem dom aan waardoor hij moest lachen.
“Natuurlijk mag het, anders zou ik niet zo blij rondlopen hoor,”� grinnikte ik. Andreas grijnsde en legde zijn handen op mijn kont.
“Ik zal braaf zijn,”� knipoogde hij. Ik grinnikte.

Makbule her point of view
Tosca lag op mijn bed te smsen. “Wie is er interessanter dan ik?”� grinnikte ik terwijl ik er langs ging liggen.
“Tom,”� mompelde Tosca. Ik trok een wenkbrauw op en nam Tosca haar mobiel af.
“Hoelang zit hij je al te sturen?”� vroeg ik.
“De hele dag,”� grinnikte Tosca. Ik grijnsde.
“Wanneer spreek je nog eens met hem af?”� Tosca zuchtte.
“We hebben elkaar vorige week nog gezien, zo snel wil ik ook weer niet gaan,”� zuchtte Tosca. Ik knikte.
Wat later begon mijn mobiel te trillen. Bill zijn naam stond op het schermpje. Ik glimlachte en nam op. “Met Makbule.”�
“Hai liefje, ik mis je,”� zei hij meteen. Ik grinnikte.
“Ik jou ook, waarom bel je?”� vroeg ik.
“Om je stem te horen,”� mompelde hij. Wat lief.
“En waarom nog meer?”� Tosca grinnikte.
“Wanneer kom je naar Duitsland?”� Hij smeekte bijna. Wat lief hij mist me echt.
“Ik weet niet. Oh, wacht Tos moet iets zeggen.”�
“Zeg hem dat we 3 juli komen,”� zei Tosca.
“We?”� vroeg ik.
“Ja, Tom vroeg als ik dan af kwam,”� zei Tosca. Ik knikte en wende me weer tot mijn gsm.
“3 juli komen we af liefje,”� zei ik.
“Tom zei me dat net ook, dat Tosca zou komen dan,”� grinnikte Bill. “En Andreas kwam dan sowieso al en Jorinde kan dan ook komen.”�
“Komt voor elkaar Billie, tot dan lieverd!”� zei ik voor ik nog een hoop kusjes maakte in mijn gsm. Bill deed net hetzelfde. Eerst deed hij nog een dramatisch afscheid.
“En nu Jorinde nog even op de hoogte brengen, wat zou ze trouwens met Andreas aan het doen zijn,”� grijnsde ik. Tosca lachte.
“willen we dat wel weten,”� zei ze. Ik schudde mijn hoofd.
“fun en sex met Andreas en durex,”� grinnikte ik. Tosca lachte.
“Dat is het ja!”� zei ze.
Ik grinnikte en stuurde Jorinde een sms.
“Laten we iets gaan eten, ik heb honger,”� zei ik. “Ja, pizza!”� zei Tosca.

Reacties: