FanFic.nl

Just Twins

(no subject)

Vier maanden later.

Maryl kon niet geloven hoeveel er veranderd was op amper vier maanden.
Wat zichzelf niet had kunnen oplossen in die ettelijke jaren, was nu erg simpel - mits de nodige moeite - voorbij gegaan.
Het was niet zo dat ze nu elk weekend samen iets deden en elke dag samen van school naar huis kwamen, maar die vreselijke ruzies waren opgehouden.
Hun vakantie in New York was fantastisch verlopen. Niet één keer had Mandy haar het bloed van onder de nagels gehaald. Integendeel zelfs...
Ze hadden samen enkele zeer goede gesprekken gehad, en ze had het gevoel dat ze Mandy nu veel beter begreep. Mandy was niet meer zo schuchter, al aarzelde ze af en toe nog wel eens bij een antwoord.
Het was nog steeds zo dat ze soms fel kon reageren, of sommige dingen niet begreep in Maryls standpunt, maar over het algemeen konden ze nu veel beter communiceren.
Het was nu ook veel leuker om met Mandy op te trekken. Ze was erachter gekomen dat Mandy niet alleen van duistere dingen hield met de naam 'zwart' erin en Mandy zag in dat Maryl niet zo naïef was als ze altijd al dacht.
Ze hadden elkanders vooroordelen de kop in gedrukt en Maryl was daar ontzettend blij om. Ze had altijd al gedroomd van een goede band met haar zus, en nu, met de samenloop van allerlei omstandigheden, was haar wens eindelijk ingewilligd.
Voor geheimen - als ze die al had - ging ze nog steeds liever naar Magali of iemand anders van hun groepje, dat nog hechter leek geworden.
Het was niet dat ze Mandy niet vertrouwde, maar op vier maanden tijd kon je moeilijk verwachten dat alles veranderd was.
En sommige dingen moesten onveranderd blijven.
“Waar denk je aan?”� fluisterde Pieter in haar oor.
Eén van die dingen was Pieter.
Op korte tijd was ze nog verliefder op hem geworden en dat had alles te maken met het feit dat ze nu veel meer over hem wist en niets haar echt stoorde aan hem.
Hij had geen vreemde teennagel-verzameling en hij negeerde haar niet als anderen er bij stonden.
Maryl wou niet beweren dat hij perfect was, want dat was niemand, maar ze had toch nog geen slechte kantjes ontdekt. Bovendien besefte ze maar al te goed dat niet iedereen de kans op een weekendje Disney met zijn vriendin zou laten schieten zodat die de schade met haar zus kon inhalen.
Daar was ze hem nog steeds ontzettend dankbaar voor. En om hun eigen schade wat te verzachten, waren ze in augustus een weekendje naar zee getrokken. Het was er twee dagen schitterend weer geweest en ze hadden er de tijd van hun leven gehad. De ondergaande zon, late strandwandelingen, terrasjes afschuimen, in Pieters armen in slaap vallen...
Het was een onvergetelijk weekend geweest, even weg van alles en iedereen.
“Aan niets. En tegelijk ook aan alles. Aan alles wat we al gedaan hebben.”�
Pieter lachte en Maryl wiegde zachtjes mee in zijn armen. Ze lagen op een deken in de tuin onder de met sterren bestrooide hemel. Het was net herfstvakantie en het werd al flink koud, maar dat deerde Maryl niet. Ze lag veilig opgerold in Pieters armen, met haar hoofd dichtbij het zijne.
Met haar vinger tekende ze kringetjes op zijn borstkas. Op dit moment voelde ze zich echt ontzettend gelukkig.
“Zal ik je eens wat vertellen?”� vroeg ze zacht. “Ik ben echt heel erg stapelgek op jou.”�
Pieter keek haar in haar ogen.
“Waarschijnlijk meen ik het morgen al niet meer, maar kan je geloven dat ik ook heel erg verliefd ben op jou?”�
“Dat kan ik zeker.”� glunderde Maryl, voor ze verzonk in een lange kus.

Reacties:

Er zijn nog geen reacties op dit verhaal.