FanFic.nl

Skyline

Sieben

Mijn wangen werden een beetje rood. Reden? Wil dat zeggen dat ik... Mijn god, ik ga gillen.
"Natuurlijk ken ik Reden. En ik ken de achtergrond." Mijn blik haakte zich even vast aan die van Tom, die zelfzeker over zijn lippen likte toen hij zag dat ik keek. Oh, God, alsjeblieft niet...
Ik wendde mijn blik weer af en keek naar het tweede bundeltje. Voorlopig script.
"Mag ik?"
"Natuurlijk, Nina, ga je gang." Die David was zo vriendelijk en aanbiddend dat ik er bang van werd. Wat was ik, een goudschijtende ezel? Haha, wie weet, als ik mijn best deed...
Glimlachend om mijn eigen zieke gedachten sloeg ik het eerste blad om. Wat vreemd.
"Bill is mijn tegenspeler? vroeg ik lichtelijk verbaasd. Hij keek me even geamuseerd aan.
"Zie je wel, ik zei toch dat ze zou verwachten dat het Tom zou zijn?" Ik lachte.
"Dat was inderdaad mijn eerste idee. Maar misschien is dit wel leuk. Kwestie van verrassingseffect en jou verlossen van je brave imago." De jongens lagen strijk, maar Bill keek me met opgetrokken wenkbrauwen aan.
"Ik? Een braaf imago? Ik ben degene met de tattoos en de meeste piercings!"
"schat, voor een tattoo moet je geen Bad Ass zijn, geloof me. en dat maakt niets uit, want ik spreek vanuit het standpunt van fans als ik zeg dat jij echt wel de brave van de twee bent."
"Hoezo dan?" Ik zuchtte. Ja, hoe moest ik hem dat uitleggen? Dash schurkte langs mijn been en ging op de grond liggen. Tom floot hem, en Dash keek even naar mij.
"Ga maar, knul." Enthousiast liep hij op mister macho af, die recht stond om met hem te kunnen spelen.
"Luister, Bill. Als een meisje jouw naam hoort, of als ze jouw foto ziet, ziet ze een lieve, gevoelige jongen. Iemand die haar vraagt wat ze die nacht gedroomd heeft, iemand die nooit haar verjaardag zal vergeten en iemand die haar op Valentijn met vuurwerk en wel duizend rozen op zijn knie ten huwelijk zal vragen. De romantische, attente knul. Heel anders dan Tom." Dat laatste had ik beter niet gezegd, want de andere helft van de tweeling keek me nu meer dan geïnteresseerd aan.
"Wat stellen ze zich dan voor als het om mij gaat?" vroeg hij met een scheve grijns.
"Ik denk dat je dat wel weet," zei ik om zijn vraag te ontwijken.
"Nee, echt niet." David sloeg verveeld zijn hand tegen zijn voorhoofd en leunde hoofdschuddend achteruit. Ik gaf hem gauw een knip oog en stond recht.
"Weet je Tom, wat meisjes zich inbeelden bij jou?" Ik leun tegen het grote eikenhouten bureau. Hij bekijkt me van kop tot teen, blijft net als daarnet even bij mijn bescheiden B-cup hangen.
"Vertel het eens," zei hij met blinkende ogen.

Reacties:

Er zijn nog geen reacties op dit verhaal.