FanFic.nl

Only Fools Fall In Love, So I Guess I'm One Of Them

Chapter Eighteen

Ik zat boven op het bed, alleen. Ik haatte het om niet bij Edward te zijn, maar ik hoorde tenminste zijn stem nog van beneden klinken. Ik had me een idnringer gevoeld, had gelogen dat ik me niet echt goed voelde en dat ik even wat ging liggen. Liggen was het laatste wat ik wilde doen. Ik wilde rennen, het beest in mij moest los. Ik draaide wat heen en weer, voor de zoveelste keer de rangschikking van de cd's en platen bekijkend. Ik snapte het niet, ik zag er geen patroon in, maar het moest er wel zijn. Anders zou Edward niet altijd alles op dezelfde plek zetten. Ik hield mijn hoofd schuin. Misschien zou ik er ondersteboven wel wat in zien.
Nee, niets. Ik zuchtte gefrustreerd en stond recht. Ik deed mijn schoenen en sokken uit en liep langzaam de trap af. Ik moest eruit.
Edward verscheen in de hal nog voor ik zijn naam had gezegd.
"Ik ga even naar buiten, ik wil even rennen," zei ik zacht. Natuurlijk kon iedereen me horen, maar ik wilde mezelf de illusie schenken dat het niet zo was. Edward streelde mijn haren en kuste mijn voorhoofd.
"Wees voorzichtig, Maggie. "
"Dude, laat haar, ze kan heus voor zichzelf zorgen!" bromde Emmett. Hij kon er niet tegen als Edward me betuttelde.
"Ja, daar weet jij alles van," plaagde Esmé. Ik glimlachte, Edward kuste me. Mijn benen werden week, en ik wilde plots niet meer gaan rennen, maar wel wat anders.
Een kort kuchje klonk uit de woonkamer, Jasper gunde me ook nooit wat... Edward grijnsde, zoende mijn wang en deed toen de deur voor me open.
"Tot straks, lieverd, ik zal muffins voor je maken."
"Met banaan?"
"En chocolade." Ik likte langs mijn lippen, en zoende hem nog een laatste keer voor ik vertrok.

Ik keek door de bomen naar het grote huis dat nu nog amper zichtbaar was. Ik was ver genoeg, hier kon ik me omkleden. Ik wrong me uit het shirt en de versleten jeans, bond ze aan mijn been en stond geen drie seconden later op vier poten. Het was een opluchting om mijn instinct de bovenhand te laten nemen. De aanwezigheid van al die vampiers had me onbewust toch nerveuzer gemaakt dan ik dacht. Het bos kalmeerde me, rook lekker na de regenbui van vannacht. Ik snuffelde wat over de grond, rook vaag de sporen van Tanya en haar clan.
Ik dacht terug aan Irina's gezicht. Ze was razend geweest, en toen ik eraan dacht hoe ik me zou voelen als iemand Edward van me af zou pakken, zou ik waarschijnlijk ook helemaal over de rooie gaan. Edward was alles voor me.

Reacties:

Er zijn nog geen reacties op dit verhaal.