FanFic.nl

songstories

Don't jump [SA]

Ze wist wat ze ging achterlaten.

Pijn,verdriet,woede,vragen.

Maar het kom haar niet meer schelen!

Haar Bill,die dan nog wel de vader was van haar ongeboren kind, had haar in de steek gelaten, had haar laten vallen als een baksteen.

Ze herinnerde het zich nog goed,die bewuste dag ,nu een week geleden,stond voor altijd in haar geheugen gegrift.

Maar niet voor lang meer,want ze wist niet alleen wat ze ging achterlaten,ze wist ook wat ze ging doen.

Springen.

Waarom? Dat was simpel:Bill was gaan helpen bij haar beste vriendin, Soraya. Omdat ze nog wat te doen had,was Lotte niet meegegaan,ze kon Bill -dacht ze- wel vertrouwen. Maar ze had het duidelijk mis.Toen ze na een 5-tal uurtjes was gaan kijken,had ze Bill en Soraya al kussend aangetroffen. Ze wist dat Soraya al langer op Bill was,maar Bill had duidelijk voor haar gekozen,en niet voor die bitch!

Kwaad was ze,natuurlijk!

Maar vooral verdrietig,en teleurgesteld in Bill. Ze waren nu tenslotte al meer als 5 jaar samen,en Lotte was nu ongeveer 4 maanden zwanger van Bill,maar niet voor lang meer,ze was vastbesloten van haar actie,
al wist ze dat het laf was om iedereen,en dan vooral Bill,die zo trots was op 'zijn' Lotte en op hun kindje, achter te laten.
Ze moest en zou springen.



Eindelijk,ze was er:

Het gebouw dat vroeger dienst deed als parkeergarage.

Bij elke stap die ze zette sloeg de twijfel toe: was het niet egoïstisch om dat kleintje zo goed als te vermoorden?

Nee,wat Bill had gedaan was gewoon onmogelijk! Ze was er.Boven op het gebouw was het ijskoud. En stil,je kon er een speld horen vallen.

Als ze op de rand wil gaan staan,hoort ze voetstappen achter zich.

"Lotte? Lotte! Hier ben je!"Hoort ze Bill roepen.

Hij was gekomen!
Hij gaf dan toch nog om haar!

"Wat kom je doen,Bill?" vraagt Lotte droog.

“Je hier houden, ik zie je nu juist iets te graag om je zomaar te laten gaan!”�

“Je ziet Soraya anders ook graag!”�smijt ze hem woedend toe

“Alsjeblieft Lotte! Daar hebben we het al over gehad!”�antwoordt hij.

“Nee,Bill!Je hebt mij gekwetst,en mij niet alleen!

”�Ze kijkt naar haar al ietwat dikke buikje.

“Luister”�,antwoord Bill
”�Als je niet voor mij hier wilt blijven,doe het dan voor ons kindje.
Je bent laf als je hem of haar zomaar zou vermoorden!"

“En het is niet laf om achter mijn rug met mijn beste vriendin te staan kussen?!”�antwoord ze al huilend.

“Maar Soraya heeft mij gekust! Ze heeft zich daar zelfs voor geëxcuseerd!”�

“Zal wel.”�antwoord Lotte terwijl ze zich omdraait en naar de rand loopt.

Als ze op 1m van de rand staat,voelt ze dat 2 handen haar buik strelen,een gevoel dat ze zo gemist heeft,een gevoel wat ze altijd zo fijn heeft gevonden,en dat weet hij heel goed.

“Alsjeblieft,blijf hier!”�hoort ze Bill met trillende stem zeggen.

Ze twijfelt geen seconde,ze draait zich om en drukt,terwijl de tranen over haar wangen stromen,een kus op zijn lippen.

“Doe dit alsjeblieft nooit meer!”�hoort ze Bill wenend fluisteren.

“I promise...”�fluistert ze.



“If all this can’t hold you back, than I jump for you”� fluistert Bill in haar oor.

Een rilling loopt langs haar ruggengraat naar benden.

“Je hebt het koud,is het niet?”�vraagt Bill.

“Ja.”�

“Kom hier.”�Bill slaat zijn lange,zwarte jas rond haar schouders,ze voelt zowat onmiddellijk zijn zachte,warme lippen,op de hare.
Ondanks zijn jas,voelt ze nog altijd rillingen over haar lichaam lopen,maar niet van de koude, puur van genot.



Together on top of the roof, and forever together.





Reacties?

Reacties: