Hoofdcategorieën
Home » Twilight » When the world turned upside down {~afgewerkt~} » 12. Sweet sacrifices.
When the world turned upside down {~afgewerkt~}
12. Sweet sacrifices.
De dagen die hierop volgen zijn moeilijk voor me. Het grootste deel van mijn kerstvakantie ben ik bij de Cullens, ik probeer zo min mogelijk aan Brad te denken, maar als ik aan hem denk voel ik een hevige en pijnlijke steek door me heen gaan. De begrafenis was zo mogelijk nog erger… Het verlies van mijn vriend doet meer pijn dan ik in eerste instantie gedacht had.
‘Gaat het wel met je?’ Emmett kijkt me bezorgd aan.
Ik haal diep adem en haal mijn schouders op. ‘Voel me gewoon niet zo lekker, ik ben misselijk,’ mompel ik en ga met mijn hand over mijn gevoelige maag. Plotseling voel ik iets. Geschrokken schuif ik mijn shirtje een eind omhoog.
‘Noa? Mag ik even weten wí¡t je nu precies aan het doen bent?’ vraagt Emmett droog met getuite lippen.
‘Em, kijk naar mijn buik,’ commandeer ik.
Hij tuurt er ingespannen naar en schudt dan zijn hoofd.
‘Zie je niet dat er een soort bol is!’ roep ik ongeduldig uit.
Hij kijkt nog een keer.
‘Je denkt toch niet…’ zegt hij met grote ogen.
‘Weet ik veel! Ik ben toch geen dokter!’ zeg ik een beetje gestrest.
‘Ga Carlisle halen,’ mopper ik tegen Emmett en hij stormt er gelijk vandoor.
Niet veel later lig ik op een onderzoekstafel in Carlisle’s kantoor.
‘Ja Noa, je had gelijk,’ glimlacht hij.
Ik kom overeind, ik kan er niks aan doen dat mijn uitdrukking bezorgd staat. Emmett komt binnen. Zijn gezicht staat uitdrukkingloos.
‘Is het waar?’ klinkt zijn stem zacht.
‘Ja, Noa is inderdaad zwanger,’ zegt Carlisle.
Even gaat er een vreemde trek over Emmett’s gezicht.
‘Is er dan niks wat je ertegen kan doen?’ vraag Emmett, en ik zie een haast wanhopige uitdrukking op zijn gezicht verschijnen.
Ik kijk hem met grote ogen aan en leg mijn handen beschermend op mijn buik. ‘Ik wil hem helemaal niet weg laten halen! Ik wil hem houden Em!’ roep ik verontwaardigd uit.
Emmett staart me met een doodse blik aan.
‘Ik breng je naar huis Noa,’ zegt hij zacht.
Mijn uitdrukking staat gepijnigd als ik voor hem uit de trap af loop en zie dat mijn tas al gepakt in de woonkamer staat. Emmett gooit als we in de garage zijn mijn tassen in de auto en helpt mij voorzichtig instappen.
De weg naar mijn huis is stiller dan ooit.
‘Ben je boos op me?’ vraag ik kleintjes.
‘Of ík boos op jóíº ben? Nee. Ik ben niet boos op je. Ik ben boos op mezelf. Ik had kunnen weten dat het geen goed idee was, en ik weet dat je veel pijn lijdt nu en ik kan er niks tegen doen,’ schreeuwt Emmett gefrustreerd uit en slaat met zijn handen op het stuur.
‘Je bent boos op me,’ fluister ik en draai mijn gezicht naar het raam zodat hij de tranen die in mijn ogen staan niet ziet.
We stoppen voor mijn huis en Emmett maakt mijn portier open.
Langzaam laat ik me uit de auto glijden en hijs ik mijn tas over mijn schouder.
Vlak voor Emmett blijf ik staan, een vreemde uitdrukking ligt op zijn gezicht.
Plotseling pakt hij mijn hoofd tussen zijn handen en drukt zijn lippen op de mijne. Het voelt dringend, en dwingend… Haast als een afscheid… Als hij een stapje achteruit doet haalt hij diep adem.
‘Luister naar me Noa,’ begint hij.
‘Ik ben niet goed voor je. Hoewel jij ervan overtuigd bent dat wij goed zijn, ben ik ervan overtuigd dat we dat niet zijn… Wat er gebeurt is… is… onvergeeflijk… En Carlisle kan hier niet langer blijven omdat hij zogenaamd tien jaar ouder is dan hij eruit ziet. We moeten weg hier uit Forks Noa.’
Zijn woorden dringen nauwelijks tot me door.
‘Je laat me hier achter?’ mijn lippen vormen de woorden geluidloos terwijl ik hem met gekwetste blik aanstaar.
‘We hebben geen andere keus. Jij moet hier zijn voor als je vader uit de kliniek komt, jij moet hier je school af maken en niet langer in gevaar zijn,’ zegt Emmett zacht.
‘Je kan me hier niet zomaar achterlaten!’ mijn stem wint kracht terug.
‘Luister naar me Noa, het is het beste voor je.’
Ik schud koppig mijn hoofd.
‘Heb je er enig idee van wat je met me doet als je me hier achterlaat?’ vraag ik zacht.
Emmett kijkt me met een strak gezicht aan.
‘Het is beter voor mij als ik wegga.’
Ik knipper een paar keer, mijn wenkbrauwen staan in een soort frons boven mijn gepijnigde ogen.
‘Dat verandert de zaak…’
Emmett zegt niks, drukt nog één kus op mijn voorhoofd en voor ik er verder over na kan denken is hij met Jeep en al verdwenen.
Ik breng als in een roes mijn tas naar binnen en loop daarna weer naar buiten. Steeds dieper en dieper het bos in.
Ik kan niet huilen, ik voel veel, maar tegelijkertijd helemaal niks meer terwijl ik tussen de bomen door strompel.
Alles doet pijn, maar het maakt me niks meer uit.
Het begint steeds donkerder te worden en na een tijdje zie ik niet meer waar ik loop.
Ik val over mijn eigen voeten en blijf op de vochtige bosgrond liggen. Nu pas laat ik het toe om te huilen en tranen rollen al snel over mijn wangen.
Het voelt alsof ik vanbinnen uit verscheurd ben.
Ik hou van hem, nog steeds en dat zal ik altijd doen, hoewel het beter voor hem is dat hij dus zonder mij verder gaat.
Ik kijk omhoog, en zie de volle maan aan de zwarte hemel staan.
Dat lokt een nieuwe hysterische aanval uit, vroeger keek ik altijd met hém naar de volle maan, bij het riviertje achter hun huis.
Mijn lichaam schokt geluidloos van de stille tranen die nog steeds over mijn wangen stromen. Het enige wat ik hoor is mijn snelle, onregelmatige ademhaling en het zachte ruisen van de bladeren.
Het doet me eraan denken hoe alleen ik nu ben.
Als ik mezelf nu van kant maak, is er niemand die me zal missen.
Niemand die zich af zal vragen waar ik ben, en als ze mijn lichaam zouden vinden, zou het lang duren voordat ze zouden weten wie ik ben, niemand die me als vermist opgegeven zou hebben.
Aan doodgaan heb ik nooit gedacht, maar als ik nu dood zou gaan. Dan zou ik dat een waardige opoffering vinden voor degene van wie ik hou.
Doodgaan lijkt me nu een heerlijke manier van ontsnappen aan de ondraaglijke pijn die me nu vanbinnen uit elkaar scheurt.
Reacties:
Ze is zwanger...
Emmet is weg..
Ze gaat zelfmoord plegen...
Neeeeeeeeeeeeeeee!!!
stoute emmett,
arme noa,
en... ja... je schrijft echt gewoon te mooi
xxx
ooooooooh, stoute Emmett!!!
Sorry, mijn fout, hij wil natuurlijk liever bij mij zijn ^^
haha, sorry, ben net naar mijn dansles geweest, we waren door die kutsneeuw in totaal met drie mensen (de leraar erbij geteld)
Maar hij is echt vet mooi, en als je niet heel gauw verdergaat, klaag ik je aan wegens mentale mishandeling van een minderjarige
xx
ze is zwanger.......
nee ze wil dood.....
dat kindje dan..........
alice kan toch zien wat ze van plan is......
dan kan die haar stoppen.....
toch...
snel verder, ik ben benieuwd
Aaaaaaaw, echt super zielig. En dat ze dan ook nog zwanger is, ik zit hier nu echt gewoon met grote ogen naar het scherm te staren.