FanFic.nl

Trip to hell!

47.Hold on.

Huilend liet je je tong over Bill's penis glijden. Je vond het walgelijk om te doen. De smaak was nog niet zo erg, maar gewoon de vernedering op zich. Met tranen die over je wangen liepen keek je even op naar Bill, die genietend zijn ogen sloot terwijl hij met zijn hand op je hoofd het ritme aangaf. Luide kreunen die Bill's mond verlieten, lieten je weten hoe erg hij hier wel niet van genoot. Je had de neiging om in zijn erectie te bijten, hem de pijn te laten voelen die jij voelde toen je verkracht werd. Je wou hem zo hard je kon vernederen, maar je wist dat je niets kon doen tegen Bill. Als je nu terug zou bijten zou hij je in elkaar slaan tot je in het ziekenhuis lag, als je tenminste nog geluk had. Nee, je mocht hier niet bij nadenken, gewoon even doorbijten. "Doe alsof het een lekkere lolly is." De woorden herhaalden zich in je hoofd als een cassettebandje dat steeds opnieuw afspeelde. Huilend keek je naar Bill's gezicht. Je zag dat hij hier ongelooflijk van genoot. Hij genoot, terwijl jij ongelooflijk vernederd werd. Hoe kon hij! "Het is een lekkere lolly met cola smaak." Met die woorden probeerde je jezelf ervan te overtuigen dat het allemaal niet zo erg was. Zo snel je kon liet je je tong over Bill's penis glijden. Als je nu sneller verder deed, zou deze hel misschien sneller voorbij zijn.

Een glibberige substantie werd plots in je mond gespoten, waarna Bill zijn penis uit je mond haalde. Zo snel je kon stond je recht en probeerde je langs Bill heen te glippen om zo naar het toilet te lopen en het sperma uit te spuwen. Maar Bill greep je zacht vast rond je middel en hield je tegen. Met een raar geluidje probeerde je Bill duidelijk te maken dat hij je moest loslaten zodat je zijn sperma in het toilet kon gaan uitspuwen. 'Swallow' Bill keek je streng aan toen je probeerde om langs hem heen te glippen. Je keek hem walgend aan terwijl je er alles aan deed om voorbij Bill te geraken. 'Swallow, Keisha!' Bill herhaalde zijn bevel, maar je weigerde om het op te volgen. Je had het gevoel dat als je het nog langer in je mond zou houden, je zou moeten overgeven. Hevig probeerde je om Bill weg te duwen, maar plots greep Bill hardhandig je polsen vast en trok hij je tegen zich aan. Toen hij zag dat je het wou uitspuwen op de grond, nam hij hardhandig je kin vast en dwong je om hem aan te kijken. 'Swallow, Keisha!' De strenge blik van Bill bezorgde je kippenvel. Hevig schudde je je hoofd maar Bill gaf niet op en drukte zijn nagels in je vel terwijl hij langzaam 'Swallow, Keisha!' siste. 'It's disgusting!' Of Bill echt begreep wat je had gezegd, trok je in twijfel. 'Don't try to spit it out, or you're going to lick it up.' Hevig probeerde je je gezicht uit Bill's greep te bevrijden, maar toen hij zijn nagels harder in je wang kerfde, werd je gedwongen om de substantie door te slikken. Met veel moeite slok je Bill zijn sperma door, terwijl een walgelijk gevoel door je heen ging. Dit was zo ontzettend vies!

Bill drukte plots zijn lippen op de jouwe maar je wendde meteen je gezicht af en je zette een stap naar achteren. Woedend keek je Bill aan, had hij je nou nog niet genoeg gebruikt? Bill's strenge gezichtsuitdrukking veranderde in een speelse grijns. 'Keisha, there is still hanging some sperm on your lips.' Grijnzend keek hij je aan terwijl hij zacht met zijn vinger het beetje sperma weg deed. Langzaam bracht hij zijn vinger naar zijn mond en zoog hij het sperma ervan af. 'It doesn't taste so bad, Keisha.' Bill keek je lachend aan toen je hem bijna dood bliksemde met je blik. Hoe durfde hij je nu nog uit te lachen! 'I am just kidding, Keisha.' Bill wou lachend over je wang strelen, maar je trok ruw je gezicht weg. Je was woedend op Bill. Hij had je beloofd dat hij je niet meer zou pijn doen. En een belofte hoorde je niet te breken.

Wantrouwend keek je Bill aan toen hij een stap naar je toe zette. Wat was hij van plan? 'Relax, Keisha.' Bang keek je Bill aan toen je besefte wat hij wou gaan doen. Hevig schudde je je hoofd terwijl je bang achteruit deinsde, niet weer! 'It's okay Keisha. We're just going to have a shower.' 'Don't hurt me!' 'Hey Keisha, it's okay. It's over. We're just going to have a shower.' Doodsbang schudde je je hoofd terwijl je Bill probeerde van je weg te duwen. Maar Bill nam zacht je polsen vast en trok je dichter tegen zich aan. Hevig begon je te gillen uit paniek, toen je besefte dat Bill je gewoon terug zou verkrachten. 'Calm down, Keisha!' Geschrokken hield je je mond toen je de stemverheffing van Bill hoorde. Bang keek je hem aan terwijl je huilend je hoofd schudde. 'Don't hurt me, please.' 'I won't. We're just going to have a shower, okay?' Bill keek je lief aan terwijl hij zacht met zijn hand over je wang streelde. Wantrouwend keek je hem aan. Was dat gewoon een manier om je te sussen of bedoelde hij het echt goed. 'Just a shower?' 'Just a shower.' Bill glimlachte bemoedigend waarna hij je polsen los liet en de kraan wat harder opendraaide. Nog even keek je Bill bedenkelijk aan, maar dan glimlachte je toch zachtjes. Misschien bedoelde hij het echt goed.

Héél zacht gleed Bill met het washandje over je lichaam, aangezien je zelf niet meer in staat was om je te wassen. Hoewel je Bill het toeliet je lichaam te wassen, volgde je elke beweging die hij maakte. Je wou niet dat hij weer misbruik zou maken van de situatie.
Geschrokken keek je op toen Bill plots zacht een kusje op je lippen drukte. 'You're dreaming, Keisha.' Verward schudde je je hoofd terwijl je Bill vragend aan keek. 'We're ready.' Hij wees naar een grote handdoek die hij voor je openhield, zodat hij het om je heen kon slaan. 'Oh' Verbaasd keek je Bill aan toen je eindelijk doorhad dat Bill al klaar was met jullie te wassen. Meteen zette je een stap naar Bill, zodat hij de handdoek rond je kon slaan. 'Come' Bill stak lief zijn hand naar je uit. Gehoorzaam nam je zijn hand vast en verliet je samen met Bill de douchecabine. Je zag dat er al kleren voor je klaar lagen. Héél voorzichtig begon je net als Bill, jezelf af te drogen. Toen je klaar was wou je je kleren aandoen, maar dat lukte niet goed door de pijn.
'Bill?' Bill die zijn jeans al aan had, keek je vragend aan. 'Can you...?' Je deed teken naar de kleren. Bill glimlachte en kwam naar je toe. 'Of course, I will help you.' Een korte zucht verliet je lippen. Waarom kon Bill niet altijd zo lief zijn? Waarom moest er altijd een keerzijde zijn aan de medaille?

'Follow me.' Verbaasd keek je naar Bill, die je het bevel had gegeven. 'But I...' 'Come' Lief stak Bill zijn hand naar je uit. Even keek je nog naar de gang die naar je kamer leidde, maar dan draaide je je toch om en volgde je Bill. Bill liep richting de keuken, maar sloeg dan toch links af naar de woonkamer. Je liep samen met Bill de woonkamer in en zag dat iedereen daar al zat. Bill liep naar de zetel waar Tom zat en liet zich naast hem neer zakken in de zetel. Ongemakkelijk bleef je staan, toen je merkte dat iedereen je aanstaarde. 'You can sit down.' Je ogen flitsten meteen naar Tom, die je glimlachend aankeek. Hij deed teken naar je dat je tussen hem en Bill kon gaan inzitten. Twijfelend liep je naar de tweeling, toen Tom je wenkte met zijn vinger. Je stopte voor de zetel en draaide je rustig om zodat je kon gaan zitten. Héél voorzichtig liet je jezelf neerzakken in de zetel hopend dat je je rug niet zou pijn doen. Want dat zou je echt niet meer kunnen verdragen.
Een schel piep geluidje verliet je lippen toen een stekende pijnscheut door je lichaam zinderde, wanneer je je liet neerzakken in de zetel. Tranen blonken achter je ogen, terwijl je probeerde om snel terug recht te staan. Een traan glipte over je wang toen je de woonkamer wou verlaten en naar je kamer wou lopen. Zo kon het echt niet verder!

'Keisha!' Je hoorde luide voetstappen naderen toen je door gang liep. 'Wait' Je stopte meteen met stappen toen een warme hand zich om je pols heen sloeg. Je draaide je om en keek met tranen in je ogen naar Bill die voor je stond. Zijn bezorgde gezicht zei genoeg, hij wou je geen kwaad doen. 'Come, than we will help you.' Vragend keek je hem aan. 'I have a creme against the pain.' Lief streek Bill een traan die naar beneden gleed weg en trok hij je rustig met zich mee. Je verzette je niet en liet je met Bill terug meevoeren naar de woonkamer. Toen je de woonkamer terug betrad zag je dat alle jongens er nog steeds zaten, alleen keken ze je deze keer één voor één bezorgd aan. Je richtte je aandacht op de grond toen Bill je de kamer mee in trok. Je wou hun gezichten vol medelijden niet zien, het was al erg genoeg dat je je eigen pijn niet kon verbijten. Bill trok je mee richting Gustav en stopte voor zijn neus. Vragend keek je van Bill naar Gustav en terug, maar je snapte al direct waarom Bill bij hem gestopt was. In zijn hand hield hij een kleine tube zalf, dat waarschijnlijk voor je rug bedoelt was. 'Can you take your shirt off, please?' De lieve stem van Gustav stelde je op je gemak. Je wist dat hij je jouw bloesje niet liet uitdoen om je daarna te verkrachten. 'Euhm Bill can you help me, please?' Bill knikte lief en hielp dan heel voorzichtig om je shirtje uit te trekken. Hoewel het heel snel ging, kon je het toch niet laten om een pijnlijke kreun je mond te laten verlaten. Bill keek je schuldig aan toen hij je shirtje in zijn hand vast hield. Hij liet zich in de zetel naast Tom neerzakken maar bleef je de hele tijd aankijken, net als de rest. 'Can you turn your back into my direction, please?' Gehoorzaam volgde je Gustav's bevel op. Dat was eigenlijk het leuke aan Gustav, in eenderwelke situatie hij ook mocht verkeren, hij bleef steeds vriendelijk. Zelfs als hij je verkrachtte, bleef hij nog steeds beleefd.

Een luide kreun verliet je lippen toen Gustav de zalf op je rug aanbracht. In paniek zette je meteen een stap naar voor toen een ongelooflijke pijnscheut door je lichaam trok. Om de pijn te verminderen drukte je je nagels scherp in je vel en beet je op je lip. 'Come, Keisha' Gustav nam zacht je pols vast en trok je terug naar zich toe. Hij nam weer een klein beetje zalf en begon het héél zachtjes uit te smeren op je rug. Hij was nog niet eens goed begon met het uitsmeren van de zalf en je zette automatisch weer een stap naar voor. Hevige pijnscheuten gingen door je lichaam terwijl tranen in je ogen opwelden. Zo'n verschrikkelijke pijn had je nog nooit gevoeld.
Gustav zuchtte luid toen je voor een derde keer een stap vooruit zette. Je snapte zijn frustratie wel. Hoe kon hij de zalf nu op je rug smeren als je jezelf telkens weg trok van zijn hand. 'Bill' Gustav had Bill's naam nog niet helemaal uitgesproken, of hij was al opgestaan. Bill kwam meteen naar je toe en stopte toen voor je neus. Vragend keek je hem aan. Wat was hij van plan?
'What are you doing?' Meteen zette je een stap naar achteren toen Bill je polsen vastnam en je dichter tegen zich aan trok. 'I will help you.' Onbegrijpend keek je Bill aan, toen hij met jou een stap naar Gustav zette.

Oorverdovend gegil verliet je lippen toen Gustav zacht de zalf op je rug begon uit te smeren. Nu snapte je waarom hij Bill had geroepen. Doordat Bill je vast hield, kon je geen kant meer op en kon Gustav de zalf dus rustig uitsmeren. Uit alle macht probeerde je Bill naar achteren te duwen, terwijl je je nagels hard in zijn vel kerfde. 'Stop!' Huilend probeerde je je los te krijgen uit Bill's greep terwijl je er alles aan deed om Gustav's handen te ontwijken. 'Sht Keisha, we just want to help you.' Bill wreef sussend door je haar. 'Let me go! It hurts! Stop!' Huilend drukte je jezelf zo hard je kon tegen Bill aan. Waarom kon hij je nu gewoon niet loslaten? Had hij niet door dat dit ongelooflijk veel pijn deed? Waarom kon hij je gewoon geen pilletje geven? Dat was toch ook een oplossing.

Huilend verborg ik mijn gezicht in Bill's nek. De pijn was gewoon onmenselijk. Zelfs nu Gustav opgehouden was met je rug in te smeren, deed je rug nog steeds ongelooflijk veel pijn. Het leek wel alsof je rug in brand stond, alsof al je botten één voor één verbrijzeld werden. Waarom toch? Waarom had Bill je zo zwaar mishandeld dat je waarschijnlijk een zwaar rugletsel had opgelopen? Had je het zo al niet erg genoeg te verduren gekregen?

Vernedering en pijn...Het één kon niet leven zonder het andere...Maar ze uitroeien was onmogelijk...

Eindelijk de examens zijn gedaan!! Dat betekent sneller vervolg!
Laten jullie weer een reactie achter alsjeblieft?

Reacties: