FanFic.nl

Our own Humanoid world

49. 3 juli 2010

Jorinde her point of view.
“Jorinde eet eens door, we moesten al lang weg zijn!”� zei Andreas ongeduldig.
“Jaja, kalm, laat me eerst mijn boterham met choco opeten,”� zuchtte ik voor ik een grote hap nam. Nog voor ik de laatste hap had genomen had Andreas me al meegesleurd naar zijn auto. Ook zijn koffer lag er al in. Hij was al bij me sinds de avond dat hij af kwam op mijn diploma-uitreiking. En hij dacht wel dat hij zo lang zou blijven en maar goed dat mijn moeder het niet erg vond om ook zijn vieze onderbroeken te wassen. Ik nam nog snel een flesje cola uit de koelkast en sprong langs Andreas op de bijrijderszit. Andreas had ondertussen Makbule haar adres al in de GPS ingegeven en was al vertrokken.
“Hoe lang is het ongeveer rijden?”� vroeg ik.
“Een twee tal uurtjes naar Makbule haar thuis, ik vermoed dat Tosca ook al daar is,”� zei Andreas. “Of dat hoop ik toch, anders gaan we toch nog even onderweg zijn.”�
Ik zuchtte. “Dus het gaat een lange rit zijn?”� Andreas knikte.
“Vind je het erg als ik verder slaap?”� Andreas grinnikte en schudde zijn hoofd.
“Dankjewel,”� zei ik en gaf hem een zoen op zijn wang.
“Ga jij nu maar je schoonheidsslaapje doen,”� plaagde hij.

Bill his point of view
“Hoe laat komen ze?”� vroeg ik terwijl ik een boterham met kaas maakte.
“Ik weet niet, Jorinde zal wel iets laten weten, aan jou,”� zuchtte Tom. Ik grijnsde.
“Ben je nog altijd jaloers omdat ik meer sms’en krijg van haar.”� Tom stak zijn tong uit.
“Ahzo, gaan we het zo spelen! Kan je niets anders dan je tong uitsteken,”� grijnsde ik.
“Tuurlijk wel,”� grijnsde Tom.
“Maar, je geeft toe dat je nooit van mij kan winnen,”� grijnsde ik. Tom zuchtte.
“Dat ego van jou.”� Ik keek onschuldig en at mijn boterham verder op.
“Wat doen we eigenlijk nog terwijl we op hen wachten?”� vroeg Tom. Ik haalde mijn schouders op.
“We kunnen wel een film kijken, we hebben toch digitale tv,”� zei Tom. Ik knikte.
“Lijkt me goed,”� zei ik. Tom knikte en begon al af te ruimen. Ik hielp hem zodra mijn boterham op was en daarna gingen we naar de zitkamer en plofte daar in de zetel. Tom koos een film via de catalogus op tv en koos daar een of andere film.
Na een half uur waren we beide niet echt meer aan het kijken.
“Wat een saaie film, is er niets anders?”� vroeg ik.
“Ik zal eens kijken,”� zuchtte Tom. Hij ging de lijst af.
“Kies jij maar even, dan ga ik ondertussen wat lekkers halen,”� zei ik terwijl ik naar de keuken liep. “Is goed,”� riep Tom me na. Ik trok onze meest ongezonde kast open en keek wat er allemaal in lag. Tom had een paar dagen geleden nog grote inkomen gedaan en als Tom dat doen, dan ligt deze kast altijd héél vol. Niet dat ik dat erg vind.
“Breng voor mij dat grote pak skittles mee!”� riep Tom.
“Oké!”� riep ik terug en nam dat pak voor Tom en voor mezelf nam ik nog een pak zure maantjes. “Wil je ook cola?”� vroeg ik.
“Ja, neem maar een hele fles naar hier,”� zei Tom. Ik knikte en nam een fles cola uit de koelkast en ik nam nog twee glazen uit de kast. Het waren zo glazen waar in de bodem eendjes zwommen. Mam had die eens cadeau gedaan op onze verjaardag.
“Welke film heb je gekozen?”� vroeg ik terwijl ik weer langs Tom plofte.
“Ik heb een film die jij wel gaat leuk vinden,”� grinnikte Tom.
“Welke is het dan?”�
“the confessions of a shopaholic.”� Ik keek hem even dom aan.
“Is dat een hint ofzo?”� vroeg ik terwijl ik mijn zak met zure maantjes opendeed. Tom lachte.
“Misschien,”� grinnikte hij. Ik stak mijn tong uit.
“Laat hem nu maar beginnen,”� zei ik. Tom knikte en duwde op play.
“Vind je echt dat ik teveel winkel?”� vroeg ik na een uur. Tom keek me verbaasd aan.
“Ik nam aan dat het een hint was, dus winkel ik te veel?”� vroeg ik. Tom lachte.
“Doe normaal, zo erg is het nu ook weer niet,”� zei hij. Ik haalde mijn schouders op.
Wat later kreeg ik een sms van Jorinde. Ik grinnikte.
“Jorinde stuurt dat ze ongeveer over een halfuurtje hier zijn,”� zei ik. Tom knikte.
“Dan ga ik ondertussen nog wel wat gitaar spelen,”� zei hij terwijl hij recht stond en alle spullen naar de keuken bracht. Ikzelf zette een of andere muziekzender op in de hoop dat er wat goede muziek werd gedraaid. En wat moeten ze weer draaien? Van die hiphoppende mensen die er niets vanaf weten. Geef mij maar echte muziek. Zoals Nena of Aerosmith. Of oeh Good Charlotte! Meteen zette ik het geluid harder toen hun clipje kwam met ‘Like it’s her birthday’. Ik ging helemaal op in het nummer waardoor ik begon mee te zingen. Tom zou vast nu zijn vingers in zijn oren steken. Ik ging weer zitten toen het nummer afgelopen was. Eigenlijk wilde ik het nog eens opzetten. Ik nam snel mijn laptop en downloadde het liedje en zette het luid op. Ik ging op de zetel staan en sprong op en neer en zong de tekst luidkeels mee.

Tom his point of view.
Door Bill zijn luid gezang hoorde hij de bel niet en mocht ik weer gaan open doen. Ik gleed van de trapleuning en deed de deur open. “Haai Tomi,”� grinnikte Jorinde. Die liep meteen de zitkamer in. Andreas zuchtte vermoeid. “Dat was een zware rit,”� zuchtte hij. Ik lachte en gaf hem een schouderklopje. Makbule en Tosca volgde naar binnen. Ook zij liepen de zitkamer in. Nog voor ik Makbule kon tegenhouden had ze mijn akoestische lievelingsgitaar uit zijn standaard genomen en was ze ermee al op de bank gesprongen. Ze zong luidkeels mee met Bill. Ook Jorinde en Tosca konden het niet laten en waren op de andere bank gesprongen. “En hier moeten wij nog een lange tijd mee opgescheept zitten,”� zuchtte Andreas. “Ik denk van wel,”� grinnikte ik.
“She's so wasted, Acting crazy, Making a scene, Like it's her birthday. Drinking champagne, Going insane, Falling on me, Like it's her birthday!”� Zong Bill uit volle borst. Jorinde viel van de zetel en trok Tosca mee.
“Falling on me,”� zei Tosca droog.

Reacties:

1 2

duracelkonyn zei op 23 dec 2010 - 14:32:
dit hoofdstuk is amazing!


snel verder gaan

xx