FanFic.nl

Only Fools Fall In Love, So I Guess I'm One Of Them

Chapter Twenty

Tot mijn grote afschuw begon ik automatisch te kwispelen van plezier. Edward lachte luid toen ik me met een enorme plons in het water gooide. Meteen zwaaide de achterdeur open en kwamen de anderen naar buiten.
Ik kwam sputterend boven water, en de geluiden om me heen werden niet langer vervormd door het water. Echt koud was het niet, hoewel ik warmer gewoon was.
"Maggie, gek wijf, wat doe je nu?" riep Emmett lachend. Ik keek hem duivels aan en snelde de oever op. Hij wist dat het geen nut had om te rennen, ik was stukken sneller dan hij. Ik schudde me uit, hij werd kletsnat. Druipend van het water keek hij me aan.
"Daar ga je voor boeten!" riep hij dreigend! Ik deinsde achteruit en sprong terug het water in, hij volgde me, ik vervloekte mezelf omdat ik er niet aan had gedacht dat hij onder water in het voordeel is.
Hij sleurde me aan mijn vacht onder water, ik slokte van het schrikken een deel naar binnen. Hoestend kwam ik terug boven. Ik keek hem aan. Zijn natte shirt kleefde aan zijn borst. Knappe lijven waren blijkbaar een eigenschap van alle vampieren...
Edward proestte het uit en sloeg zelfs op zijn knie van het lachen, terwijl niemand er wat van begreep, behalve ik. God, wat was ik blij dat mijn vacht mijn wangen bedekte...
"Hé, wat is er?" vroeg Jasper. Hij snapte niets van Edwards lol en mijn betrapte gevoel. Hij keek van de één naar de ander.
"Oké, laat maar, ik hoef het al niet meer te weten," zei hij daarna met een dubbelzinnige grijns. Ik gluurde voorzichtig naar Edward. Hij vond het blijkbaar geweldig.
"Jij bent echt behoorlijk spontaan. Zulke unieke gedachten heb ik nog nooit gehoord," zei hij met een geamuseerd gezicht. Ik spetterde water naar hem, hij sprong meteen naast me in het water.
"Wat deed je nou?" vroeg hij zogenaamd dreigend.
Oh, wat ben ik bang.
"Sarcasme is jouw specialiteit zeker?" Hij nam mijn grote, dikke kop tussen zijn handen en lachte lief.
"Jakkes, Edward flirt met een hond!" riep Alice. Edward grijnsde, ik besefte te laat dat het enkel een afleidingsmanoeuvre was. Hij duwde me omver, diep het water in.
Verdomme, had ik het niet gedacht!
"Nee, dat dacht je niet," grinnikte Edward. Ik duwde naar hem met een grote, onbeholpen poot. Hij hield hem met gemak tegen.
"Gaan jullie nog lang spetteren of is het bijna kinderbedtijd?" Emmett stond te druipen op de oever, Rosalie streelde hem met ogen waar de pret vanaf straalde.
Ik ben geen kind, betonblok!
"Ze zegt dat je haar geen kind mag noemen."
Vergeet dat betonblok niet.
Hij grijnsde flauwtjes.
"Dat ga ik voor de lieve vrede weglaten." Ik gaf hem een zachte stoot met mijn kop, bleef loom hangen toen hij achter mijn oor streelde.
"Wat zijn ze schattig," zei Tanya. Edward lachte.

Reacties: