Hoofdcategorieën
Home » Twilight » When the world turned upside down {~afgewerkt~} » 13. A new place.
When the world turned upside down {~afgewerkt~}
13. A new place.
Ik probeer mijn ogen open te doen.
‘Ze wordt wakker,’ de stem die ik hoor komt van ver.
Ik doe nog een poging en open langzaam mijn ogen.
Boven me hangen drie onbekende jongens.
Ik ben gelijk klaarwakker en wil overeind komen maar ze duwen me terug in de zachte kussens.
‘Kan je me vertellen hoe je heet?’ vraagt de oudste van de jongens.
‘Noa,’ zeg ik, mijn stem is schor.
De man knikt.
‘Ze is het toch jongens, we hebben de goede.’
Ik trek een wenkbrauw op. ‘Eh… Het is niet dat ik vervelend wil doen ofzo. Maar waar ben ik en wie zijn jullie?’ vraag ik droog.
De jongens grinniken en ik kom langzaam overeind, dit keer staan ze het toe.
De oudste man grijnst. ‘Ik ben Sam Uley, en je bent momenteel bij mij thuis.’
Ik knik met een sarcastisch gezicht. ‘En waarom ben ik dan precies bij ‘Sam Uley’ thuis?’ vraag ik cynisch.
Wat is dit voor circus!?
Drie jongens, die er overigens precies hetzelfde uitzien, staan me hier aan te gapen en ik word wakker bij een wildvreemde thuis nadat mijn vampiervriendje me in de steek gelaten heeft.
Wat is dit voor verknipte wereld!?
‘De Cullens hebben ons gevraagd op je te passen,’ vertelt Sam.
Ik sla mijn armen over elkaar.
‘O, heel fijn,’ mopper ik bijtend.
Welja!
Ze gaan er zelf vandoor en regelen een idioot van een oppas voor me!
Kan er ook nog wel bij!
Ik sta op en steek mijn hand uit. ‘Nou, ‘Sam Uley’, het was me een waar genoegen kennis met je te maken, maar dan wil ik nu graag naar huis,’ zeg ik nog steeds een beetje cynisch en als ik zijn hand geschud heb, loop ik naar de deur.
Maar voor ik daar aan kan komen staan er opeens twee jongens naast elkaar tegen de deur, die mijn weg naar buiten onmogelijk maken. Ik sla mijn armen opnieuw over elkaar.
‘O god, heel fijn. En wie mogen jullie dan weer zijn?’ wil ik weten.
Deze plek begint me behoorlijk op mijn zenuwen te werken.
Ze kijken elkaar even grijnzend aan.
‘Ze heeft inderdaad pit Sam, die bloedzuiger had gelijk toen hij zei dat we hier onze handen vol aan zouden hebben.’
Met opgetrokken wenkbrauwen kijk ik hem aan.
Hij grinnikt. ‘Goed, ik ben Quil, en dit hier is Embry,’ hij wijst op de jongen naast zich.
‘Goed. Dat was dan eigenlijk volstrekt overbodige informatie, want ik ga nu naar huis,’ zeg ik en draai me om, om een andere uitweg te zoeken.
Maar dan staan er plotseling weer twee andere jongens voor mijn neus.
‘O, ge-wel-dig, het worden er steeds meer!’ roep ik uit en gooi mijn handen in de lucht.
De jongens schieten in de lach.
‘Willen jullie je soms ook nog even voorstellen? Kan er namelijk ook nog wel bij hoor,’ meld ik ze honend.
De langste jongen grijnst. ‘Ja hoor, ik ben Jacob en dit hier is Seth.’
Ik haal even diep adem om in te houden wat ik had willen zeggen.
‘Sam? Hoeveel van die malloten heb je nog voor me in petto? Ik wil naar huis, ik heb hier schoon genoeg van,’ zucht ik vermoeid en wrijf over mijn voorhoofd. Sam komt om Jacob en Seth heenlopen. ‘We zijn met z’n tienen nu,’ glimlacht Sam.
O, het wordt steeds leuker!
Nu zijn ze al met z’n tienen!
De uitdrukking op het gezicht van Sam wordt strenger. ‘Maar je kan niet naar huis Noa.’
‘O, en of ik dat kan,’ mompel ik.
‘De Cullens hebben ons de opdracht gegeven op je te passen, ze zeiden dat je niet naar huis kon en wij houden ons aan onze afspraak. Jij zal voorlopig hier moeten blijven.’
Ik voel me weer kwaad worden.
‘Waarom zou ik naar ze luisteren!? Ze zijn toch zelf weggegaan!? Dan hadden ze beter moeten nadenken voordat ze me hier achterlieten! Ik ben toch verdomme geen huisdier!’
‘Eerder de maaltijd,’ grinnikt Jacob.
Nou wordt het me teveel.
Mijn hand landt keihard tegen zijn wang, en laat na een harde knal een rode handafdruk achter.
‘Eikel,’ mompel ik chagrijnig.
De andere jongens joelen en ook Jacob grijnst, tot mijn grote ongenoegen.
‘Jacob slaan… Dapper hoor, niemand slaat een weerwol…’
‘SETH!’ onderbreekt Sam hem bulderend.
‘Maak vooral je zin af, niemand slaat een weerwolf? Nou dan was ik zojuist de eerste,’ zeg ik kalm.
Het is even doodstil in de kamer.
‘Ja, sorry hoor. Dachten jullie dat ik hierna nog ergens van op keek?’ vraag ik zuchtend.
De sfeer ontspant weer een beetje maar ik heb het vermoeden dat Seth nog behoorlijk wat last zal krijgen met zijn losmondigheid.
‘Mag ik echt niet naar huis?’ kreun ik.
Ik zit samen met Jacob aan de rivier, mijn voeten bungelen in het water.
‘Nope. Normaal luisteren we niet naar die bloedzuigers, maar ze zeiden dat je al teveel wist ofzo.’
Ik zucht en wrijf met mijn hand over mijn buik.
‘Is er iets? Je ziet er zo verslagen uit,’ merkt Jacob op.
‘Welnee, niks aan de hand. Mijn vampier vriendje heeft me in de steek gelaten nadat hij erachter kwam dat ik zwanger was,’ mompel ik chagrijnig.
‘Je bent wí¡t!?’ roept Jacob plotseling uit.
‘Ja, ja, ik ben zwanger van een vampier. Ik ben er zelf ook wel achter dat dit niet al te handig is,’ zucht ik en de gedachte aan hém, doet een nieuwe en pijnlijke steek door het gapende gat in mijn binnenste gaan.
‘Dit moet Sam weten,’ mompelt Jacob, en ik begin het idee te krijgen dat hij het meer tegen zichzelf heeft als hij opspringt en tussen de bomen verdwijnt.
Ik kijk nog even naar de plaats waar hij tussen de bomen verdwenen is en trek dan mijn knieën op.
Mijn ogen staren in het snelstromende water van het riviertje, tot mijn tranen mijn zicht vertroebelen en ik mezelf op mijn zij rol.
De enige reden dat ik mezelf nog niet in het ijskoude water heb gestort dat tegen mijn voeten klotst, is het snel groeiende wezen in mij.
Wat het ook mag zijn, ik weet nu al dat ik het meer lief zal hebben dan wat dan ook in deze wereld.
Op misschien één ding na…
Reacties:
misschien één ding na?
laat me raden: set? quil? Embry?
en ze heeft jake geslagen, opeens vind ik haar een stuk minder aardig
ik ga verder lezen
xxxx
aaaaaaaaah, en dat ene ding is Emmett ^^
nou, vort, waar wacht je op, ik heb niet eeuwen geduld, nieuw hoofdstuk maken en vlug een beetje!
xx
Hahahahahhahaa, ik vind Noa hier echt geweldig