FanFic.nl

Luminescent. ~

4. Rain of fire

Olivander kwam voorzichtig het trapje af en liep naar haar toe.
'Ik had al zo'n vermoeden dat u eer deze dagen zou langskomen.'
Toen hij vlak voor Livine stond keken zijn zilverachtige ogen de hare verbaasd aan. Ze zag hoe zijn glimlach vervaagde. Livine durfde haar blik niet af te wenden uit beleefdheid, maar vroeg zich af of het haar ogen waren die hem zo deed verbazen.
'Mevrouw Sharpe, is het niet?' vroeg Olivander, terwijl de glimlach weer langzaamaan verscheen. Ze knikte. Hoe wist hij dat?
Alsof de man haar gedachte kon lezen, stak hij eventjes als een oplettend gebaar zijn vinger omhoog en liep naar een kast achter zich.
'Uw vader was hier een paar weken geleden om zijn stok te laten repareren en zei dat zijn dochter binnenkort de hare zou komen ophalen.' Hij begon wat te rommelen tussen een stapel doosjes en kwam niet veel later terug met eentje in zijn hand.
'Probeer deze eens.'
Voorzichtig pakte Livine het aan en haalde er een toverstok uit. Ze keek Olivander vragend aan. Hij knikte vluchtig.
Livine richtte de toverstok op een glazen vaas, zwaaide er één keer mee, waarna de vaas vervolgens uiteen spatte. Geschrokken hield ze de stok omlaag, voor ze nog meer schade zou aanrichten.
'Die maar niet dus,' zei Olivander koeltjes en begon in een kast achterin de winkel te zoeken. Livine volgde langzaam zijn bewegingen en bleef toekijken toen de man bedenkelijk met een doosje in zijn handen stond. Hij draaide zich om naar haar en kreeg een merkwaardige uitdrukking op zijn gezicht, die Livine nooit eerder bij iemand had gezien. Alsof hij iets in haar zag.
Olivander vervolgde zijn weg terug naar haar toe en opende voorzichtig het langwerpige doosje. Het eerste wat ze opmerkte was een rode edelsteen aan de onderkant van de stok, wat glom in het licht van een half opgebrand kaarsstompje. Livine kreeg een vreemd gevoel in haar hand toen ze toverstok vastpakte. Een licht tintelend gevoel.
'Ik vraag me af..' begon Olivander op een eigenaardige toon. Zijn ogen maakten zich tot spleetjes en bekeek de stok nogmaals. Hij wachtte vol nervositeit af wat er komen ging. Livine streek met haar vinger over de ronde edelsteen. Het voelde glad aan, maar terwijl ze er overheen wreef begon haar vingertop te trillen.
Ze zocht de winkel rond op zoek naar een voorwerp en liet haar ogen vallen op het kaarsstompje op tafel. Het vlammetje neigde bijna uit te gaan, uit angst om als slachtoffer te worden gekozen.
Livine's hart klopte ondertussen in haar keel, maar ze had geen idee waarom. Ze vestigde zich tot de kaars en zwaaide met de stok. Plotseling lichtte de kamer op. Het vlammetje knalde met een suizend geluid uit elkaar en de overgebleven gloeiende elementjes dwarrelden als kleine vuurvliegjes naar beneden.
De ogen van Olivander werden zo groot als schoteltjes en keken vol ontzet naar de vallende vuurbolletjes.
'Miraculeus..' zei hij zachtjes. Hij probeerde een bolletje op te vangen, maar het smolt weg in zijn handen.
'Wat is er zo miraculeus, meneer?' vroeg Livine terwijl ze met haar ogen knipperden, die hevig begonnen te gloeien. Olivander richtte zich weer tot haar. De vuurbolletjes losten op zodra ze de grond raakten.
'Ik herinner me als de dag van gister dat ik ooit een toverstok heb verkocht aan iemand, die toen net zo oud was als u. Vreemd genoeg was het resultaat van het zwaaien met diens stok hetzelfde als de uwe.'
'Wie was dat dan..?'
Livine kreeg er een naar gevoel van in haar onderbuik, omdat Olivander het allemaal maar op geheimzinnige wijze vertelde. Zijn ogen stonden op scherp en keken de hele tijd naar de hare.
'Oh, die naam is bij mij helaas in vergetelheid gebracht,' vervolgde hij zijn verhaal. 'Het is vaak onduidelijk waarom slechts een kleine selectie tovenaars beschikken tot grootse toverkunst, maar het is wel duidelijk dat we grootse dingen van u kunnen verwachten, mevrouw Sharpe.'
Het begon een beetje te draaien in haar hoofd. Livine wist niet goed wat ze er van moest denken. Ze draaide de toverstok rond tussen haar vingers. Ik hoop niet dat ik het negatief moet opvatten, dacht ze verward. Of misschien bedoelde Olivander het niet zo extreem.

Reacties:

Er zijn nog geen reacties op dit verhaal.