FanFic.nl

Luminescent. ~

10. The murder

Met langzame passen liep Snape langs de tafels richting Livine.
'Niet opletten is in uitzonderlijke gevallen te overzien, maar om stiekem briefjes aan elkaar over te spelen accepteer ik niet.'
Hij stond pal tegenover haar en snoof bij het zien van het papiertje die tussen haar vingers geklemd zat. Met een vluchtige beweging hield Snape zijn hand uit.
Livine moest hem dit keer wel aankijken en langzaam hief ze haar hoofd op, terwijl ze probeerde om haar tranen weg te knipperen. Alsof er iets belangrijks op staat, dacht ze en begon humeurig te worden door Snape's minachting.
Ze legde het papiertje in zijn hand en moest zich inhouden om het er niet op te slaan. De ogen van Snape gleden over de letters. Na twee tellen had hij zijn blik weer op Livine gevestigd. Hij fronste zijn wenkbrauwen toen hij in haar ogen keek. Op dat moment dwong Livine zichzelf om naar beneden te kijken; Snape leek haar ogen in de gaten te hebben.
'Omdat dit de eerste les is, ben ik zo aardig je niet meteen strafregels te laten schrijven,' zei hij langzaam maar duidelijk. Livine had hem ondertussen weer aangekeken, en hield dat met moeite vol. 'Maar je bent hierbij wel gewaarschuwd.'
Ze knikte naar hem en probeerde zo zoetjes mogelijk over te komen. Snape draaide zich om terwijl hij nog één laatste blik op haar liet vallen en liep toen terug naar zijn tafel. Vanuit haar ooghoeken zag ze Draco aan een tafel zitten. Hij lachte gemeen, maar Livine schonk er geen aandacht aan.
Davy legde beschamend zijn hand voor zijn gezicht.
'Sorry,' fluisterde hij.

Die nacht kon Livine niet slapen. Telkens weer zag ze de beelden voor zich. Een groene flits, een zwarte gedaante, een dode man op de grond.. Het ging allemaal zo snel. Zo snel dat Livine de twijfels kreeg of het wel echt gebeurd was. Ze wilde zichzelf niet geloven, maar toch voelde ze iets van realiteit. De tranen welde opnieuw bij haar op.
Had ik nu maar m'n muziek bij me, dacht Livine zuchtend en staarde naar het blauwe maanlicht die door het glas-in-loodraam naar binnen scheen. Ze kon het niet helpen om een traan te laten ontsnappen. Ik heb dringend afleiding nodig en snel, voordat ik gek raak..

'Vandaag krijgen we voor het eerst vliegles hè?' zei Celeste opgewekt aan het ontbijt tegen Livine. Ze propte het laatste stukje sandwich in haar mond en pakte de Ochtendprofeet, die nog opgerold naast haar bord lag. Terwijl Livine met haar vork in haar eierdooier zat te prikken, staarde ze voor zich uit. Ze vroeg zich af of er ergens in de school een muzieklokaal verscholen zat. Vanaf kinds af aan was ze opgegroeid met muziek, maar nu ze naar Zweinstein is gegaan moest ze het zonder doen. Dat betekende niet veel goeds..
'Wat is dit nou?' Celeste klonk plotseling heel wat minder vrolijk, wat de aandacht van Livine trok. Ze hield de krant voor haar neus en wees naar een vetgedrukte krantenkop.
"Moord was geen toeval"
Livine kreeg een pijnlijke steek door haar rechterschouderblad, waardoor haar hand automatisch naar de plek schoot. Dit was toch niet -
'Wat staat er?' hoorde ze zichzelf zeggen. Niet veel later begon Celeste het stukje voor te lezen.

"Op de ochtend van 14 augustus vond ogenschijnlijk een macaber tafereel plaats net buiten Tinworth, waarbij Barend Marter, een medewerker van het Ministerie van Toverkunst, is omgekomen. Wat er precies is gebeurd is nog onduidelijk, aangezien ooggetuigen nog niets hebben gemeld. Na schatting zou Marter al vier dagen op de plek hebben gelegen. Volgens het Ministerie van Toverkunst was de moord geen onverwachte gebeurtenis. Marter wist vermoedelijk meer over de duistere plannen van de bevreesde Lord Diabolus."

Het bleef stil. Meerdere leerlingen van Griffoendor bleven geboeid zitten luisteren. Livine wist niet waarom haar schouderblad opeens een brandende pijn veroorzaakte, maar wel dat zij betrokken was bij de moord. Dat was iets waar ze eindelijk zeker van kon zijn..

Reacties:

Er zijn nog geen reacties op dit verhaal.