FanFic.nl

~ Lost in Twilight.

~ Chapter 1.2

Met tegenzin stond ik op van mijn bed, legde het boek op het kussen en liep mijn kamer uit. De warmte die ik in mijn kamer had opgesloten liet me vrijwel meteen in de steek toen ik de overloop op kwam. Eventjes rilde ik en toen ging ik naar beneden. Daar zag ik mijn vader al op de bank zitten, omgeven door een heleboel handdoeken, washandjes en ander witgoed.
De wanhopige blik in zijn ogen probeerde hij te verbergen toen ik binnenkwam en hij glimlachte schaapachtig ‘Ik denk dat ik nog steeds niet zo veel van het opvouwen snap.’ Sinds mijn moeder enkele maanden geleden onaangekondigd vertelde dat ze lesbisch was, had ze bijna meteen haar spullen gepakt en was ze bij haar nieuwe vriendin Franciska ingetrokken. Natuurlijk had ze me aangeboden om met haar mee te verhuizen, maar ik kon het niet over mijn hart verkrijgen om mijn vader óók nog achter te laten. Daarbij klonk Franciska als een of andere geëmancipeerde vrouw met een snor en de bouw van een bodybuilder en had ik niet echt veel zin om mijn moeder klef te moeten zien doen met zo iemand. Nee, ik vluchtte veel liever weg in mijn Twilight-fantasiewereld waarin alles draaide om vampiers en weerwolven die allemaal van mij, Bella Swan, leken te houden.
Zuchtend liet ik me naast mijn radeloze vader op de bank zakken en greep ik voor de zoveelste keer een van de handdoeken. Zonder moeite te doen om vrolijk te kijken, vouwde ik de handdoek traag op, in de hoop dat hij het nu eindelijk eens zou begrijpen en onthouden.
‘Ik denk dat ik het nu snap,’ zei hij en vol nieuwe moed pakte hij een handdoek op schoot. Een beetje onhandig vouwde hij deze op dezelfde manier op en legde hem toen trots in de wasmand.
‘Goed zo, pap.’ Ik stond op om weer naar boven te glippen.
‘Kun je nu niet even gezellig beneden blijven?’ Smeekte mijn vader en een licht schuldgevoel bekroop me, deed ik echt zó ongezellig?
‘Maar, het is heel spannend!’
Hij zuchtte ‘Wordt je dat boek nu onderhand nog niet zat? Je leest het al voor de zoveelste keer.’
Wild schudde ik mijn hoofd ‘Nee hoor. Maar mag ik nu alsjeblieft gaan? Dan beloof ik dat ik vanavond voor het eten zal zorgen.’ Niet dat ik dat anders niet gedaan zou hebben. Mijn vader had nooit ook maar een vinger hoeven uit te steken in het huishouden en nadat mijn moeder weg was stond hij er alleen voor. Nou goed, ik deed ook redelijk veel maar ik probeerde hem het langzaam te leren zodat hij wat meer zelf zou doen.
‘Oké..’ gaf hij toe en pakte ondertussen een blauwe handdoek van de grond die hij op zijn schoot legde. Hij krabde aan zijn kin en ik zag dat hij oprecht probeerde om de handdoek goed op te vouwen.
Ik liep terug naar de bank ‘Weet je wat, vouw ze maar gewoon dubbel op een manier hoe jij het makkelijk vindt.’ Ik wist al zeker dat hij dit nooit zou onthouden en in feite maakte het niet veel uit hoe ze in de handdoekenla verdwenen.
Hij knikte, duidelijk opgelucht en vouwde de handdoek op. ‘Zie je, ik leer het allemaal al. Stapje voor stapje..’
Zonder hem uit die waan te helpen ging ik terug naar mijn kamer en stortte me weer op bed. Ik greep mijn boek op schoot en diezelfde minuut nog was ik alweer terug in mijn fanasiewereld.

Reacties: