FanFic.nl

Trip to hell!

48.German

Keisha, we have to tell you something. Do you listen?' 'Yes' Je stem trilde enorm toen je antwoord gaf. 'You have to learn German.' Je zweeg even en liet de woorden tot je komen. Waarom moest je in hemelsnaam Duits gaan volgen? Je had het op school nooit gehad, en de taal lag je ook niet dus waarom zou je het in Godsnaam moeten leren? 'Why?' 'Because you have to speak it. We're not always going to speak English to you.' 'But I have to speak also English to you.' 'That's true, but you have to learn German.' 'But I don't like that language.' 'You have to, Keisha.' 'Why you don't learn Dutch?' 'Stop Keisha, you don't have to complain. You're going to learn German, if you want to or not.' 'Ik dacht het niet, klootzak.' Je murmelde de woorden zo zacht dat ze bijna onhoorbaar waren. 'What did you say?' Je lachte in jezelf. Als hij nu Nederlands zou leren, dan had hij je wel begrepen. 'Keisha!' Weer negeerde je Bill. Eigen schuld, dikke bult.

Geschrokken keek je Bill aan toen hij plots je kin vast greep en je boos aan keek. 'What did you say?' 'Nothing' 'Keisha' Zijn gesis klonk dreigend, maar toch voelde je je niet bang. Je had eerder moeite om je glimlach verborgen te houden. Je voelde je machtig, nu de jongens je niet konden verstaan. Je kon hun uitschelden voor rotte vis en toch zouden ze het niet eens merken. Ze konden alleen uit de manier waarop je het zei afleiden of het iets goed of het iets slecht was. Maar als je hun nu uitschold op een beleefde toon, dan zouden ze nooit weten wat je tegen hun zei.
'Auw' Scherpe nagels in je vel zorgden ervoor dat je Bill toch aankeek. 'What did you say?' Als woorden konden snijden dan had je nu al dood geweest. 'I just said that I hate German.' 'Don't lie to me!' 'I'm not lying, I've really said that I hate German.' 'Stop lying Keisha! You just said that I am an asshole.' Even keek je hem verbaasd aan. Hoe kon hij nu weten wat je had gezegd? Hij sprak toch geen Nederlands? 'Bad luck, Keisha.' De gezichtsuitdrukking van Bill vertelde je genoeg. Hij vond het allesbehalve leuk dat je hem had uitgescholden en daarna nog eens alles ontkent had.

Een luide gil verliet je lippen toen Bill zijn hand over je rug liet glijden. Een hevige pijn verspreidde zich in je lichaam terwijl tranen terug achter je ogen brandden. 'Don't ever do that again.' Bill trok je aan jouw haar dichter tegen zich aan terwijl hij de woorden dreigend in je oor siste. Met een ruwe beweging liet hij je haar los, waarna hij je nog even dreigend aankeek voordat hij zijn blik afwendde. Met tranen in je ogen keek je Bill aan. Waarom deed hij je nou weer pijn? Kon hij niet van je winnen met woorden? Moest hij je echt altijd ook fysiek pijn doen?

'So Keisha, you're going to learn German. We will explain what we expect of you.' Je weigerde om Tom aan te kijken toen hij de woorden uitsprak. Je mocht het dan misschien niet meer luidop zeggen, maar je ging echt geen Duits leren. Enkel en alleen als zij ook Nederlands zouden leren zou je het misschien nog overwegen om het toch te leren, maar je zag het echt niet zitten. Die taal lag je echt niet.
'Every day, we'll teach you two hours German.' 'You?' De teleurstelling en minachting was duidelijk hoorbaar in je stem. 'Yes, we're going to teach you German. Don't you like that?' Tom keek je grijnzend aan. Hij wist dat je liever iemand anders had gehad, zodat je tenminste toch nog eens contact zou hebben met andere mensen. 'We know that you don't like it, Keisha. But it's very important that you'll learn it very well, cause at the end of all your lessons there will be a kind of exam. If you pass your exam, you'll get a present. If you don't pass the exam, you won't get a present and you'll be punished. So it's you choice.'
Een luide zucht verliet je lippen. Hier had je echt geen zin in. Waarom lieten ze je dan gewoon niet naar school gaan, als ze toch wouden dat je ging studeren. 'And what if I really don't understand it?' 'You will understand it, Keisha. Don't worry about it.' Weer verliet een luide zucht je lippen. Je wou het niet doen, maar je wou ook geen straf krijgen. Want je wist ondertussen al wel, hoe hun straffen eruit zagen. Je had echt geen zin meer om nog een keer verkracht te worden.

'Oh Keisha, we're going to start today.' 'Pardon?' 'You're going to start with the lessons, today.' 'Why now?' 'Because it's really important that we start as soon as possible. Cause otherwise you will be in trouble.' Je rolde met je ogen. Dachten ze nu echt dat je je hier gewoon bij neerlegde? Dat je echt braaf hun regeltjes zou volgen? Echt niet! Je ging echt geen Duits leren! Hoe minder je ze verstond, hoe beter!

'Come, Keisha. I will start today.' Je draaide je gezicht bruut om naar Bill waarna je hem dood bliksemde met jouw ogen. Hij zou je echt geen les geven! Dan ging je nog liever dood! 'Why, Gustav can't teach me German?' 'Because today it's my turn.' 'I don't want you.' De grijns op Bill's gezicht zorgde ervoor dat je begon te beseffen wat je eigenlijk had gezegd. Hard beet je op jouw lip terwijl je jouw blik op de muur achter Bill richtte. Dat laatste had je beter niet gezegd, want je wist dat Bill je nu echt zou gaan treiteren.
'Come darling, we're going to start the lesson.' Hij drukte gemeen grijnzend een kusje op je lippen. 'Oh, Keisha I think it's better that you listen very well to me, cause if you don't listen to me this lesson can end up really bad.' Hij liet zijn hand langzaam langs jouw zij glijden en meteen wist je wat hij bedoelde. Als je niet zou luisteren zou hij je vandaag nog opnieuw verkrachten en je waarschijnlijk nog een paar extra schoppen toebrengen. Wat een klootzak was hij wel niet?

'Sit down' Bill sloot de deur achter zich en kwam naar je toegelopen. Hij deed teken dat je kon gaan neerzitten in de zetels die in het kleine kamertje stonden. Voorzichtig liet je je neerzakken in een eenpersoons zetel. Geïrriteerd liet je jouw blik door de kamer glijden. Er stond een schrijftafel in de hoek van de kamer, verder stonden er ook nog een paar stoelen, een kastje en een kleine tv.
'Keisha' Verbaasd keek je Bill aan, die ondertussen al voor je was komen zitten op een stoel. 'I said something.' Vragend keek je hem aan, aangezien je de vraag niet had gehoord. 'What can you say already in German?' 'Nothing' 'That's impossible, are there a few words or sentence that you already now? For example: Guten Tag, wie gehst dir, ich liebe dich...' 'Arschloch, ScheiBe, krank,...' Bill grijnsde naar je. 'Oh so you already now some beautiful words. That's the beginning, but I will start teaching you some elegant words en tenses.' 'You, elegant?' De minachting in je stem was ook Bill niet ontgaan. Bill schoof zijn stoel een beetje dichter naar je toe, waarna hij zich naar je oor toe boog. 'I think it's better to have respect. Because sometimes I can be very evil.' Zijn hand streelde zacht langs mijn wang heen, via mijn nek richting mijn schouders. 'Don't' 'It's all in your hands, darling.'

'No, keisha! You have to say it like I do.' Geïrriteerd keek je Bill aan. Jullie zaten hier nog maar een half uur, maar je had er nu al genoeg van. Bill irriteerde jou echt mateloos. Hij deed steeds alsof je een kleine kleuter was, alsof je niets kon zeggen in het Duits terwijl je zelf vond dat het behoorlijk goed klonk voor een eerste keer. Hij was echt zo'n betweter. 'Come on, again!' Een luide zucht verliet je lippen terwijl je het zinnetje van Bill herhaalde. 'No, Keisha! You have to pronounce it like...' 'I have pronounced it like you did!' 'Don't shout!' 'You don't have to act like you're the smart guy!' 'Keisha!' 'Bill' Woedend keek je Bill aan, die bijna op ontploffen stond. Dacht hij nou echt dat hij je even de les kon gaan spellen? Je was geen baby meer, je kon het zelf ook wel. En trouwens, je was niet van een Duitse komaf, dus je kon er ook niets aan doen dat je niet dat Duitse accent had. Bill mocht al blij zijn dat je het zo goed kon uitspreken. Je vond van jezelf trouwens dat je het Duitse accent best goed kon nadoen.

Een korte gil verliet je lippen terwijl je Bill geschrokken aankeek. Het leek wel alsof je wang in brand stond. Tranen van woede glansden in je ogen. Hoe durfde hij! Hoe durfde hij om je zo te slaan omdat jij hem gewoon imiteerde. Minuten lang heerste er een doodse stilte in de kamer. Bill keek je gemeen grijnzend aan terwijl hij zijn blik geen enkele seconde van de jouwe losmaakte. Je bleef doodstil zitten terwijl je Bill bijna dood bliksemde met jouw blik. Maar dat zorgde er enkel voor dat Bill nog harder begon te grijnzen. 'You're going to listen to me, understand?' De manier waarop Bill de woorden uitsprak zorgde ervoor dat er een bom in je ontplofte. Hoe durfde hij! Hoe durfde hij het om je zo uit te dagen! Nu was hij echt te ver gegaan!
'Du, Arschloch!' Een luide klap vulde de kamer. Woedend duwde je Bill aan zijn schouders achteruit. Doordat je met zo'n grote kracht Bill had weg geduwd, kon hij zichzelf niet meer tegen houden en moest hij enkele stappen achteruit zetten. Zijn ogen schoten vuur toen hij je aankeek. Hoewel zijn blik je angstaanjagend aankeek en je vertelde dat je laatste uur geslagen had, maakte dat je niets uit. Je woede had de angst en twijfel verdrongen. Een grijns verscheen op je gezicht toen een rode hand afdruk zichtbaar werd op Bill's wang. Een gevoel van macht ging door je heen. Het voelde goed om niet zelf de persoon te zijn die mishandeld werd. Nee, deze keer zou je Bill al de pijn laten voelen die hij jou had laten voelen. Deze keer was het oorlog.

Macht hebben...Het gaf haar nieuwe moed en kracht...Eindelijk zou ze zich kunnen wreken...

Gelukkig Nieuwjaar!
Zouden jullie ook mijn stand alone "Voor altijd." willen lezen? En eventueel reacties achterlaten? Ik heb die geschreven voor een schrijf wedstrijd dus kritiek is meer dan welkom.
Je kan het verhaal ook lezen op de site van de wedstrijd zelf: link.
Reacties zijn altijd welkom!

Reacties: