FanFic.nl

the Power Of The Next Genaration

Jack OR James?

Mijn neven en nichten waren het er niet mee eens dat ik naar het feest ben gegaan en mijn pogingen om mijn ouders terug te brengen waren tevergeefs. Mijn familie was er zeker van dat zij mijn ouders konden terugbrengen. Ik niet, ik rouwde en beet van me af. Maar bij Jack vond ik mezelf. Nooit had ik verwacht dat hij ook zijn last bij zich droeg. Daarna werd er in rode inkt geschreven. Ik keek op toen ik getik bij het raam hoorde. Ik glimlachte naar James, die bij het raam zat en wachtte tot ik open deed. ‘Hé, kleine.’ Zegt hij, terwijl hij over mijn hoofd aait. Hoewel ik met mijn één meter zeventig niet klein ben, steekt hij boven me uit. hij gaat op mijn bed zitten en pakt mijn boek. Ik wacht op de woedde, maar het bleef uit. ‘Zal ik je voorlezen?’ Zegt hij. Hoewel ergens in mijn achterhoofd een stemmetje zegt dat het vreemd is om dat zonder reden aan te bied. Knik ik niet in staat weerstand te bieden tegen zijn zachte stem. Ik wijs hem aan waar ik gebleven ben. Zijn stem lijkt me te hypnotiseren en ik drijf weg op de golven van zijn stem.
Als vanaf de eerste keer dat ik mijn geliefde Pamela zag was ik verliefd. Vanaf dat moment leefde ik voor haar. Hoewel ik me dat niet realiseerde tot het bijna te laat was. Het was die dag vijf jaar zins zijn dood en ik had een gevaarlijk leven geleid aan de verkeerde kand van de wet. Zij volgde me zonder te aarzelen. Ik nam haar mee naar dat vervloekte bal en kuste haar de volgende dag. Ze was van mij.
Plotseling stopte hij. ‘Prue, kom je? Riep Piper. ‘Ik kom!’ Brulde ik, James stond op en trok zijn kleren recht. Hij ging bij het raam staan. Toen ik naast hem ging staan, om het raam achter hem dicht te doen, pakte hij me plotseling beet en kuste me

Reacties: