FanFic.nl

Skyline

Fünfzehn

Op de toppen van mijn tenen sloop ik terug naar mijn eigen kamer. Stilletjes opende ik de deur. Dash lag nog steeds te ronken als een olifant, niet normaal die hond! Ik schudde lachend mijn hoofd en zocht in mijn koffer een mooie jeans. Lekker los, ik had geen zin in strak gedoe. Een trui, en daaronder een shirt van Metallica. Ja, goed zo. Ik liep naar de badkamer voor een frisse douche. Even dat, eh, slaapzweet eraf wassen. Eigenlijk was het één van de beste nachten die ik al ooit had gehad. Niet dat het er zo gek veel waren, maar ik had toch best al wat vriendjes/bedpartners versleten. Dat krijg je als je hopeloos snel verliefd wordt en even gauw je interesse weer verliest.
Aangekleed en met druipende haren liep ik terug de kamer in. Ik had Dash horen krabbelen, en als die hond niet gauw zijn eten kreeg 's morgens, was er geen meubelstuk meer veilig!
"Goeiemorgen, mijn allerliefste schatje! Heb je honger?" Ik hield ervan om overdreven liefdevol te doen tegen hem, dan werd hij knettergek en begon hij te kwispelen met dat stompje alsof hij een helikopter had ingeslikt. Echt grappig. Zoals voorspeld hupte hij meteen naar me toe en kwispelde zichzelf bijna dood. Hij hing op zijn achterste poten zitten en keek geïnteresseerd hoe ik de zak hondenvoer uit mijn koffer sleurde. Verdomde twintig kilo zakken...

Ik voelde me veel beter dan gisteren. De stiekeme blikken die Bill en ik elkaar toewierpen, waren ontzettend motiverend voor mij. We hadden de klik gevonden, het acteren ging haast vanzelf.
Ik moest me vaak inhouden om hem niet gewoon opnieuw te bespringen, maar het gekwaak van de regisseur hielp wel om me met beide voetjes op de grond te houden. Ik moest ook vaak een lachaanval doorslikken, want de gekke bekken die Bill af en toe trok, waren niet te betalen.
"En cut!Goed zo jongens, zie je wel, gaat vanzelf vandaag!" Tevreden trok ik de huidkleurige band rond mijn borsten wat rechter. Ja dag, denk je nu echt dat ik topless ga voor een twintigkoppige cameraploeg? Dacht het niet!
Bill keekme aan vanuit zijn ooghoeken en knipoogt. Ik onderdrukte een grijns, maar helemaal lukte het toch niet.

Reacties:

Er zijn nog geen reacties op dit verhaal.